წმინდა წერილი
გელათის სასულიერო აკადემია და სემინარია
| ბერძნულად: | |
| ლათინურად: | |
| მხედრულად: | |
| თანამედროვედ: | |
| ინგლისურად: | |
| რუსულად: | |
| სლავურად: | |
| ებრაულად: | |
| არაბულად: |
ძველი აღთქმა
ახალი აღთქმა
პირველი მეფეთა
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 || თ:მ | ბერძნულად | ლათინურად | ძველ ქართულად | თანამედროვედ | ინგლისურად | რუსულად | სლავურად | ებრაულად | არაბულად |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 14:1 | καὶ γίνεται ἡμέρα καὶ εἶπεν Ιωναθαν υἱὸς Σαουλ τῷ παιδαρίῳ τῷ αἴροντι τὰ σκεύη αὐτοῦ δεῦρο καὶ διαβῶμεν εἰς μεσσαβ τῶν ἀλλοφύλων τὴν ἐν τῷ πέραν ἐκείνῳ καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ οὐκ ἀπήγγειλεν | Et accidit quadam die, ut diceret Ionathan filius Saul ad adulescentem armigerum suum: «Veni, et transeamus ad stationem Philisthim, quae est ibi ex adverso». Patri autem suo hoc ipsum non indicavit. | და იყო, დღესა ერთსა ჰრქუა იონათან, ძემან საულისამან, ნიჟორგალსა მას თჳსსა, რომელსა ჰქონდა მშჳლდ-კაპარჭი მისი: მოგვალე, წიაღვჴდეთ ბანაკსა მას წინადაუცვეთელთასა, რომელ არს პირისპირ ჩუენსა! და მამასა თჳსსა არა აუწყა. | უთხრა ერთ დღეს იონათანმა, საულის ძემ, მსახურს, თავის საჭურველთმტვირთველს: წამო, გავიდეთ ფილისტიმელთა საყარაულოსთან, იქითა მხარეს რომ არის. მამისთვის არაფერი უთქვამს. | At that time Abijah the son of Jeroboam fell sick. | В один день сказал Ионафан, сын Саулов, слуге оруженосцу своему: ступай, перейдем к отряду Филистимскому, что на той стороне. А отцу своему не сказал об этом. | И= бы'сть во _е=ди'нъ де'нь, и= рече` i=wнаfа'нъ сы'нъ сау'ловъ _о='трочищу нося'щему _о=ру'жiе _е=гw`: гряди`, и= пре'йдемъ въ месса'ву и=ноплеме'нникwвъ и=`же на _о='нjьй странjь`. И= _о=тцу` своему` не возвjьсти` сегw`. | וַיְהִי הַיּוֹם, וַיֹּאמֶר יוֹנָתָן בֶּן־שָׁאוּל אֶל־הַנַּעַר נֹשֵׂא כֵלָיו, לְכָה, וְנַעְבְּרָה אֶל־מַצַּב פְּלִשְׁתִּים, אֲשֶׁר מֵעֵבֶר הַלָּז; וּלְאָבִיו לֹא הִגִּיד׃ | 4 وَذَاتَ يَوْمٍ قَالَ يُونَاثَانُ بْنُ شَاوُلَ لِلْغُلاَمِ حَامِلِ سِلاَحِهِ: «تَعَالَ نَمْضِ إِلَى حَامِيَةِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ الْمُعَسْكِرَةِ فِي ذَلِكَ الْمَمَرِّ». وَلَكِنَّهُ لَمْ يُخْبِرْ أَبَاهُ بِذَلِكَ. |
| 14:2 | καὶ Σαουλ ἐκάθητο ἐπ᾿ ἄκρου τοῦ βουνοῦ ὑπὸ τὴν ῥόαν τὴν ἐν Μαγδων καὶ ἦσαν μετ᾿ αὐτοῦ ὡς ἑξακόσιοι ἄνδρες | Porro Saul morabatur in extrema parte Gabaa sub malogranato, quae erat in Magron; et erat populus cum eo quasi sescentorum virorum. | და საულ ჯდა ბორცუსა მას ზედა ხესა ქუეშე ბროწეულსა მაგდოსს, და ექუსას ოდენ კაცი მის თანა. | საული გიბყას ბოლოში იმყოფებოდა ბროწეულის ხის ქვეშ, მიგრონში რომ დგას; თან ახლდა ხალხი - ექვსასამდე კაცი, | And Jeroboam said to his wife, Arise, I pray thee, and disguise thyself, that thou be not known to be the wife of Jeroboam; and get thee to Shiloh: behold, there is Ahijah the prophet, which told me that I should be king over this people. | Саул же находился в окраине Гивы, под гранатовым деревом, что в Мигроне. С ним было около шестисот человек народа | И= сау'лъ сjьдя'ше на верху` холма` под\ъ дре'вомъ jа='блоннымъ _е='же въ магдw'нjь, и= бя'ше съ ни'мъ jа='кw ше'сть сw'тъ муже'й. | וְשָׁאוּל, יוֹשֵׁב בִּקְצֵה הַגִּבְעָה, תַּחַת הָרִמּוֹן אֲשֶׁר בְּמִגְרוֹן; וְהָעָם אֲשֶׁר עִמּוֹ, כְּשֵׁשׁ מֵאוֹת אִישׁ׃ | وَكَانَ شَاوُلُ وَرِجَالُهُ السِّتُّ مِئَةٍ مُقِيمِينَ فِي طَرَفِ جِبْعَةَ تَحْتَ شَجَرَةِ الرُّمَّانِ فِي مِغْرُونَ. |
| 14:3 | καὶ Αχια υἱὸς Αχιτωβ ἀδελφοῦ Ιωχαβηδ υἱοῦ Φινεες υἱοῦ Ηλι ἱερεὺς τοῦ θεοῦ ἐν Σηλωμ αἴρων εφουδ καὶ ὁ λαὸς οὐκ ᾔδει ὅτι πεπόρευται Ιωναθαν | Et Ahias filius Achitob fratris Ichabod filii Phinees, qui ortus fuerat ex Heli sacerdote Domini in Silo, portabat ephod. Sed et populus ignorabat quod isset Ionathan. | და აქია, ძე აქიტობელისი, ძმისა იოაქებელისი, ძისა ფინეზისი, ძისა ელი მღდელთმოძღურისა მის ღმრთისა სელომისა, რომელსა აქუნდა სამკაული სამღდელო, და არცაღა ერმან მან უწყოდა წიაღსლვად იგი იონათანისი. | მათ შორის ახია, ძე ახიტუბისა, იქაბოდის ძისა, ფინხასის ძისა, ელის ძისა, სილოამში უფლის მღვდელი რომ იყო და ეფოდს რომ ატარებდა. არ იცოდა ხალხმა, სად წავიდა იონათანი. | And take with thee ten loaves, and cracknels, and a cruse of honey, and go to him: he shall tell thee what shall become of the child. | и Ахия, сын Ахитува, брата Иохаведа, сына Финееса, сына Илия, священник Господа в Силоме, носивший ефод. Народ же не знал, что Ионафан пошел. | И= а=хi'а сы'нъ а=хi'товъ, бра'та i=wхаве'дова, сы'на фiнее'сова, сы'на и=лi'и, i=ере'й бж~iй въ силw'мjь нося` _е=фу'дъ: и= лю'дiе не вjь'дяху, jа='кw w\ти'де i=wнаfа'нъ. | וַאֲחִיָּה בֶן־אֲחִטוּב אֲחִי אִיכָבוֹד בֶּן־פִּינְחָס בֶּן־עֵלִי כֹּהֵן יְהוָה בְּשִׁלוֹ נֹשֵׂא אֵפוֹד; וְהָעָם לֹא יָדַע, כִּי הָלַךְ יוֹנָתָן׃ | وَمِنْ جُمْلَتِهِمْ كَانَ أَخِيَّا بْنُ أَخِيطُوبَ أَخِي إِيخَابُودَ بْنِ فِينْحَاسَ بْنِ عَالِي، كَاهِنُ الرَّبِّ فِي شِيلُوهَ، وَكَانَ لاَبِساً أَفُوداً، وَلَمْ يَعْلَمْ أَحَدٌ مِنَ الْجَيْشِ بِذَهَابِ يُونَاثَانَ. |
| 14:4 | καὶ ἀνὰ μέσον τῆς διαβάσεως οὗ ἐζήτει Ιωναθαν διαβῆναι εἰς τὴν ὑπόστασιν τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἀκρωτήριον πέτρας ἔνθεν καὶ ἀκρωτήριον πέτρας ἔνθεν ὄνομα τῷ ἑνὶ Βαζες καὶ ὄνομα τῷ ἄλλῳ Σεννα | Erant autem inter ascensus, per quos nitebatur Ionathan transire ad stationem Philisthinorum, dens rupis hinc ex una parte et dens rupis illinc ex altera parte: nomen uni Boses et nomen alteri Sene; | და აღსავალსა, რომელსა უმზირდა იონათან ფილისტიმელთა, დასხმად იყო ორ კონცხ კლდისა, ერთი იმიერ და ერთი ამიერ და სახელი ერთისა მის კონცხისა ბაზეთ და მეორისა მის სენაჰარ. | იმ ვიწროებში, საიდანაც უნდოდა იონათანს ფილისტიმელთა მოწინავე რაზმთან გასვლა, ერთ მხარესაგ კლდის შვერილი იყო და მეორე მხარესაც; ერთის სახელი - ბოცეცი, მეორისა - სენე. | And Jeroboam's wife did so, and arose, and went to Shiloh, and came to the house of Ahijah. But Ahijah could not see; for his eyes were set by reason of his age. | Между переходами, по которым Ионафан искал пробраться к отряду Филистимскому, была острая скала с одной стороны и острая скала с другой: имя одной Боцец, а имя другой Сене; | Посредjь' же прехо'да, и=дjь'же хотя'ше i=wнаfа'нъ прейти` въ ста'нъ и=ноплеме'нничь, бы'сть ка'мень _о='стрый w\тсю'ду и= ка'мень _о='стрый w\т_ону'ду: и='мя _е=ди'ному васе'съ и= друго'му сенна`: | וּבֵין הַמַּעְבְּרוֹת, אֲשֶׁר בִּקֵּשׁ יוֹנָתָן לַעֲבֹר עַל־מַצַּב פְּלִשְׁתִּים, שֵׁן־הַסֶּלַע מֵהָעֵבֶר מִזֶּה, וְשֵׁן־הַסֶּלַע מֵהָעֵבֶר מִזֶּה; וְשֵׁם הָאֶחָד בּוֹצֵץ, וְשֵׁם הָאֶחָד סֶנֶּה׃ | وَكَانَ مِنْ بَيْنِ الْمَمَرَّاتِ الَّتِي الْتَمَسَ يُونَاثَانُ عُبُورَهَا، لِكَيْ يَتَسَلَّلَ إِلَى حَامِيَةِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ، مَمَرٌّ ضَيِّقٌ بَيْنَ صَخْرَتَيْنِ مَسْنُونَتَيْنِ، تُسَمَّى إِحْدَاهُمَا بُوصَيْصَ وَالأُخْرَى تُسَمَّى سِنَهَ، |
| 14:5 | ἡ ὁδὸς ἡ μία ἀπὸ βορρᾶ ἐρχομένῳ Μαχμας καὶ ἡ ὁδὸς ἡ ἄλλη ἀπὸ νότου ἐρχομένῳ Γαβεε | unus scopulus prominens ad aquilonem ex adverso Machmas et alter a meridie contra Gabaa. | ერთი იგი კონცხი იყო ჩრდილოთ მაქმასით და ერთი იგი კონცხი იყო სამჴრით გაბაონით. | ერთი შვერილი ჩრდილოეთის მხრიდან იყო აღმართული მიქმაშის გასწვრივ, მეორე - სამხრეთიდან, გაბაყის გასწვრივ. | And the LORD said unto Ahijah, Behold, the wife of Jeroboam cometh to ask a thing of thee for her son; for he is sick: thus and thus shalt thou say unto her: for it shall be, when she cometh in, that she shall feign herself to be another woman. | одна скала выдавалась с севера к Михмасу, другая с юга к Гиве. | ка'мень _е=ди'нъ стоя'ше w\т сjь'вера проти'ву махма'са, и= ка'мень вторы'й w\т ю='га проти'ву гаваи`. | הַשֵּׁן הָאֶחָד מָצוּק מִצָּפוֹן מוּל מִכְמָשׂ; וְהָאֶחָד מִנֶּגֶב מוּל גָּבַע׃ ס | وَكَانَتْ إِحْدَاهُمَا تَنْتَصِبُ كَعَمُودٍ إِلَى الشِّمَالِ مُقَابِلَ مِخْمَاسَ، وَالأُخْرَى إِلَى الْجَنُوبِ مُقَابِلَ جِبْعَةَ. |
| 14:6 | καὶ εἶπεν Ιωναθαν πρὸς τὸ παιδάριον τὸ αἶρον τὰ σκεύη αὐτοῦ δεῦρο διαβῶμεν εἰς μεσσαβ τῶν ἀπεριτμήτων τούτων εἴ τι ποιήσαι ἡμῖν κύριος ὅτι οὐκ ἔστιν τῷ κυρίῳ συνεχόμενον σῴζειν ἐν πολλοῖς ἢ ἐν ὀλίγοις | Dixit autem Ionathan ad adulescentem armigerum suum: «Veni, transeamus ad stationem incircumcisorum horum, si forte faciat Dominus pro nobis; quia non est Domino difficile salvare vel in multitudine vel in paucis». | და ჰრქუა იონათან ნიჟორგალსა მას თჳსსა, რომელსა აქუნდა საჭურველი მისი: მოგვალე, წინაღვჴდეთ ბანაკსა მას წინადაუცვეთელთასა შეწევნითა ღმრთისა ჩუენისათა, რამეთუ ადვილ არს წინაშე ღმრთისა ჴსნა ჩუენი მტერთაგან ჩუენთა მცირითა, გინათუ დიდითა ერითა. | უთხრა იონათანმა მსახურს, თავის საჭურველთმტირთველს: წამო, გავიდეთ მაგ წინდაუცვეთელთა საყარაულოსთან. ეგების გაგვამარჯვებინოს უფალმა, რადგან უფლისათვის არ არის დაბრკოლება, ბევრი ხალხით იხსნის თუ მცირეთი. | And it was so, when Ahijah heard the sound of her feet, as she came in at the door, that he said, Come in, thou wife of Jeroboam; why feignest thou thyself to be another? for I am sent to thee with heavy tidings. | И сказал Ионафан слуге оруженосцу своему: ступай, перейдем к отряду этих необрезанных; может быть, Господь поможет нам, ибо для Господа нетрудно спасти чрез многих, или немногих. | И= рече` i=wнаfа'нъ ко _о='трочищу нося'щему _о=ру'жiе _е=гw`: гряди`, пре'йдемъ въ месса'ву неwбрjь'занныхъ си'хъ, не'гли что` сотвори'тъ на'мъ гд\сь, jа='кw нjь'сть гд\су не о_у=до'бно сп\сти` во мно'гихъ и=ли` въ ма'лыхъ. | וַיֹּאמֶר יְהוֹנָתָן אֶל־הַנַּעַר נֹשֵׂא כֵלָיו, לְכָה וְנַעְבְּרָה, אֶל־מַצַּב הָעֲרֵלִים הָאֵלֶּה, אוּלַי יַעֲשֶׂה יְהוָה לָנוּ; כִּי אֵין לַיהוָה מַעְצוֹר, לְהוֹשִׁיעַ בְּרַב אוֹ בִמְעָט׃ | فَقَالَ يُونَاثَانُ لِلْغُلامِ حَامِلِ سِلاَحِهِ: «نَذَهَبُ إِلَى خُطُوطِ هَؤُلاَءِ الْغُلْفِ، لَعَلَّ اللهَ يُجْرِي مِنْ أَجْلِنَا أَمْراً عَظِيماً، إِذْ لَا يَمْتَنِعُ عَنِ الرَّبِّ أَنْ يُخَلِّصَ بِالْعَدَدِ الْكَثِيرِ أَوْ بِالْقَلِيلِ». |
| 14:7 | καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ ποίει πᾶν ὃ ἐὰν ἡ καρδία σου ἐκκλίνῃ ἰδοὺ ἐγὼ μετὰ σοῦ ὡς ἡ καρδία σοῦ καρδία μοῦ | Dixitque ei armiger suus: «Fac omnia, quae placent animo tuo. Perge quo cupis; ego ero tecum ubicumque volueris». | მაშინ ჰრქუა ნიჟორგალმან მან, რომელსა ჰქონდა საჭურველი მისი: მაშა, მალე ყავ, რაცა გნებავს! აჰა, ესერა, მე შენ თანა ვარ! ვითარცა შენი გული არს, ეგრეცა ჩემი! გვალე შენ! | მიუგო მისმა საჭურველთმტვირთველმა: გააკეთე, რაც გულში გაქვს. მიდი და, აჰა, მეც შენთანა ვარ შენი გულივით. | Go, tell Jeroboam, Thus saith the LORD God of Israel, Forasmuch as I exalted thee from among the people, and made thee prince over my people Israel, | И отвечал оруженосец: делай все, что на сердце у тебя; иди, вот я с тобою, куда тебе угодно. | И= рече` _е=му` нося'й _о=ру'жiе _е=гw`: твори` все`, на не'же се'рдце твое` склоня'ется: се`, а='зъ съ тобо'ю _е='смь, jа='коже се'рдце твое` се'рдце мое`. | וַיֹּאמֶר לוֹ נֹשֵׂא כֵלָיו, עֲשֵׂה כָּל־אֲשֶׁר בִּלְבָבֶךָ; נְטֵה לָךְ, הִנְנִי עִמְּךָ כִּלְבָבֶךָ׃ ס | فَأَجَابَهُ: «افْعَلْ مَا اسْتَقَرَّ عَلَيْهِ قَلْبُكَ. تَقَدَّمْ، وَهَا أَنَا مَعَكَ فِي كُلِّ مَا عَزَمْتَ عَلَيْهِ». |
| 14:8 | καὶ εἶπεν Ιωναθαν ἰδοὺ ἡμεῖς διαβαίνομεν πρὸς τοὺς ἄνδρας καὶ κατακυλισθησόμεθα πρὸς αὐτούς | Et ait Ionathan: «Ecce nos transimus ad viros istos. Cumque apparuerimus eis, | და ჰრქუა იონათან: აჰა, ესერა, ჩუენ წიაღვჴდეთ და შევეპარებოდით მათ! | თქვა იონათანმა: აჰა, მე გავალ მაგ ხალხთან და დავენახვები მათ. | And rent the kingdom away from the house of David, and gave it thee: and yet thou hast not been as my servant David, who kept my commandments, and who followed me with all his heart, to do that only which was right in mine eyes; | И сказал Ионафан: вот, мы перейдем к этим людям и станем на виду у них; | И= рече` i=wнаfа'нъ: се`, мы` пре'йдемъ къ муж_е'мъ и= jа=ви'мся къ ни^мъ: | וַיֹּאמֶר יְהוֹנָתָן, הִנֵּה אֲנַחְנוּ עֹבְרִים אֶל־הָאֲנָשִׁים; וְנִגְלִינוּ אֲלֵיהֶם׃ | فَقَالَ يُونَاثَانُ: «لِنَعْبُرْ صَوْبَ الْقَوْمِ وَنُظْهِرْ لَهُمْ أَنْفُسَنَا. |
| 14:9 | ἐὰν τάδε εἴπωσιν πρὸς ἡμᾶς ἀπόστητε ἐκεῖ ἕως ἂν ἀπαγγείλωμεν ὑμῖν καὶ στησόμεθα ἐφ᾿ ἑαυτοῖς καὶ οὐ μὴ ἀναβῶμεν ἐπ᾿ αὐτούς | si taliter locuti fuerint ad nos: «Manete, donec veniamus ad vos», stemus in loco nostro nec ascendamus ad eos. | გურქუას თუ ვინმე ჩუენ მათგანმან: დადეგით წუთ მანდა, და გიხილნეთ, რაძი ვინ ხართ თქუენ! მაშა, ფერჴი დავიპყრათ. | თუ ასე გვეტყვიან: შეიცადეთ, ვიდრე ჩვენ თქვენთან მოვიდოდეთო, გავჩერდეთ ჩვენს ადგილზე და ნუ ავალთ მათთან. | But hast done evil above all that were before thee: for thou hast gone and made thee other gods, and molten images, to provoke me to anger, and hast cast me behind thy back: | если они так скажут нам: «остановитесь, пока мы подойдем к вам», то мы остановимся на своих местах и не взойдем к ним; | а='ще сiя^ реку'тъ къ на'мъ: поме'длите та'мw, до'ндеже возвjьсти'мъ ва'мъ: то` постои'мъ са'ми на мjь'стjь свое'мъ и= не по'йдемъ къ ни^мъ: | אִם־כֹּה יֹאמְרוּ אֵלֵינוּ, דֹּמּוּ עַד־הַגִּיעֵנוּ אֲלֵיכֶם; וְעָמַדְנוּ תַחְתֵּינוּ, וְלֹא נַעֲלֶה אֲלֵיהֶם׃ | فَإِنْ قَالُوا لَنَا: انْتَظِرُوا رَيْثَمَا نَأْتِي إِلَيْكُمْ. نَثْبُتُ فِي مَكَانِنَا وَلاَ نَتَقَدَّمُ نَحْوَهُمْ. |
| 14:10 | καὶ ἐὰν τάδε εἴπωσιν πρὸς ἡμᾶς ἀνάβητε πρὸς ἡμᾶς καὶ ἀναβησόμεθα ὅτι παραδέδωκεν αὐτοὺς κύριος εἰς τὰς χεῖρας ἡμῶν τοῦτο ἡμῖν τὸ σημεῖον | Si autem dixerint: «Ascendite ad nos», ascendamus, quia tradidit eos Dominus in manibus nostris; hoc erit nobis signum». | უკუეთუ ესრე თქუან, ვითარმედ: წარმოგვალეთ! ჴსნილად მივიდეთ მათ ზედა, უწყოდეთ, რათა უფალსა განუწირვან იგინი ჴელთა მომართ ჩუენთა. და ესე სასწაული იყავნ ჩუენდა. | თუ ასე გვეტყვიან: ჩვენთან ამოდითო, ავიდეთ რადგან ჩვენს ხელთ ჩაუგდია ისინი უფალს. ეს იქნება ჩვენთვის ნიშანი. | Therefore, behold, I will bring evil upon the house of Jeroboam, and will cut off from Jeroboam him that pisseth against the wall, and him that is shut up and left in Israel, and will take away the remnant of the house of Jeroboam, as a man taketh away dung, till it be all gone. | а если так скажут: «поднимитесь к нам», то мы взойдем, ибо Господь предал их в руки наши; и это будет знаком для нас. | а='ще же къ на'мъ си'це реку'тъ: взы'дите къ на'мъ: то` взы'демъ, jа='кw предаде` и=`хъ гд\сь въ ру'ки на'шя: сiе` на'мъ зна'менiе [да бу'детъ]. | וְאִם־כֹּה יֹאמְרוּ עֲלוּ עָלֵינוּ וְעָלִינוּ, כִּי־נְתָנָם יְהוָה בְּיָדֵנוּ; וְזֶה־לָּנוּ הָאוֹת׃ | وَلَكِنْ إِنْ قَالُوا لَنَا: تَقَدَّمُوا صَوْبَنَا، نَتَّجِهُ نَحْوَهُمْ، وَتَكُونُ هَذِهِ عَلاَمَةَ الرَّبِّ لَنَا أَنَّهُ يَنْصُرُنَا عَلَيْهِمْ». |
| 14:11 | καὶ εἰσῆλθον ἀμφότεροι εἰς μεσσαβ τῶν ἀλλοφύλων καὶ λέγουσιν οἱ ἀλλόφυλοι ἰδοὺ οἱ Εβραῖοι ἐκπορεύονται ἐκ τῶν τρωγλῶν αὐτῶν οὗ ἐκρύβησαν ἐκεῖ | Apparuit igitur uterque stationi Philisthinorum. Dixeruntque Philisthim: «En Hebraei egrediuntur de cavernis, in quibus absconditi fuerant». | და შევიდეს ორნივე იგი ბანაკსა მას უცხოთესლთასა, სიტყუად იწყეს უცხოთესლთა მათ და თქუეს ებრაელთა იმათ: ვითარ გამოვლენან ჴურელებით მათით, სადა-იგი დამალულ იყუნეს? | დაენახნენ ორივენი ფილისტიმელთა ყარაულს და იქვეს ფილისტიმელებმა: აჰა, ებრაელები გამოდიან ხერიდან, სადაც იმალებოდნენ. | Him that dieth of Jeroboam in the city shall the dogs eat; and him that dieth in the field shall the fowls of the air eat: for the LORD hath spoken it. | Когда оба они стали на виду у отряда Филистимского, то Филистимляне сказали: вот, Евреи выходят из ущелий, в которых попрятались они. | И= внидо'ста _о='ба въ месса'ву и=ноплеме'нникwвъ. И= глаго'лаша и=ноплем_е'нницы: се`, _е=вре'_е и=схо'дятъ и=з\ъ разсjь'линъ свои'хъ, и=дjь'же скры'шася. | וַיִּגָּלוּ שְׁנֵיהֶם, אֶל־מַצַּב פְּלִשְׁתִּים; וַיֹּאמְרוּ פְלִשְׁתִּים, הִנֵּה עִבְרִים יֹצְאִים, מִן־הַחֹרִים אֲשֶׁר הִתְחַבְּאוּ־שָׁם׃ | فَأَظْهَرَا نَفْسَيْهُمَا لِحَامِيَةِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ. فَقَالَ الْفِلِسْطِينِيُّونَ: «هَا الْعِبْرَانِيُّونَ يَبْرُزُونَ مِنَ الْجُحُورِ الَّتِي اخْتَبَأُوا فِيهَا». |
| 14:12 | καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἄνδρες μεσσαβ πρὸς Ιωναθαν καὶ πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ λέγουσιν ἀνάβητε πρὸς ἡμᾶς καὶ γνωριοῦμεν ὑμῖν ῥῆμα καὶ εἶπεν Ιωναθαν πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη αὐτοῦ ἀνάβηθι ὀπίσω μου ὅτι παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος εἰς χεῖρας Ισραηλ | Et locuti sunt viri de statione ad Ionathan et ad armigerum eius dixeruntque: «Ascendite ad nos, et ostendimus vobis rem». Et ait Ionathan ad armigerum suum: «Ascendamus; sequere me, tradidit enim eos Dominus in manu Israel». | და ჰრქუეს მიერ მომართ უცხოთესლთა მათ იონათანს: მოგვალეთ, წარმოიმართეთ და გიჩვენო თქუენ, რა-იგი ჯერ-იყოს თქუენდა უწყებად ჩუენგან. მაშინ ჰრქუა იონათან კაცსა მას, რომელსა ჰქონდა საჭურველი მისი: შემომიდეგ მე! აწ უწყი, რამეთუ უფალსა განუწირვან იგინი ჴელთა მომართ ჩუენთა. | გაეხმიანენ მოყარაულენი იონათანს და მის საჭურველთმტვირთველს და უთხრეს: მოდით ჩვენთან და გაგაგებინებთ ამბავს. უთხრა იონათანმა თავის საჭურველთმტვირთველს: მომყევი, რადგან ხელში ჩაუგდო ისინი უფალმა ისრაელს. | Arise thou therefore, get thee to thine own house: and when thy feet enter into the city, the child shall die. | И закричали люди, составлявшие отряд, к Ионафану и оруженосцу его, говоря: взойдите к нам, и мы вам скажем нечто. Тогда Ионафан сказал оруженосцу своему: следуй за мною, ибо Господь предал их в руки Израиля. | И= w\твjьща'ша му'жiе месса^вли ко i=wнаfа'ну и= къ нося'щему _о=ру'жiе _е=гw`, и= рjь'ша: взы'дите къ на'мъ, и= jа=ви'мъ ва'мъ глаго'лъ. И= рече` i=wнаfа'нъ къ нося'щему _о=ру'жiе _е=гw`: гряди` по мнjь`, jа='кw предаде` и=`хъ гд\сь въ ру'ки i=и~л_евы. | וַיַּעֲנוּ אַנְשֵׁי הַמַּצָּבָה אֶת־יוֹנָתָן וְאֶת־נֹשֵׂא כֵלָיו, וַיֹּאמְרוּ עֲלוּ אֵלֵינוּ, וְנוֹדִיעָה אֶתְכֶם דָּבָר; פ וַיֹּאמֶר יוֹנָתָן אֶל־נֹשֵׂא כֵלָיו עֲלֵה אַחֲרַי, כִּי־נְתָנָם יְהוָה בְּיַד יִשְׂרָאֵל׃ | وَقَالَ رِجَالُ الْحَامِيَةِ لِيُونَاثَانَ وَحَامِلِ سِلاَحِهِ: «تَقَدَّمُوا صَوْبَنَا لِنُلْقِيَ عَلَيْكُمَا دَرْساً». فَقَالَ يُونَاثَانُ لِحَامِلِ سِلاَحِهِ: «اتْبَعْنِي لأَنَّ الرَّبَّ قَدْ أَسْلَمَهُمْ لإِسْرَائِيلَ». |
| 14:13 | καὶ ἀνέβη Ιωναθαν ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ καὶ ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἐπέβλεψαν κατὰ πρόσωπον Ιωναθαν καὶ ἐπάταξεν αὐτούς καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐπεδίδου ὀπίσω αὐτοῦ | Ascendit autem Ionathan reptans manibus et pedibus et armiger eius post eum; Philisthim cadebant ante Ionathan, et eos armiger eius interficiebat sequens eum. | და აღემართა იონათან ჴელთაგან და ფერჴთა მისთა და ნიჟორგალი იგი მის თანა. და შეეტევნეს მათ ზედა. | ფორთხვით ავიდა ზევით იონათანი, უკან მისი საჭურველთმტვირთველი მიჰყვა; ეცემოდნენ იონათანის წინაშე, მისი საჭურველთმტვირთველი კი მის უკან ხოცავდა მათ. | And all Israel shall mourn for him, and bury him: for he only of Jeroboam shall come to the grave, because in him there is found some good thing toward the LORD God of Israel in the house of Jeroboam. | И начал всходить Ионафан, цепляясь руками и ногами, и оруженосец его за ним. И падали Филистимляне пред Ионафаном, а оруженосец добивал их за ним. | И= взы'де i=wнаfа'нъ [ползу'щь] на рука'хъ и= на нога'хъ свои'хъ, и= нося'й _о=ру'жiе _е=гw` за ни'мъ. И= о_у=зрjь'ша и=ноплем_е'нницы лице` i=wнаfа'не, и= порази` и=`хъ: и= нося'й _о=ру'жiе _е=гw` и=дя'ше в\ъслjь'дъ _е=гw`. | וַיַּעַל יוֹנָתָן, עַל־יָדָיו וְעַל־רַגְלָיו, וְנֹשֵׂא כֵלָיו אַחֲרָיו; וַיִּפְּלוּ לִפְנֵי יוֹנָתָן, וְנֹשֵׂא כֵלָיו מְמוֹתֵת אַחֲרָיו׃ | وَتَسَلَّقَ يُونَاثَانُ وَحَامِلُ سِلاَحِهِ عَلَى أَيْدِيهِمَا وَأَرْجُلِهِمَا، وَهَاجَمَهُمْ يُونَاثَانُ. فَكَانَ الْفِلِسْطِينِيُّونَ يَسْقُطُونَ أَمَامَهُ، فَيُسْرِعُ حَامِلُ سِلاَحِهِ وَرَاءَهُ وَيَقْضِي عَلَيْهِمْ. |
| 14:14 | καὶ ἐγενήθη ἡ πληγὴ ἡ πρώτη ἣν ἐπάταξεν Ιωναθαν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ ὡς εἴκοσι ἄνδρες ἐν βολίσι καὶ ἐν πετροβόλοις καὶ ἐν κόχλαξιν τοῦ πεδίου | Et facta est plaga prima, qua percussit Ionathan et armiger eius quasi viginti viros in media fere parte iugeri. | ვითარცა იხილეს უცხოთესლთა მათ იონათან ზედა მიმავალი მათდა, მოეგებოდეს მას. ხოლო პირველსა მას შერევასა ადგილობანს მოსწყჳდნა იონათან ოცი სპარაზენი, რომელსა-იგი ჰქონდა საჭურველი მისი, უმარჯვებდა მახჳლსა მისსა. | ეს პირველი შეტაკება იყო, რომლის დროსაც ოცამდე კაცს გაავლეს მუსრი იონათანმა და მისმა საჭურველთმტვირთველმა ნახევარ ქცევა მიწაზე. | Moreover the LORD shall raise him up a king over Israel, who shall cut off the house of Jeroboam that day: but what? even now. | И пало от этого первого поражения, нанесенного Ионафаном и оруженосцем его, около двадцати человек, на половине поля, обрабатываемого парою волов в день. | И= бы'сть jа='зва пе'рвая, _е='юже порази` i=wнаfа'нъ и= нося'й _о=ру'жiе _е=гw`, jа='кw два'десять муже'й копi'йцами и= каменоверже'нiемъ и= креме'нiемъ полевы'мъ. | וַתְּהִי הַמַּכָּה הָרִאשֹׁנָה, אֲשֶׁר הִכָּה יוֹנָתָן וְנֹשֵׂא כֵלָיו כְּעֶשְׂרִים אִישׁ; כְּבַחֲצִי מַעֲנָה צֶמֶד שָׂדֶה׃ | فَقُتِلَ عَلَى إِثْرِ هَذَا الْهُجُومِ الأَوَّلِ نَحْوَ عِشْرِينَ رَجُلاً تَبَعْثَرَتْ جُثَثُهُمْ فِي حَوَالَيْ نِصْفِ فَدَّانٍ مِنَ الأَرْضِ. |
| 14:15 | καὶ ἐγενήθη ἔκστασις ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ἐν ἀγρῷ καὶ πᾶς ὁ λαὸς οἱ ἐν μεσσαβ καὶ οἱ διαφθείροντες ἐξέστησαν καὶ αὐτοὶ οὐκ ἤθελον ποιεῖν καὶ ἐθάμβησεν ἡ γῆ καὶ ἐγενήθη ἔκστασις παρὰ κυρίου | Et factus est terror in castris per agros; sed et omnis populus stationis eorum et, qui ierant ad praedandum, obstupuerunt; et conturbata est terra, et factus est terror a Deo. | და შეიმუსრნეს, რომელნი წინაეტევებოდეს მას და ბანაკი იგი, და, რომელნი აღუდგებოდეს გარემოს, ყოველნი ერთბამად შეიმუსროდეს. და კაცსა გული ბრძოლად ვერ შეუვიდოდა. და შეშინდა ყოველი ქუეყანა, რამეთუ მოვიდა მათ ზედა შეძრწუნება უფლისა მიერ. | შიშის ზარმა მოიცვა ბანაკი, ველი და მთელი საყარაულო. თვით მარბიელიც კი შეძრწუნდა. იძრა მიწა და გარდამოვიდა ღვთის ზარი. | For the LORD shall smite Israel, as a reed is shaken in the water, and he shall root up Israel out of this good land, which he gave to their fathers, and shall scatter them beyond the river, because they have made their groves, provoking the LORD to anger. | И произошел ужас в стане на поле и во всем народе; передовые отряды и опустошавшие землю пришли в трепет [и не хотели сражаться]; дрогнула вся земля, и был ужас великий от Господа. | И= бы'сть о_у='жасъ въ полцjь` и= на селjь`: и= вси` лю'дiе и=`же въ месса'вjь и= губя'щiи о_у=жасну'шася, и= тi'и не хотя'ху бра'тися: и= вострепета` земля`, и= бы'сть о_у='жасъ w\т гд\са. | וַתְּהִי חֲרָדָה בַמַּחֲנֶה בַשָּׂדֶה וּבְכָל־הָעָם, הַמַּצָּב וְהַמַּשְׁחִית, חָרְדוּ גַּם־הֵמָּה; וַתִּרְגַּז הָאָרֶץ, וַתְּהִי לְחֶרְדַּת אֱלֹהִים׃ | فَانْتَابَ الرُّعْبُ الْمُخَيَّمَ وَالْجَيْشَ الْمُنْتَشِرَ فِي الْحَقْلِ وَجَمِيعَ الشَّعْبِ، وَارْتَعَدَتِ الْحَامِيَةُ وَالْغُزَاةُ، وَحَدَثَتْ هَزَّةٌ رَجَفَتْ فِيهَا الأَرْضُ وَزَادَتْ مِنْ رِعْدَتِهِمِ الْعَظِيمَةِ. |
| 14:16 | καὶ εἶδον οἱ σκοποὶ τοῦ Σαουλ ἐν Γαβεε Βενιαμιν καὶ ἰδοὺ ἡ παρεμβολὴ τεταραγμένη ἔνθεν καὶ ἔνθεν | Et respexerunt speculatores Saul, qui erant in Gabaa Beniamin; et ecce multitudo fluctuabat huc illucque diffugiens. | და იხილეს გუშაგთა მათ საულისათა, რომელნი იყვნეს გაბას ბენიამენისასა, აღტეხა იგი ბანაკისა მის უცხოთესლთასა, და აცნობეს ესე საულსაცა მეფესა, რამეთუ იგიცა მაღალსავე ზედა ჯდა და ხედვიდა აღტეხასა მას მათსა. | დაინახეს საულის მოთვალთვალეებმა ბენიამინის გიბყადან, რომ იფანტება ჯარი და აქეთ-იქით აწყდება. | And he shall give Israel up because of the sins of Jeroboam, who did sin, and who made Israel to sin. | И увидели стражи Саула в Гиве Вениаминовой, что толпа рассеивается и бежит туда и сюда. | И= ви'дjьша согляда'та_е сау'лwвы въ гаваи` венiамi'ни, и= се`, по'лкъ смяте'ся сjь'мw и= _о=на'мw. | וַיִּרְאוּ הַצֹּפִים לְשָׁאוּל, בְּגִבְעַת בִּנְיָמִן; וְהִנֵּה הֶהָמוֹן נָמוֹג וַיֵּלֶךְ וַהֲלֹם׃ פ | وَشَاهَدَ مُرَاقِبُو جَيْشِ شَاوُلَ فِي جِبْعَةِ بَنْيَامِينَ مَا أَصَابَ جَيْشَ الْفِلِسْطِينِيِّينَ مِنْ تَبَدُّدٍ وَتَشَتُّتٍ. |
| 14:17 | καὶ εἶπεν Σαουλ τῷ λαῷ τῷ μετ᾿ αὐτοῦ ἐπισκέψασθε δὴ καὶ ἴδετε τίς πεπόρευται ἐξ ὑμῶν καὶ ἐπεσκέψαντο καὶ ἰδοὺ οὐχ εὑρίσκετο Ιωναθαν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ | Et ait Saul populo, qui erat cum eo: «Requirite et videte quis abierit ex nobis». Cumque requisissent, repertum est non adesse Ionathan et armigerum eius. | სიტყუად იწყო საულ და ჰრქუა ერსა მას, რომელი იგი მის თანა იყო: ძიებაღა ყავთ და იხილეთ, ნუთუ ჩუენგანი ვინმე წიაღსულ არს მუნ? და ვითარცა მოიხილეს, არა ჰპოეს იონათან და მემშჳლდკაპარჭე იგი მისი. | უთხრა საულმა თავისთან მყოფ ხალხს: მოათვალიერეთ და ნახეთ, ვინ არის წასული ჩვენიანებიდან. მოათვალიერეს და, აჰა, არც იონათანი ჩანს და არც მისი საჭურველთმტვირთველი. | And Jeroboam's wife arose, and departed, and came to Tirzah: and when she came to the threshold of the door, the child died; | И сказал Саул к народу, бывшему с ним; пересмотрите и узнайте, кто из наших вышел. И пересмотрели, и вот нет Ионафана и оруженосца его. | И= рече` сау'лъ лю'демъ су'щымъ съ ни'мъ: разсмотри'те нн~jь и= ви'дите, кто` w\ти'де w\т ва'съ. И= разсмотри'ша, и= се`, не w=брjь'теся i=wнаfа'нъ и= нося'й _о=ру'жiе _е=гw`. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל, לָעָם אֲשֶׁר אִתּוֹ, פִּקְדוּ־נָא וּרְאוּ, מִי הָלַךְ מֵעִמָּנוּ; וַיִּפְקְדוּ, וְהִנֵּה אֵין יוֹנָתָן וְנֹשֵׂא כֵלָיו׃ | فَأَمَرَ شَاوُلُ رِجَالَهُ أَنْ يَقُومُوا بِإِحْصَاءِ الْمَوْجُودِينَ لِمَعْرِفَةِ الَّذِينَ انْطَلَقُوا لِمُهَاجَمَةِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ فَاكْتَشَفُوا غِيَابَ يُونَاثَانَ وَحَامِلِ سِلاَحِهِ |
| 14:18 | καὶ εἶπεν Σαουλ τῷ Αχια προσάγαγε τὸ εφουδ ὅτι αὐτὸς ἦρεν τὸ εφουδ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐνώπιον Ισραηλ | Et ait Saul ad Ahiam: «Applica ephod». Ipse enim portabat ephod in die illa in conspectu filiorum Israel. | და ჰრქუა საულ აქიას, მღდელთმოძღუარსა მას: განიპყარ ევფუდი ეგე და იკითხე უფლისა მიერ! რამეთუ კიდობანი ღმრთისა იყო წინაშე ისრაჱლთა მას დღესა შინა. | უთხრა საულმა ახიას: მოიტანე ღვთის კიდობანი. რდგან ისრაელიანებთან იყო იმ დღეს ღვთის კიდობანი. | And they buried him; and all Israel mourned for him, according to the word of the LORD, which he spake by the hand of his servant Ahijah the prophet. | И сказал Саул Ахии: «принеси кивот * Божий», ибо кивот Божий в то время был с сынами Израильскими. //*В греческом переводе: ефод . | И= рече` сау'лъ ко а=хi'и: принеси` _е=фу'дъ, jа='кw бjь` кiвw'тъ бж~iй въ то'й де'нь съ сынми` i=и~левыми. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל לַאֲחִיָּה, הַגִּישָׁה אֲרוֹן הָאֱלֹהִים; כִּי־הָיָה אֲרוֹן הָאֱלֹהִים בַּיּוֹם הַהוּא וּבְנֵי יִשְׂרָאֵל׃ | فَقَالَ شَاوُلُ لأَخِيَّا: «أَحْضِرْ تَابُوتَ اللهِ». لأَنَّ تَابُوتَ اللهِ كَانَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ بَنِي إِسْرَائِيلَ. |
| 14:19 | καὶ ἐγενήθη ὡς ἐλάλει Σαουλ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ ὁ ἦχος ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν ἀλλοφύλων ἐπορεύετο πορευόμενος καὶ ἐπλήθυνεν καὶ εἶπεν Σαουλ πρὸς τὸν ἱερέα συνάγαγε τὰς χεῖράς σου | Cumque loqueretur Saul ad sacerdotem, tumultus maior fiebat in castris Philisthinorum, crescebatque paulatim et clarius reboabat. Et ait Saul ad sacerdotem: «Contrahe manum tuam». | და იყო, ვიდრე ეტყოდაღა საულ მღდელთმოძღუარსა მას, ამბოხი იგი უცხოთესლთა მათ უფროს და უფროს განძლიერდებოდა. და ჰრქუა საულ აქიას მღდელთმოძღუარსა: შემოკრიბენ ჴელნი შენნი და დააცადე კითხვა ევფუდისა მაგის. | ვიდრე მღვდელს ელაპარაკებოდა საული, კიდევ უფრო იმატა აურზაურმა ფილისტიმელთა ბანაკში. უთხრა საულმა მღვდელს: დაუშვი ხელი. | And the rest of the acts of Jeroboam, how he warred, and how he reigned, behold, they are written in the book of the chronicles of the kings of Israel. | Саул еще говорил к священнику, как смятение в стане Филистимском более и более [распространялось и] увеличивалось. Тогда сказал Саул священнику: сложи руки твои. | И= бы'сть _е=гда` глаго'лаше сау'лъ ко i=ере'ю, и= шу'мъ въ полцjь` и=ноплеме'нничи ходя` и=дя'ше и= мно'жашеся. И= рече` сау'лъ ко i=ере'ю: пригни` ру'ки твоя^. | וַיְהִי, עַד דִּבֶּר שָׁאוּל אֶל־הַכֹּהֵן, וְהֶהָמוֹן, אֲשֶׁר בְּמַחֲנֵה פְלִשְׁתִּים, וַיֵּלֶךְ הָלוֹךְ וָרָב; פ וַיֹּאמֶר שָׁאוּל אֶל־הַכֹּהֵן אֱסֹף יָדֶךָ׃ | وَبَيْنَمَا كَانَ شَاوُلُ يَتَحَدَّثُ مَعَ الْكَاهِنِ تَزَايَدَ ضَجِيجُ مُعَسْكَرِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ، فَقَالَ شَاوُلُ لِلْكَاهِنِ: «كُفَّ يَدَكَ». |
| 14:20 | καὶ ἀνεβόησεν Σαουλ καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ πολέμου καὶ ἰδοὺ ἐγένετο ῥομφαία ἀνδρὸς ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτοῦ σύγχυσις μεγάλη σφόδρα | Congregati ergo sunt Saul et omnis populus, qui erat cum eo, et venerunt usque ad locum certaminis. Et ecce versus fuerat gladius uniuscuiusque ad proximum suum: perturbatio magna nimis. | და ამჴედრდა საულ და ყოველი ერი მის თანა და მივიდეს ადგილსა მას განსაწყობელსა. და უცხოთესლნი იგი შერეულ იყვნეს ერთიერთსა და კაცად-კაცადისა ჴმალი თავსა ზედა მოყუასისასა იყო. და შეიქმნა შემუსრვა დიდი ფრიად. | დასცეს ყიჟინა საულმა და მასთან მყოფმა მთელმა ხალხმა და მოიჭრნენ ბრძოლის ადგილზე. აჰა, გაიმართა ხელჩართული ბრძოლა და შეიქნა მეტისმეტი არეულობა. | And the days which Jeroboam reigned were two and twenty years: and he slept with his fathers, and Nadab his son reigned in his stead. | И воскликнул Саул и весь народ, бывший с ним, и пришли к месту сражения, и вот, там меч каждого обращен был против ближнего своего; смятение было очень великое. | И= и=зы'де сау'лъ и= вси` лю'дiе и=`же съ ни'мъ, и= и=зыдо'ша до сjь'чи. И= се`, бы'сть _о=ру'жiе коегw'ждо на бли'жняго своего`, [и= бы'сть] мяте'жъ вели'къ sjьлw`. | וַיִּזָּעֵק שָׁאוּל, וְכָל־הָעָם אֲשֶׁר אִתּוֹ, וַיָּבֹאוּ עַד־הַמִּלְחָמָה; וְהִנֵּה הָיְתָה חֶרֶב אִישׁ בְּרֵעֵהוּ, מְהוּמָה גְּדוֹלָה מְאֹד׃ | وَهَتَفَ شَاوُلُ وَجَمِيعُ الْقَوْمِ الَّذِينَ مَعَهُ وَأَقْبَلُوا عَلَى سَاحَةِ الْمَعْرَكَةِ، وَإِذَا بِهِمْ يَشْهَدُونَ سَيْفَ كُلِّ فِلِسْطِينِيٍّ مُسَلَّطاً عَلَى صَاحِبِهِ، وَقَدْ فَشَا بَيْنَهُمُ اضْطِرَابٌ عَظِيمٌ. |
| 14:21 | καὶ οἱ δοῦλοι οἱ ὄντες ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν μετὰ τῶν ἀλλοφύλων οἱ ἀναβάντες εἰς τὴν παρεμβολὴν ἐπεστράφησαν καὶ αὐτοὶ εἶναι μετὰ Ισραηλ τῶν μετὰ Σαουλ καὶ Ιωναθαν | Sed et Hebraei, qui fuerant cum Philisthim heri et nudiustertius ascenderantque cum eis in castris, reversi sunt et ipsi, ut essent cum Israel, qui erant cum Saul et Ionathan. | და მონანი იგი საულისანი, რომელ განქცეულ იყვნეს უცხოთესლთაგან, მოვიდეს და შეერთნეს მუნვე ერსა მას ისრაიტელთასა საულის თანა და იონათანის თანა. | ებრაელები, ადრე რომ ფილისტიმელებთან იყვნენ და ყველგან დაჰყვებოდნენ მათ ბანაკს, ახლა ისრაელიანებს შეუერთდნენ, რომელნიც თან ახლდნენ საულსა და იონათანს. | And Rehoboam the son of Solomon reigned in Judah. Rehoboam was forty and one years old when he began to reign, and he reigned seventeen years in Jerusalem, the city which the LORD did choose out of all the tribes of Israel, to put his name there. And his mother's name was Naamah an Ammonitess. | Тогда и Евреи, которые вчера и третьего дня были у Филистимлян и которые повсюду ходили с ними в стане, пристали к Израильтянам, находившимся с Саулом и Ионафаном; | Но и= раби`, и=`же бы'ша со и=ноплем_е'нники вчера` и= тре'тiягw дне`, вше'дшiи въ по'лкъ, w=брати'шася и= тi'и _е='же бы'ти и=`мъ со i=и~лтяны су'щими съ сау'ломъ и= со i=wнаfа'номъ. | וְהָעִבְרִים, הָיוּ לַפְּלִשְׁתִּים כְּאֶתְמוֹל שִׁלְשׁוֹם, אֲשֶׁר עָלוּ עִמָּם בַּמַּחֲנֶה סָבִיב; וְגַם־הֵמָּה, לִהְיוֹת עִם־יִשְׂרָאֵל, אֲשֶׁר עִם־שָׁאוּל וְיוֹנָתָן׃ | وَانْضَمَّ الْعِبْرَانِيُّونَ الَّذِينَ الْتَحَقُوا بِالْفِلِسْطِينِيِّينَ مِنْ قَبْلُ وَأَقَامُوا مَعَهُمْ فِي الْمُعَسْكَرِ وَمَا حَوْلَهُ إِلَى الإِسْرَائِيلِيِّينَ الَّذِينَ مَعَ شَاوُلَ وَيُونَاثَانَ. |
| 14:22 | καὶ πᾶς Ισραηλ οἱ κρυπτόμενοι ἐν τῷ ὄρει Εφραιμ καὶ ἤκουσαν ὅτι πεφεύγασιν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ συνάπτουσιν καὶ αὐτοὶ ὀπίσω αὐτῶν εἰς πόλεμον | Omnes quoque Israelitae, qui se absconderant in monte Ephraim, audientes quod fugissent Philisthim, sociaverunt se et ipsi cum suis in proelio. | და ყოველნი ისრაჱლთაგანი, რომელნი დამალულ იყუნეს მთასა მას ეფრემისსა, მოვიდეს და ჴელი შეყვეს საქმესა ბრძოლისასა მეოტთა მათ ზედა. | ეფრემის მთებში მიმალულმა ყველა ისრაელიანმა გაიგო ფილისტიმელების უკუქცევა და ისინიც გაჰყვნენ მათ ბრძოლაში. | And Judah did evil in the sight of the LORD, and they provoked him to jealousy with their sins which they had committed, above all that their fathers had done. | и все Израильтяне, скрывавшиеся в горе Ефремовой, услышав, что Филистимляне побежали, также пристали к своим в сражении. | И= вси` i=и~лтяне скры'вшiися въ горjь` _е=фре'мли о_у=слы'шаша, jа='кw w\тбjьго'ша и=ноплем_е'нницы: приложи'шася и= тi'и в\ъслjь'дъ и='хъ на бра'нь. | וְכֹל אִישׁ יִשְׂרָאֵל הַמִּתְחַבְּאִים בְּהַר־אֶפְרַיִם שָׁמְעוּ, כִּי־נָסוּ פְּלִשְׁתִּים; וַיַּדְבְּקוּ גַם־הֵמָּה אַחֲרֵיהֶם בַּמִּלְחָמָה׃ | وَسَمِعَ جَمِيعُ رِجَالِ إِسْرَائِيلَ الَّذِينَ اخْتَبَأُوا فِي جَبَلِ أَفْرَايِمَ أَنَّ الْفِلِسْطِينِيِّينَ فَرُّوا، فَجَدُّوا هُمْ أَيْضاً فِي تَعَقُّبِهِمْ وَقَتْلِهِمْ. |
| 14:23 | καὶ ἔσωσεν κύριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὸν Ισραηλ καὶ ὁ πόλεμος διῆλθεν τὴν Βαιθων καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἦν μετὰ Σαουλ ὡς δέκα χιλιάδες ἀνδρῶν καὶ ἦν ὁ πόλεμος διεσπαρμένος εἰς ὅλην τὴν πόλιν ἐν τῷ ὄρει Εφραιμ | Et salvavit Dominus in die illa Israel; pugna autem pervenit ultra Bethaven. | და იჴსნა უფალმან ისრაჱლი მას დღესა შინა ჴელთაგან უცხოთესლთასა. | იხსნა უფალმა იმ დღეს ისრაელი. ბეთ-ავენს გადასწვდა ბრძოლა. | For they also built them high places, and images, and groves, on every high hill, and under every green tree. | И спас Господь в тот день Израиля; битва же простерлась даже до Беф-Авена. [Всех людей было с Саулом до десяти тысяч, и битва происходила по всему городу на горе Ефремовой.] | И= сп~се` гд\сь въ то'й де'нь i=и~ля: бра'нь же про'йде да'же до вамw'fа: и= вси` лю'дiе бя'ху съ сау'ломъ, jа='кw де'сять ты'сящъ муже'й, и= бjь` бра'нь разсы'пана во ве'сь гра'дъ на горjь` _е=фре'мли. | וַיּוֹשַׁע יְהוָה בַּיּוֹם הַהוּא אֶת־יִשְׂרָאֵל; וְהַמִּלְחָמָה, עָבְרָה אֶת־בֵּית אָוֶן׃ | وَهَكَذَا أَنْقَذَ الرَّبُّ إِسْرَائِيلَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ، وَمَا لَبِثَتْ سَاحَةُ الْحَرْبِ أَنِ انْتَقَلَتْ إِلَى مَا وَرَاءِ حُدودِ بَيْتِ آوِنَ. |
| 14:24 | καὶ Σαουλ ἠγνόησεν ἄγνοιαν μεγάλην ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ἀρᾶται τῷ λαῷ λέγων ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς φάγεται ἄρτον ἕως ἑσπέρας καὶ ἐκδικήσω τὸν ἐχθρόν μου καὶ οὐκ ἐγεύσατο πᾶς ὁ λαὸς ἄρτου | Et viri Israel comprimebant se in die illa. Adiuravit autem Saul populum dicens: «Maledictus vir, qui comederit panem usque ad vesperam, donec ulciscar de inimicis meis!». Et non manducavit universus populus panem. | და ისრაჱლი იყო საულის თანა ვითარ ათი ათასი კაცი. ხოლო ღუაწლი იგი ბრძოლისა მიმოდაფენილ იყო ყოველსა მათ ქალაქთა მთათა მათ ეფრემისათა. მას ჟამსა უგუნურად იყო საულ უმეცრებითა დიდითა, რამეთუ ფერჴი დაიპყრა და შესწყევა ერი იგი და ჰრქუა: წყეულ იყავნ ყოველი კაცი, რომელმან ჭამოს პური დღეს ვიდრე მწუხრადმდე, ვიდრემდის არა სრულიად ვიძიო შური მტერთა ჩემთა! და არავინ ჭამა პური მას დღესა. | გაიტანჯნენ იმ დღეს ისრაელიანები, რადგან დააფიცა საულმა ხალხი და უთხრა: წყეულიმც იყოს, ვინც პური შეჭამოს საღამომდე, როცა შურს ვიძიებ მტრებზე. და ხალხსაც პირი არ მიუკარებია საჭმელისთვის. | And there were also sodomites in the land: and they did according to all the abominations of the nations which the LORD cast out before the children of Israel. | Люди Израильские были истомлены в тот день; а Саул [весьма безрассудно] заклял народ, сказав: проклят, кто вкусит хлеба до вечера, доколе я не отомщу врагам моим. И никто из народа не вкусил пищи. | И= сау'лъ сотвори` безу'мiе ве'лiе въ де'нь то'й, и= закля` лю'ди, глаго'ля: про'клятъ человjь'къ, и='же jа='сти бу'детъ хлjь'бъ да'же до ве'чера, до'ндеже w\тмщу` врагw'мъ мои^мъ. И= не вкуси'ша лю'дiе вси` хлjь'ба: | וְאִישׁ־יִשְׂרָאֵל נִגַּשׂ בַּיּוֹם הַהוּא; וַיֹּאֶל שָׁאוּל אֶת־הָעָם לֵאמֹר, אָרוּר הָאִישׁ אֲשֶׁר־יֹאכַל לֶחֶם עַד־הָעֶרֶב, וְנִקַּמְתִּי מֵאֹיְבַי, וְלֹא טָעַם כָּל־הָעָם לָחֶם׃ ס | وَأَعْيَا رِجَالُ إِسْرَائِيلَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ، لأَنَّ شَاوُلَ حَلَّفَ الشَّعْبَ قَائِلاً: «مَلْعُونٌ الرَّجُلُ الَّذِي يَأْكُلُ طَعَاماً إِلَى الْمَسَاءِ حَتَّى أَنْتَقِمَ مِنْ أَعْدَائِي». فَلَمْ يَذُقْ جَمِيعُ الْقَوْمِ طَعَاماً. |
| 14:25 | καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἠρίστα καὶ ιααρ δρυμὸς ἦν μελισσῶνος κατὰ πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ | Omneque terrae vulgus venit in saltum, in quo erat mel super faciem agri. | და ყოველი ქუეყანა სადილსა შინა იშვებდა, და იყო მუნ მაღნარი ერთი და ფუტკარი ფრიად იყო. | მთელი ხალხი ტყეში წავიდა, და აჰა, თაფლი დევს მიწაზე. | And it came to pass in the fifth year of king Rehoboam, that Shishak king of Egypt came up against Jerusalem: | И пошел весь народ в лес, и был там на поляне мед. | и= вся` земля` w=бjь'даше: и= се`, бя'ше дубра'ва пче'лная пред\ъ лице'мъ села`: | וְכָל־הָאָרֶץ בָּאוּ בַיָּעַר; וַיְהִי דְבַשׁ עַל־פְּנֵי הַשָּׂדֶה׃ | وَأَقْبَلَ كُلُّ الْجَيْشِ إِلَى الْغَابَةِ حَيْثُ كَانَ الْعَسَلُ يَتَقَاطَرُ، |
| 14:26 | καὶ εἰσῆλθεν ὁ λαὸς εἰς τὸν μελισσῶνα καὶ ἰδοὺ ἐπορεύετο λαλῶν καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν ἐπιστρέφων τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ ὅτι ἐφοβήθη ὁ λαὸς τὸν ὅρκον κυρίου | Ingressus est itaque populus saltum, et apparuit fluens mel. Nullusque applicuit manum ad os suum; timebat enim populus iuramentum. | და განვიდოდა მისა ყოველი ერი და ვერავინ იკადრა ჭამად თაფლისა მის, და დრტჳნვიდეს და არავინ მიაქცია ჴელი თჳსი პირით კერძო, რამეთუ ეშინოდა წყევისა მისგან. | შევიდა ხალხი ტყეში და, აჰა, თაფლის ღვარია, მაგრამ არავის მიუტანია ხელი პირთან, რადგან ფიცის ეშინოდა ხალხს. | And he took away the treasures of the house of the LORD, and the treasures of the king's house; he even took away all: and he took away all the shields of gold which Solomon had made. | И вошел народ в лес, говоря: вот, течет мед. Но никто не протянул руки своей ко рту своему, ибо народ боялся заклятия. | и= внидо'ша лю'дiе во пче'лникъ, и= се`, и=схожда'ху глаго'люще: [jа='кw и=стече` ме'дъ,] и= не бjь` возвраща'ющагw руки` своея` ко о_у=стw'мъ свои^мъ, jа='кw о_у=боя'шася лю'дiе кля'твы гд\сни. | וַיָּבֹא הָעָם אֶל־הַיַּעַר, וְהִנֵּה הֵלֶךְ דְּבָשׁ; וְאֵין־מַשִּׂיג יָדוֹ אֶל־פִּיו, כִּי־יָרֵא הָעָם אֶת־הַשְּׁבֻעָה׃ | وَلَكِنْ لَمْ يَجْرُؤْ أَحَدٌ أَنْ يَتَذَوَّقَ مِنْهُ خَوْفاً مِنْ لَعْنَةِ الْحَلْفِ. |
| 14:27 | καὶ Ιωναθαν οὐκ ἀκηκόει ἐν τῷ ὁρκίζειν τὸν πατέρα αὐτοῦ τὸν λαόν καὶ ἐξέτεινεν τὸ ἄκρον τοῦ σκήπτρου αὐτοῦ τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔβαψεν αὐτὸ εἰς τὸ κηρίον τοῦ μέλιτος καὶ ἐπέστρεψεν τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ ἀνέβλεψαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ | Porro Ionathan non audierat, cum adiuraret pater eius populum; extenditque summitatem virgae, quam habebat in manu, et intinxit in favo mellis et convertit manum suam ad os suum, et illuminati sunt oculi eius. | და იონათან არა იცოდა წყევა იგი მამისა თჳსისა. ვითარცა მოვიდა იონათან ადგილსა მას თაფლოვანსა, მიყო ბუნი ოროლისა მისისა, დააწო გოლსა მას თაფლისასა და შესვა პირსა მისსა. და აღეხუნეს თუალნი მისნი და განძლიერდა. | არ ჰქონდა გაგებული იონათანს, რომ დააფიცა მამამისმა ხალხი. გაიწოდა ჯოხი, ხელში რომ ეჭირა, ჩააწო მისი წვერი გოლეულში და პირთან მიიტანა ხელი, და გაუნათდა თვალები. | And king Rehoboam made in their stead brasen shields, and committed them unto the hands of the chief of the guard, which kept the door of the king's house. | Ионафан же не слышал, когда отец его заклинал народ, и, протянув конец палки, которая была в руке его, обмакнул ее в сот медовый и обратил рукою к устам своим, и просветлели глаза его. | I=wнаfа'нъ же не слы'шаше, _е=гда` заклина'ше _о=те'цъ _е=гw` лю'ди: и= простре` коне'цъ жезла` своегw`, и='же въ руку` _е=му`, и= w=мочи` _е=го` въ со'тjь ме'двенjь, и= w=брати` ру'ку свою` во о_у=ста` своя^, и= прозрjь'ша _о='чи _е=гw`. | וְיוֹנָתָן לֹא־שָׁמַע, בְּהַשְׁבִּיעַ אָבִיו אֶת־הָעָם, וַיִּשְׁלַח, אֶת־קְצֵה הַמַּטֶּה אֲשֶׁר בְּיָדוֹ, וַיִּטְבֹּל אוֹתָהּ בְּיַעְרַת הַדְּבָשׁ; וַיָּשֶׁב יָדוֹ אֶל־פִּיו, וַתָּרֹאנָה (וַתָּאֹרְנָה) עֵינָיו׃ | أَمَّا يُونَاثَانُ فَلَمْ يَكُنْ حَاضِراً عِنْدَمَا اسْتَحْلَفَ وَالِدُهُ الْقَوْمَ، فَمَدَّ طَرَفَ عَصَاهُ الَّتِي كَانَتْ بِيَدِهِ وَغَمَسَهُ فِي قَطْرِ الْعَسَلِ وَتَذَوَّقَ مِنْهُ فَانْتَعَشَتْ قُوَّتُهُ. |
| 14:28 | καὶ ἀπεκρίθη εἷς ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ εἶπεν ὁρκίσας ὥρκισεν ὁ πατήρ σου τὸν λαὸν λέγων ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς φάγεται ἄρτον σήμερον καὶ ἐξελύθη ὁ λαός | Respondensque unus de populo ait: «Iureiurando constrinxit pater tuus populum dicens: «Maledictus, qui comederit panem hodie!». Defecit autem populus». | მი-ვინმე-უგო ერთმან ერისაგანმან და ჰრქუა მას: ფიცით აფუცა მამამან შენმან ერი იგი და ჰრქუა, ვითარმედ: წყეულ იყავნ კაცი იგი, რომელმან ჭამოს პური დღეს მწუხრამდის! და აწ დაჴსნილ არს ყოველი კაცი. | მიუგო ერთმა კაცმა ხალხიდან და უთხრა: ფიცით დააფიცა მამაშენმა ხალხი, წყეულიმც იყოს, ვინც პური ჭამოსო დღეს. ამიტომაც დაიქანცა ხალხი. | And it was so, when the king went into the house of the LORD, that the guard bare them, and brought them back into the guard chamber. | И сказал ему один из народа, говоря: отец твой заклял народ, сказав: «проклят, кто сегодня вкусит пищи»; от этого народ истомился. | И= рече` _е=ди'нъ w\т людi'й, глаго'ля: клены'й прокля` _о=те'цъ тво'й лю'ди, глаго'ля: про'клятъ человjь'къ, и='же jа='сти бу'детъ хлjь'бъ въ де'нь се'й: и= и=знемого'ша лю'дiе. | וַיַּעַן אִישׁ מֵהָעָם וַיֹּאמֶר, הַשְׁבֵּעַ הִשְׁבִּיעַ אָבִיךָ אֶת־הָעָם לֵאמֹר, אָרוּר הָאִישׁ אֲשֶׁר־יֹאכַל לֶחֶם הַיּוֹם; וַיָּעַף הָעָם׃ | فَقَالَ لَهُ وَاحِدٌ مِنَ الْمُحَارِبِينَ: «قَدْ حَلَّفَ أَبُوكَ الْقَوْمَ قَائِلاً: مَلْعُونٌ الرَّجُلُ الَّذِي يَأْكُلُ الْيَوْمَ طَعَاماً»، فَأَصَابَ الشَّعْبَ الإِعْيَاءُ. |
| 14:29 | καὶ ἔγνω Ιωναθαν καὶ εἶπεν ἀπήλλαχεν ὁ πατήρ μου τὴν γῆν ἰδὲ δὴ ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου ὅτι ἐγευσάμην βραχὺ τοῦ μέλιτος τούτου | Dixitque Ionathan: «Turbavit pater meus terram! Videte quia illuminati sunt oculi mei, eo quod gustaverim paululum de melle isto; | და ვითარცა ესმა იონათანს სიტყუაჲ ესე, შეუძნდა და თქუა: წარწყმიდა მამამან ჩემმან ყოველი ქუეყანა, რამეთუ მცირედ ვიხილე გემო თაფლისა ამის და აღმეხუნეს თუალნი ჩემნი, განვძლიერდი. | თქვა იონათანმა: გააწამა მამაჩემმა ქვეყანა. ხომ ხედავთ, თვალები გამინათდა, როგორც კი ეს თაფლი ვიგემე. | Now the rest of the acts of Rehoboam, and all that he did, are they not written in the book of the chronicles of the kings of Judah? | И сказал Ионафан: смутил отец мой землю; смотрите, у меня просветлели глаза, когда я вкусил немного этого меду; | И= о_у=разумjь` i=wнаfа'нъ и= рече`: смути` _о=те'цъ мо'й зе'млю: ви'ждь, jа='кw прозрjь'ша _о='чи мои`, _е=гда` вкуси'хъ ма'лw w\т ме'да сегw`: | וַיֹּאמֶר יוֹנָתָן, עָכַר אָבִי אֶת־הָאָרֶץ; רְאוּ־נָא כִּי־אֹרוּ עֵינַי, כִּי טָעַמְתִּי, מְעַט דְּבַשׁ הַזֶּה׃ | فَقَالَ يُونَاثَانُ: «لَقَدْ أَضَرَّ أَبِي بِكُلِّ الْجَيْشِ. انْظُرُوا كَيْفَ انْتَعَشَتْ قُوَايَ لأَنِّي ذُقْتُ قَلِيلاً مِنَ الْعَسَلِ. |
| 14:30 | ἀλλ᾿ ὅτι εἰ ἔφαγεν ἔσθων ὁ λαὸς σήμερον τῶν σκύλων τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν ὧν εὗρεν ὅτι νῦν ἂν μείζων ἦν ἡ πληγὴ ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις | quanto magis si comedisset hodie populus de praeda inimicorum suorum, quam repperit? Nonne nunc maior facta fuisset plaga in Philisthim?». | აწ უკუე ერსა ამას თუმცა ეჭამა ნატყუენავისა მისგან მტერთასა, უმეტესიმცა ვნება შეამთხჳეს მტერთა მათ და უფროსიმცა ვნება შეიქმნა დღეს უცხოთესლთა მათ შორის, | რა იქნებოდა, დღეს რამე ეჭამა ხალხს იმ ნადავლიდან, მტერს რომ დააგდებინა? უფრო დიდი არ იქნებოდა მაშინ ფილისტიმელთა მარცხი? | And there was war between Rehoboam and Jeroboam all their days. | если бы поел сегодня народ из добычи, какую нашел у врагов своих, то не большее ли было бы поражение Филистимлян? | _w, дабы` jа='ли jа=ду'ще дне'сь лю'дiе w\т коры'стей врагw'въ свои'хъ, и=`хже w=брjьто'ша, мно'жайшая бы дне'сь jа='зва была` во и=ноплеме'нницjьхъ. | אַף, כִּי לוּא אָכֹל אָכַל הַיּוֹם הָעָם, מִשְּׁלַל אֹיְבָיו אֲשֶׁר מָצָא; כִּי עַתָּה לֹא־רָבְתָה מַכָּה בַּפְּלִשְׁתִּים׃ | فَكَيْفَ يَكُونُ حَالُ الْجَيْشِ لَوْ أَكَلَ الْيَوْمَ مِنْ غَنَائِمِ أَعْدَائِهِ الَّتِي أَحْرَزَهَا؟ أَلاَ تَكُونُ عِنْدَئِذٍ كَارِثَةَ الْفِلِسْطِينِيِّينَ أَدْهَى وَأَمَرَّ؟» |
| 14:31 | καὶ ἐπάταξεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων ἐν Μαχεμας καὶ ἐκοπίασεν ὁ λαὸς σφόδρα | Percusserunt ergo in die illa Philisthaeos a Machmis usque in Aialon; defatigatus est autem populus nimis. | ვიდრე მაქმასისა. და აწ, ესერა, ყოველნი დაჴსნილ, დამშეულ არნ შიმშილითა ერი ესე ფრიად. | დაამარცხეს იმ დღეს ფილისტიმელები მიქმაშიდან აიალონამდე და დაიქანცა ხალხი. | And Rehoboam slept with his fathers, and was buried with his fathers in the city of David. And his mother's name was Naamah an Ammonitess. And Abijam his son reigned in his stead. | И поражали Филистимлян в тот день от Михмаса до Аиалона, и народ очень истомился. | И= порази'ша въ де'нь то'й w\т и=ноплеме'нникwвъ мно'жае не'жели въ махма'сjь: и= о_у=труди'шася лю'дiе sjьлw`. | וַיַּכּוּ בַּיּוֹם הַהוּא בַּפְּלִשְׁתִּים, מִמִּכְמָשׂ אַיָּלֹנָה; וַיָּעַף הָעָם מְאֹד׃ | فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ ظَلَّ الإِسْرَائِيلِيُّونَ يَتَعَقَّبُونَ الْفِلِسْطِينِيِّينَ وَيَقْتُلُونَهُمْ مِنْ مِخْمَاسَ إِلَى أَيَّلُونَ. وَأَصَابَ الْجَيْشَ إِعْيَاءٌ شَدِيدٌ. |
| 14:32 | καὶ ἐκλίθη ὁ λαὸς εἰς τὰ σκῦλα καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ τέκνα βοῶν καὶ ἔσφαξεν ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἤσθιεν ὁ λαὸς σὺν τῷ αἵματι | Et versus ad praedam tulit oves et boves et vitulos; et mactaverunt in terra, comeditque populus cum sanguine. | მაშინ ვითარცა დააცადეს ბრძოლისგან, შეეურვა შიმშილითა, შეეტევა ყოველი იგი ერი ნატყუენავსა მას და აღჭრიდეს ცხოვარსა და ზროხასა, და დასწყვედდეს და ჭამდეს აღრეულად ჴორცსა სისხლითურთ. | მივარდა ხალხი ნადავლს, გამოასხა ცხვარ-ძროხა, ხბორები და დახოცა ისინი მიწაზე. სისხლითურთ ჭამდა ხალხი. | И кинулся народ на добычу, и брали овец, волов и телят, и заколали на земле, и ел народ с кровью. | И= о_у=стреми'шася лю'дiе на кwры'сти, и= поя'ша лю'дiе стада` и= бу'йволы и= говя^да: и= закала'ху на земли`, и= jа=до'ша лю'дiе съ кро'вiю. | וַיַּעַשׂ (וַיַּעַט) הָעָם אֶל־שָׁלָל (הַשָּׁלָל), וַיִּקְחוּ צֹאן וּבָקָר וּבְנֵי בָקָר וַיִּשְׁחֲטוּ־אָרְצָה; וַיֹּאכַל הָעָם עַל־הַדָּם׃ | وَهَجَمَ الْجَيْشُ عَلَى الْغَنَائِمِ مِنَ الْمَاشِيَةِ وَأَخَذُوا غَنَماً وَبَقَراً وَعُجُولاً، وَذَبَحُوا عَلَى الأَرْضِ وَأَكَلُوا اللَّحْمَ بِدَمِهِ. | |
| 14:33 | καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σαουλ λέγοντες ἡμάρτηκεν ὁ λαὸς τῷ κυρίῳ φαγὼν σὺν τῷ αἵματι καὶ εἶπεν Σαουλ ἐν Γεθθεμ κυλίσατέ μοι λίθον ἐνταῦθα μέγαν | Nuntiaverunt autem Saul dicentes: «Ecce populus peccat Domino comedens cum sanguine». Qui ait: «Praevaricati estis! Volvite ad me huc saxum grande». | მაშინ აუწყეს საულს, ვითარმედ შესცოდა ერმან მან უფალსა, რამეთუ ჭამეს ჴორცი სისხლითურთ. ვითარცა ესმა საულს ესე, შერისხნა ერსა მას და ჰრქუა: უსჯულო ვიქმნენით და ვსცოდეთ, აღმოაგორვეთ ჩემ ზედა ლოდი ერთი დიდი. | შეატყობინეს საულს: აჰა, სცოდავს ხალხი უფალს, სისხლიანად ჭამს. თქვა: ფიცი გაქვთ გატეხილი. ახლა მოაგორეთ ჩემსკენ დიდი ლოდი. | И возвестили Саулу, говоря: вот, народ грешит пред Господом, ест с кровью. И сказал Саул: вы согрешили; привалите ко мне теперь большой камень. | И= возвjьсти'ша сау'лу, глаго'люще: согрjьши'ша лю'дiе ко гд\су, jа=ду'ще съ кро'вiю. И= рече` сау'лъ: w\т геfе'ма привали'те мнjь` сjь'мw ка'мень ве'лiй. | וַיַּגִּידוּ לְשָׁאוּל לֵאמֹר, הִנֵּה הָעָם חֹטִאים לַיהוָה לֶאֱכֹל עַל־הַדָּם; וַיֹּאמֶר בְּגַדְתֶּם, גֹּלּוּ־אֵלַי הַיּוֹם אֶבֶן גְּדוֹלָה׃ | فَأَخْبَرَ بَعْضُهُمْ شَاوُلَ قَائِلِينَ: «إِنَّ الْجَيْشَ يَرْتَكِبُ خَطِيئَةً بِحَقِّ الرَّبِّ، إِذْ يَأْكُلُونَ اللَّحْمَ مَعَ الدَّمِ». فَقَالَ شَاوُلُ: «لَقَدْ نَقَضْتُمْ عَهْدَكُمْ. دَحْرِجُوا إِلَيَّ حَجَراً كَبِيراً، | |
| 14:34 | καὶ εἶπεν Σαουλ διασπάρητε ἐν τῷ λαῷ καὶ εἴπατε αὐτοῖς προσαγαγεῖν ἐνταῦθα ἕκαστος τὸν μόσχον αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸ πρόβατον αὐτοῦ καὶ σφαζέτω ἐπὶ τούτου καὶ οὐ μὴ ἁμάρτητε τῷ κυρίῳ τοῦ ἐσθίειν σὺν τῷ αἵματι καὶ προσῆγεν πᾶς ὁ λαὸς ἕκαστος τὸ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔσφαζον ἐκεῖ | Et dixit Saul: «Dispergimini in vulgus et dicite eis, ut adducat ad me unusquisque bovem suum et arietem, et occidite super istud et vescimini; et non peccabitis Domino comedentes cum sanguine». Adduxit itaque omnis populus, unusquisque quod erat in manu sua illa nocte, et occiderunt ibi. | და თქუა საულ: განუცხადეთ ყოველსა ერსა და უთხართ მათ, რათა მოიყვანონ კაცად-კაცადმან ჩემ თანა ზროხა თჳსი და ცხოვარი, და დაჰკალთ ამას ზედა და სჭამდით! არა შესცოდოთ უფალსა სისხლიანითა მით ჭამითა. და ყოველმან ერმან თჳთეულმან ზროხანი მოიბნეს ჴელითა თჳსითა მიმწუხრი და დაკლნეს მუნ. | თქვა საულმა: გადით ხალხში და უთხარით: მომიყვანოს თითოეულმა თითო ხარი და თითო ცხვარი, აქ დაკლან და ჭამონ. ნუ სცოდავთ უფალს, სისხლიანად ნუ ჭამთ. მიჰყავდა ყველას თავისი ხარი ღამით და კლავდა იქ. | Потом сказал Саул: пройдите между народом и скажите ему: пусть каждый приводит ко мне своего вола и каждый свою овцу, и заколайте здесь и ешьте, и не грешите пред Господом, не ешьте с кровью. И приводили все из народа, каждый своею рукою, вола своего [и свою овцу] ночью, и заколали там. | И= рече` сау'лъ: ше'дше къ лю'демъ рцы'те и=`мъ: да принесе'тъ кi'йждо сjь'мw телца` своего` и= кi'йждо _о='вцу свою`, и= да зако'лютъ на ка'мени се'мъ, и= jа=ди'те я=`, и= не согрjьша'йте гд\су jа=ду'ще съ кро'вiю. И= приведо'ша но'щiю вси` лю'дiе свое` кi'йждо, _е='же и=мя'ше въ руцjь` свое'й, и= закала'ху та'мw. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל פֻּצוּ בָעָם וַאֲמַרְתֶּם לָהֶם הַגִּישׁוּ אֵלַי אִישׁ שׁוֹרוֹ וְאִישׁ שְׂיֵהוּ, וּשְׁחַטְתֶּם בָּזֶה וַאֲכַלְתֶּם, וְלֹא־תֶחֶטְאוּ לַיהוָה לֶאֱכֹל אֶל־הַדָּם; וַיַּגִּשׁוּ כָל־הָעָם אִישׁ שׁוֹרוֹ בְיָדוֹ הַלַּיְלָה וַיִּשְׁחֲטוּ־שָׁם׃ | وَتَفَرَّقُوا بَيْنَ الْجَيْشِ وَأْمُرُوهُمْ أَنْ يُحْضِرُوا بَقَرَهَمْ وَشِيَاهَهُمْ لِيَذْبَحُوهَا عِنْدَ الْحَجَرِ، وَيَتْرُكُوهَا لِتَسِيلَ دِمَاؤُهَا، فَلاَ يَرْتَكِبُونَ إِثْماً فِي حَقِّ الرَّبِّ بِأَكْلِ الدَّمِ». وَفَعَلَ الْجُنُودُ مَا أَمَرَ شَاوُلُ بِهِ فَأَحْضَرُوا بَقَرَهُمْ وَذَبَحُوهَا هُنَاكَ. | |
| 14:35 | καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Σαουλ θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ τοῦτο ἤρξατο Σαουλ οἰκοδομῆσαι θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ | Aedificavit autem Saul altare Domino. Tuncque primum coepit aedificare altare Domino. | და აღაშენა მუნ საულ საკურთხეველი უფლისა. ესე პირველად აღაშენა საულ საკურთხეველი უფლისა. | აუგო საულმა სამსხვერპლო უფალს. ამით დაიწყო უფლისთვის სამსხვერპლოების შენება. | И устроил Саул жертвенник Господу: то был первый жертвенник, поставленный им Господу. | И= созда` сау'лъ та'мw _о=лта'рь гд\су: се'й нача` сау'лъ созида'ти _о=лта'рь гд\су. | וַיִּבֶן שָׁאוּל מִזְבֵּחַ לַיהוָה; אֹתוֹ הֵחֵל, לִבְנוֹת מִזְבֵּחַ לַיהוָה׃ פ | وبَنَى شَاوُلُ مَذْبَحاً لِلرَّبِّ. فَكَانَ أَوَّلَ مَذْبَحٍ يَشْرَعُ فِي بِنَائِهِ. | |
| 14:36 | καὶ εἶπεν Σαουλ καταβῶμεν ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων τὴν νύκτα καὶ διαρπάσωμεν ἐν αὐτοῖς ἕως διαφαύσῃ ἡ ἡμέρα καὶ μὴ ὑπολίπωμεν ἐν αὐτοῖς ἄνδρα καὶ εἶπαν πᾶν τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιόν σου ποίει καὶ εἶπεν ὁ ἱερεύς προσέλθωμεν ἐνταῦθα πρὸς τὸν θεόν | Et dixit Saul: «Irruamus super Philisthim nocte et vastemus eos, usquedum illucescat mane; nec relinquamus de eis virum». Dixitque populus: «Omne, quod bonum videtur in oculis tuis, fac». Et ait sacerdos: «Accedamus huc ad Deum». | მიუგო საულ ერსა მას და ჰრქუა: მოგვალე, გარდაუჴდეთ უცხოთესლთა მათ ამას ღამესა და აღვჭრნეთ იგინი ვიდრე განთიადმდე, და არა დაუტეოთ მათგანნი კაცნი! მიუგო ერმან მან და ჰრქუა: ყავ, რაჲცა, სათნო-გიჩნს წინაშე შენსა! მიუგო მღდელთმოძღუარმან მან და ჰრქუა: პირველად ვიკითხოღა უფლისაგან, ესრეთ გარდაუჴდეთ! | თქვა საულმა: დავეცეთ ფილისტიმელებს ამ ღამით და გათენებამდე ვძარცვოთ, რომ ერთი მათგანიც არ გადარჩეს. უთხრეს: როგორც გენებოს, ისე მოიქეცი. თქვა მღვდელმა: მივმართოთ აქ ღმერთს. | И сказал Саул: пойдем в погоню за Филистимлянами ночью и оберем их до рассвета и не оставим у них ни одного человека. И сказали: делай все, что хорошо в глазах твоих. Священник же сказал: приступим здесь к Богу. | И= рече` сау'лъ: сни'демъ в\ъслjь'дъ и=ноплем_е'нникъ но'щiю, и= расхи'тимъ и=`хъ, до'ндеже заря` бу'детъ, и= не w=ста'вимъ w\т ни'хъ му'жа. И= рjь'ша: все` _е='же бла'го пред\ъ _о=чи'ма твои'ма, твори`. И= рече` i=ере'й: присту'пимъ сjь'мw къ бг~у. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל נֵרְדָה אַחֲרֵי פְלִשְׁתִּים לַיְלָה וְנָבֹזָה בָהֶם עַד־אוֹר הַבֹּקֶר, וְלֹא־נַשְׁאֵר בָּהֶם אִישׁ, וַיֹּאמְרוּ, כָּל־הַטּוֹב בְּעֵינֶיךָ עֲשֵׂה; ס וַיֹּאמֶר הַכֹּהֵן, נִקְרְבָה הֲלֹם אֶל־הָאֱלֹהִים׃ | وَأَمَرَ شَاوُلُ: «لِنَتَعَقَّبِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ لَيْلاً وَنَظَلَّ نَنْهَبُهُمْ إِلَى ضَوْءِ الصَّبَاحِ، وَلاَ نُبْقِ مِنْهُمْ أَحَداً». فَأَجَابُوهُ: «افْعَلْ كُلَّ مَا يَطِيبُ لَكَ». وَلَكِنَّ الْكَاهِنَ قَالَ: «لِنَسْتَشِرِ اللهَ هُنَا». | |
| 14:37 | καὶ ἐπηρώτησεν Σαουλ τὸν θεόν εἰ καταβῶ ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων εἰ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς χεῖρας Ισραηλ καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ | Et consuluit Saul Deum: «Num persequar Philisthim? Numquid trades eos in manu Israel?». Et non respondit ei in die illa. | და წარდგა საულ კითხვად უფლისაგან და თქუა: მო-თუ-მცნე იგინი ჴელთა ჩემთა? და არა მიუგო მას უფალმან მაშინ. | დაეკითხა საული ღმერთს: დავეცე ფილისტიმელებს თუ ჩაუგდებ მათ ისრაელის ხელში? პასუხი არ გაუცია იმ დღეს. | И вопросил Саул Бога: идти ли мне в погоню за Филистимлянами? предашь ли их в руки Израиля? Но Он не отвечал ему в тот день. | И= вопроси` сау'лъ бг~а: сни'ду ли в\ъслjь'дъ и=ноплеме'нникwвъ; преда'си ли и=`хъ въ ру'ки i=и~лтянwмъ; И= не w\твjьща` _е=му` гд\сь въ де'нь то'й. | וַיִּשְׁאַל שָׁאוּל בֵּאלֹהִים, הַאֵרֵד אַחֲרֵי פְלִשְׁתִּים, הֲתִתְּנֵם בְּיַד יִשְׂרָאֵל; וְלֹא עָנָהוּ בַּיּוֹם הַהוּא׃ | فَاسْتَشَارَ شَاوُلُ اللهَ سَائِلاً: «أَنَتَعَقَّبُ الْفِلِسْطِينِيِّينَ؟ أَتَنْصُرُنَا عَلَيْهِمْ؟» فَلَمْ يَحْظَ بِجَوَابٍ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ. | |
| 14:38 | καὶ εἶπεν Σαουλ προσαγάγετε ἐνταῦθα πάσας τὰς γωνίας τοῦ Ισραηλ καὶ γνῶτε καὶ ἴδετε ἐν τίνι γέγονεν ἡ ἁμαρτία αὕτη σήμερον | Dixitque Saul: «Accedite huc, universi duces populi, et scitote et videte per quem acciderit peccatum hoc hodie. | და უბრძანა საულ ყოველსა ერსა შემოკრებად თესლად-თესლად წინაშე მისა და ჰრქვა მათ: იკითხეთ და მოიკითხეთ, ვისგან-ძი იყოს შეცოდება ესე დღეს? | თქვა საულმა: აქ მოდით, ერის თავკაცებო, და გაარკვიეთ, რა ცოდვა იყო დღეს ჩადენილი. | Тогда сказал Саул: пусть подойдут сюда все начальники народа и разведают и узнают, на ком грех ныне? | И= рече` сау'лъ: приведи'те сjь'мw вся^ кwлjь'на i=и~л_ева, и= о_у=разумjь'йте и= о_у=вjь'ждьте, на ко'мъ бы'сть грjь'хъ се'й дне'сь, | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל, גֹּשׁוּ הֲלֹם, כֹּל פִּנּוֹת הָעָם; וּדְעוּ וּרְאוּ, בַּמָּה, הָיְתָה הַחַטָּאת הַזֹּאת הַיּוֹם׃ | فَقَالَ شَاوُلُ: «اقْتَرِبُوا إِلَى هُنَا يَا جَمِيعَ وُجُوهِ إِسْرَائِيلَ، وَتَقَصَّوْا أَيَّةَ خَطِيئَةٍ ارْتُكِبَتِ الْيَوْمَ. | |
| 14:39 | ὅτι ζῇ κύριος ὁ σώσας τὸν Ισραηλ ὅτι ἐὰν ἀποκριθῇ κατὰ Ιωναθαν τοῦ υἱοῦ μου θανάτῳ ἀποθανεῖται καὶ οὐκ ἦν ὁ ἀποκρινόμενος ἐκ παντὸς τοῦ λαοῦ | Vivit Dominus, salvator Israel, quia si per Ionathan filium meum factum est, absque retractatione morietur». Ad quod nullus contradixit ei de omni populo. | რამეთუ ცხოველ არს უფალი, რომელმან იჴსნა ისრაჱლი. იონათანისგანღა თუ იყოს, ძისა ჩემისა, შეცოდება ესე, სიკუდილითვე მოვაკუდინო იგი! და ვერავინ იკადრა სიტყჳს-მიგებად მისა. | რადგან, ვფიცავ უფალს, ისრაელის მხსნელს, თუ ჩემს ძეს იონათანს აწევს ცოდვა, სიკვდილი არ ასცდება. პასუხი არვის გაუცია ხალხიდან. | ибо, - жив Господь, спасший Израиля, - если окажется и на Ионафане, сыне моем, то и он умрет непременно. Но никто не отвечал ему из всего народа. | jа='кw жи'въ гд\сь сп~сы'й i=и~ля, jа='кw а='ще w\твjь'тъ бу'детъ на i=wнаfа'на сы'на моего`, сме'ртiю да о_у='мретъ. И= не бjь` w\твjьща'ющагw w\т всjь'хъ людi'й. | כִּי חַי־יְהוָה, הַמּוֹשִׁיעַ אֶת־יִשְׂרָאֵל, כִּי אִם־יֶשְׁנוֹ בְּיוֹנָתָן בְּנִי כִּי מוֹת יָמוּת; וְאֵין עֹנֵהוּ מִכָּל־הָעָם׃ | لأَنَّهُ حَيٌّ هُوَ الرَّبُّ مُخَلِّصُ إِسْرَائِيلَ إِنَّ الْمَوْتَ هُوَ جَزَاءُ مُرْتَكِبِ الْخَطِيئَةِ حَتَّى لَوْ كَانَ جَانِيهَا ابْنِي يُونَاثَانَ». فَاعْتَصَمَ الْقَوْمُ بِالصَّمْتِ. | |
| 14:40 | καὶ εἶπεν παντὶ Ισραηλ ὑμεῖς ἔσεσθε εἰς δουλείαν καὶ ἐγὼ καὶ Ιωναθαν ὁ υἱός μου ἐσόμεθα εἰς δουλείαν καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς Σαουλ τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιόν σου ποίει | Et ait ad universum Israel: «Separamini vos in partem unam, et ego cum Ionathan filio meo ero in parte altera». Respondit populus ad Saul: «Quod bonum videtur in oculis tuis, fac». | მაშინ ჰრქუა საულ ერსა მას: აწ თქუენ ყოველნი იქმენით ერთკერძო, დადეგით. და მე და იონათან, ძე ჩემი, ერთკერძო, და წილ-ვიგდოთ. ვისიცა იყოს, ვსცნათ! მიუგო ყოველმან ერმან და ჰრქუა: რაჲცა სათნო არს შენს წინაშე, იგი ყავ! | უთხრა მთელს ისრაელს: თქვენ ერთ მხარეს იყავით, ხოლო მე და ჩემი ძე იონათანი მეორე მხარეს ვიქნებით. მიუგო ხალხმა: როგორც გენებოს, ისე მოიქეცი. | И сказал Саул всем Израильтянам: станьте вы по одну сторону, а я и сын мой Ионафан станем по другую сторону. И отвечал народ Саулу: делай, что хорошо в глазах твоих. | И= рече` сау'лъ всему` i=и~лю: вы` ста'ните на _е=ди'ну страну`, а='зъ же и= i=wнаfа'нъ сы'нъ мо'й ста'немъ на другу'ю страну`. И= рjь'ша лю'дiе къ сау'лу: _е='же бла'го пред\ъ тобо'ю, твори`. | וַיֹּאמֶר אֶל־כָּל־יִשְׂרָאֵל, אַתֶּם תִּהְיוּ לְעֵבֶר אֶחָד, וַאֲנִי וְיוֹנָתָן בְּנִי, נִהְיֶה לְעֵבֶר אֶחָד; וַיֹּאמְרוּ הָעָם אֶל־שָׁאוּל, הַטּוֹב בְּעֵינֶיךָ עֲשֵׂה׃ ס | فَقَالَ لِكُلِّ الْجَيْشِ: «قِفُوا أَنْتُمْ فِي جَانِبٍ، وَأَقِفُ أَنَا وَابْنِي يُونَاثَانُ فِي جَانِبٍ آخَرَ». فَأَجَابَ الشَّعْبُ: «اصْنَعْ مَا يَرُوقُ لَكَ». | |
| 14:41 | καὶ εἶπεν Σαουλ κύριε ὁ θεὸς Ισραηλ τί ὅτι οὐκ ἀπεκρίθης τῷ δούλῳ σου σήμερον εἰ ἐν ἐμοὶ ἢ ἐν Ιωναθαν τῷ υἱῷ μου ἡ ἀδικία κύριε ὁ θεὸς Ισραηλ δὸς δήλους καὶ ἐὰν τάδε εἴπῃς ἐν τῷ λαῷ σου Ισραηλ δὸς δὴ ὁσιότητα καὶ κληροῦται Ιωναθαν καὶ Σαουλ καὶ ὁ λαὸς ἐξῆλθεν | Et dixit Saul ad Dominum, Deum Israel: «Quid est quod non responderis servo tuo hodie? Si est in me aut in Ionathan filio meo iniquitas ista, Domine, Deus Israel, da Urim; sed, si est haec iniquitas in populo tuo Israel, da Tummim». Et deprehensus est Ionathan et Saul; populus autem salvus evasit. | და სიტყუად იწყო საულ უფლისა და თქუა: უფალო, ღმერთო ისრაჱლისაო! რაჲსაგან არს, რამეთუ არა მოუგე მონასა შენსა დღეს სიტყუაჲ? თუ ჩემგან არს, ანუ იონათანისგან, ძისა ჩემისა, უსჯულოებაჲ ესე? მაუწყე მე, უფალო, შენ მიერ, უკუეთუ ერისაგან არს? ლხინება-ყავ მათთჳსცა და დააგდეს წილი ერსა ზედა და უბრალო იპოვა ყოველი ერი. | უთხრა საულმა უფალს: ღმერთო ისრაელისა! აბა, ვინ არის უბრალო? დაკავდნენ იონათანი და საული, ხალხი კი გაშვებული იქნა. | И сказал Саул: Господи, Боже Израилев! [отчего Ты ныне не отвечал рабу Твоему? моя ли в том вина, или сына моего Ионафана? Господи, Боже Израилев!] дай знамение. [Если же она в народе Твоем Израиле, дай ему освящение.] И уличены были Ионафан и Саул, а народ вышел правым. | И= рече` сау'лъ: гд\си бж~е i=и~левъ, что` jа='кw не w\твjьща'лъ _е=си` рабу` твоему` дне'сь; и=ли` моя` _е='сть, и=ли` сы'на моегw` i=wнаfа'на непра'вда; гд\си бж~е i=и~левъ, да'ждь зна'менiе: и= а='ще рече'ши сiя^, да'ждь нн~jь лю'демъ твои^мъ i=и~лю, да'ждь нн~jь прп\дбiе. И= паде` жре'бiй на i=wнаfа'на и= сау'ла, и= лю'дiе и=зыдо'ша. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל, אֶל־יְהוָה אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל הָבָה תָמִים; וַיִּלָּכֵד יוֹנָתָן וְשָׁאוּל וְהָעָם יָצָאוּ׃ | وَصَلَّى شَاوُلُ لِلرَّبِّ إِلَهِ إِسْرَائِيلَ قَائِلاً: «اكْشِفْ لِيَ الْحَقَّ». فَوَقَعَتِ الْقُرْعَةُ عَلَى شَاوُلَ وَيُونَاثَانَ، وَتَبَرَّأَ الْقَوْمُ. | |
| 14:42 | καὶ εἶπεν Σαουλ βάλετε ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον Ιωναθαν τοῦ υἱοῦ μου ὃν ἂν κατακληρώσηται κύριος ἀποθανέτω καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς Σαουλ οὐκ ἔστιν τὸ ῥῆμα τοῦτο καὶ κατεκράτησεν Σαουλ τοῦ λαοῦ καὶ βάλλουσιν ἀνὰ μέσον αὐτοῦ καὶ ἀνὰ μέσον Ιωναθαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καὶ κατακληροῦται Ιωναθαν | Et ait Saul: «Mittite sortem inter me et inter Ionathan filium meum». Et captus est Ionathan. | და თქუა საულ: განაგდეთ ჩემ ზედა და იონათანს ზედა, და ვისგანცა იყოს, მოვკუდეთ! და მიუგო ყოველმან ერმან: ნუ იყოფინ სიტყუაჲ ეგე! და არა ერჩდა საულ. არამედ განაგდეს მის ზედა და იონათანისა, ძისა მისისა, და აღმოჰჴდა წილი იონათანსა ზედა. | თქვა საულმა: წილი გვიყარეო მე და ჩემს ძეს იონათანს. და დაკავდა იონათანი. | Тогда сказал Саул: бросьте жребий между мною и между Ионафаном, сыном моим, [и кого объявит Господь, тот да умрет. И сказал народ Саулу: да не будет так! Но Саул настоял. И бросили жребий между ним и Ионафаном, сыном его,] и пал жребий на Ионафана. | И= рече` сау'лъ: ве'рзите жре'бiй на мя` и= на i=wнаfа'на сы'на моего`: _е=го'же w=б\ъяви'тъ гд\сь, сме'ртiю да о_у='мретъ. И= рjь'ша лю'дiе къ сау'лу: нjь'сть се'й глаго'лъ. И= премо'же сау'лъ лю'ди, и= верго'ша w= не'мъ и= i=wнаfа'нjь сы'нjь _е=гw`, и= паде` на i=wнаfа'на жре'бiй. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל, הַפִּילוּ בֵּינִי וּבֵין יוֹנָתָן בְּנִי; וַיִּלָּכֵד יוֹנָתָן׃ | وَقَالَ شَاوُلُ: «أَلْقُوا الْقُرْعَةَ بَيْنِي وَبَيْنَ يُونَاثَانَ ابْنِي». فَوَقَعَتِ الْقُرْعَةُ عَلَى يُونَاثَانَ. | |
| 14:43 | καὶ εἶπεν Σαουλ πρὸς Ιωναθαν ἀπάγγειλόν μοι τί πεποίηκας καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ Ιωναθαν καὶ εἶπεν γευσάμενος ἐγευσάμην ἐν ἄκρῳ τῷ σκήπτρῳ τῷ ἐν τῇ χειρί μου βραχὺ μέλι ἰδοὺ ἐγὼ ἀποθνῄσκω | Dixit autem Saul ad Ionathan: «Indica mihi quid feceris». Et indicavit ei Ionathan et ait: «Gustans gustavi in summitate virgae, quae erat in manu mea, paululum mellis et ecce ego morior». | მიუგო საულ იონათანს და ჰრქუა: მსწრაფლ მითხარ მე რა საქმე ჰქენ? მიუგო იონათან საულს და ჰრქუა: გემო ვიხილე ბუნითა ჰოროლისათა, რომელ არს ჴელთა ჩემთა, თაფლისა მისგან გოლისა, რამეთუ არა უწყოდე წყევა იგი შენი. და აწ, ესერა, მოვკუდები. | უთხრა საულმა იონათანს: გამომიტყდი, რა ჩაიდინე? გამოუტყდა იონათანი და უთხრა: ჩემი ჯოხის წვერიდან, ხელში რომ მეჭირა, ცოტაოდენი თაფლი ვიგემე. აჰა, მზადა ვარ სასიკვდილოდ. | И сказал Саул Ионафану: расскажи мне, что сделал ты? И рассказал ему Ионафан и сказал: я отведал концом палки, которая в руке моей, немного меду; и вот, я должен умереть. | И= рече` сау'лъ ко i=wнаfа'ну: возвjьсти' ми, что` сотвори'лъ _е=си`; И= возвjьсти` _е=му` i=wнаfа'нъ и= рече`: вкуша'я вкуси'хъ ма'лw ме'ду w=мочи'въ коне'цъ жезла`, и='же въ руку` мо_е'ю, и= се`, а='зъ о_у=мира'ю. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל אֶל־יוֹנָתָן, הַגִּידָה לִּי מֶה עָשִׂיתָה; וַיַּגֶּד־לוֹ יוֹנָתָן, וַיֹּאמֶר טָעֹם טָעַמְתִּי בִּקְצֵה הַמַּטֶּה אֲשֶׁר־בְּיָדִי מְעַט דְּבַשׁ הִנְנִי אָמוּת׃ | فَقَالَ شَاوُلُ لِيُونَاثَانَ: «أَخْبِرْنِي مَاذَا جَنَيْتَ؟» فَقَالَ يُونَاثَانُ: «ذُقْتُ قَلِيلاً مِنَ الْعَسَلِ بِطَرَفِ عَصَايَ الَّتِي بِيَدِي. أَمِنْ أَجْلِ قَلِيلٍ مِنَ الْعَسَلِ يَنْبَغِي أَنْ أَمُوتَ؟» | |
| 14:44 | καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαουλ τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ σήμερον | Et ait Saul: «Haec faciat mihi Deus et haec addat, nisi morte morieris, Ionathan». | მიუგო საულ და ჰრქუა: ესე და ესე მიყავნ მე უფალმან, არა თუ მოგაკუდინო შენ! | თქვა საულმა: ასე და ასე მიყოს ღმერთმა, დღესვე თუ არ მოკვდე, იონათან! | И сказал Саул: пусть то и то сделает мне Бог, и еще больше сделает; ты, Ионафан, должен сегодня умереть! | И= рече` _е=му` сау'лъ: сiя^ да сотвори'тъ ми` бг~ъ, и= сiя^ да приложи'тъ ми`, jа='кw сме'ртiю о_у='мреши дне'сь. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל, כֹּה־יַעֲשֶׂה אֱלֹהִים וְכֹה יוֹסִף; כִּי־מוֹת תָּמוּת יוֹנָתָן׃ | فَقَالَ شَاوُلُ: «لِيُضَاعِفِ الرَّبُّ عِقَابِي إِنْ لَمْ يُنَفَّذْ بِكَ حُكْمُ الْمَوْتِ». | |
| 14:45 | καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς Σαουλ εἰ σήμερον θανατωθήσεται ὁ ποιήσας τὴν σωτηρίαν τὴν μεγάλην ταύτην ἐν Ισραηλ ζῇ κύριος εἰ πεσεῖται τῆς τριχὸς τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν ὅτι ὁ λαὸς τοῦ θεοῦ ἐποίησεν τὴν ἡμέραν ταύτην καὶ προσηύξατο ὁ λαὸς περὶ Ιωναθαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ οὐκ ἀπέθανεν | Dixitque populus ad Saul: «Ergone Ionathan morietur, qui fecit salutem hanc magnam in Israel? Hoc nefas est; vivit Dominus, quia non cadet capillus de capite eius in terram, quia cum Deo operatus est hodie». Liberavit ergo populus Ionathan, ut non moreretur. | მაშინ ჰრქუა ერმან მან საულს: ნუ იყოფინ ეგე, უფალო! რათამცა მოკუდა დღესა იონათან, რამეთუ მისგან იქმნა ცხორება შორის ისრაჱლისა. შენდობა იყავნ! ცხოველ არს უფალი, არა დავარდეს თმა ერთი იონათანისა ქუეყანასა ზედა! და ილოცა ერმან იონათანისთჳს მას დღესა შინა. და განერა იონათან სიკუდილისაგან. | უთხრა ხალხმა საულს: ნუთუ უნდა მოკვდეს იონათანი, რომელმაც ასეთი დიდი გმირობა ჩაიდინა ისრაელში? ეს არ მოხდება! უფალს ვფიცავთ, რომ ერთი ღერი თმაც არ დავარდება მისი თავიდან მიწაზე, რადგან ღვთით მოქმედებდა დღეს იგი. ასე იხსნა ხალხმა იონათანი და არ მოკვდა იგი. | Но народ сказал Саулу: Ионафану ли умереть, который доставил столь великое спасение Израилю? Да не будет этого! Жив Господь, и волос не упадет с головы его на землю, ибо с Богом он действовал ныне. И освободил народ Ионафана, и не умер он. | И= рjь'ша лю'дiе къ сау'лу: _е=да` дне'сь о_у='мретъ сотвори'вый спасе'нiе сiе` ве'лiе во i=и~ли; не бу'ди то`, жи'въ гд\сь, а='ще паде'тъ вла'съ главы` _е=гw` на зе'млю, jа='кw мл\сть бж~iю сотвори` въ де'нь се'й. И= помоли'шася лю'дiе w= i=wнаfа'нjь въ де'нь то'й, и= не о_у='мре. | וַיֹּאמֶר הָעָם אֶל־שָׁאוּל, הֲיוֹנָתָן יָמוּת אֲשֶׁר עָשָׂה הַיְשׁוּעָה הַגְּדוֹלָה הַזֹּאת בְּיִשְׂרָאֵל, חָלִילָה, חַי־יְהוָה אִם־יִפֹּל מִשַּׂעֲרַת רֹאשׁוֹ אַרְצָה, כִּי־עִם־אֱלֹהִים עָשָׂה הַיּוֹם הַזֶּה; וַיִּפְדּוּ הָעָם אֶת־יוֹנָתָן וְלֹא־מֵת׃ ס | فَهَتَفَ الْجَيْشُ فِي وَجْهِ شَاوُلَ: «أَيَمُوتُ يُونَاثَانُ الَّذِي صَنَعَ هَذَا الْخَلاَصَ الْعَظِيمَ فِي إِسْرَائِيلَ؟ هَذَا لَا يُمْكِنُ! حَيٌّ هُوَ الرَّبُّ، لَا تَسْقُطُ شَعْرَةٌ مِنْ رَأْسِهِ إِلَى الأَرْضِ لأَنَّهُ صَنَعَ هَذَا الأَمْرَ بِمَعُونَةِ الرَّبِّ الْيَوْمَ». وَهَكَذَا افْتَدَى الشَّعْبُ يُونَاثَانَ فَلَمْ يَمُتْ. | |
| 14:46 | καὶ ἀνέβη Σαουλ ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀλλοφύλων καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἀπῆλθον εἰς τὸν τόπον αὐτῶν | Recessitque Saul nec persecutus est Philisthim; porro Philisthim abierunt in loca sua. | მაშინ აღმჴედრნეს და შეიჭურნეს და დევნა-უყვეს უცხოთესლთა მათ და შეაწყუდივნეს იგინი თჳთეულად ადგილად თჳსა. | გაეცალა საული ფილისტიმელებს და დაბრუნდნენ ფილისტიმელები თავიანთ ადგილზე. | И возвратился Саул от преследования Филистимлян; Филистимляне же пошли в свое место. | И= не и='де сау'лъ в\ъслjь'дъ и=ноплеме'нникwвъ: и=ноплем_е'нницы же w\тидо'ша въ мjь'сто свое`. | וַיַּעַל שָׁאוּל, מֵאַחֲרֵי פְּלִשְׁתִּים; וּפְלִשְׁתִּים הָלְכוּ לִמְקוֹמָם׃ | وَكَفَّ شَاوُلُ عَنْ تَعَقُّبِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ، فَرَجَعَ الْفِلِسْطِينِيُّونَ إِلَى أَرْضِهِمْ. | |
| 14:47 | καὶ Σαουλ κατακληροῦται ἔργον ἐπὶ Ισραηλ καὶ ἐπολέμει κύκλῳ πάντας τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ εἰς τὸν Μωαβ καὶ εἰς τοὺς υἱοὺς Αμμων καὶ εἰς τοὺς υἱοὺς Εδωμ καὶ εἰς τὸν Βαιθεωρ καὶ εἰς βασιλέα Σουβα καὶ εἰς τοὺς ἀλλοφύλους οὗ ἂν ἐστράφη ἐσῴζετο | At Saul, confirmato regno super Israel, pugnabat per circuitum adversum omnes inimicos eius: contra Moab et filios Ammon et Edom et reges Soba et Philisthaeos; et, quocumque se verterat, superabat. | დაემტკიცა მეფობა იგი საულისა ისრაჱლსა ზედა. და ჰბრძოდა ყოველთა მტერთა მისთა მოაბისა და ძეთა მათ ამონისთა და ედომელთა მათ და ბეთორელთა და მეფეთა მათ სუბასათა და ყოველთა უცხოთესლთა, ვიდრეცა მივიდოდეს და ყვეს ცხორება და ძალი დიდი. | იპყრა საულმა მეფობა ისრაელზე და ებრძოდა ირგვლივ ყველა მტერს - მოაბს, ყამონიანებს, ედომს, ციბას მეფეებს, ფილისტიმელებს და, საითკენაც არ უნდა წასულიყო, ყველგან იმარჯვებდა. | И утвердил Саул свое царствование над Израилем, и воевал со всеми окрестными врагами своими, с Моавом и с Аммонитянами, и с Едомом [и с Вефором] и с царями Совы и с Филистимлянами, и везде, против кого ни обращался, имел успех. | И= сау'лъ о_у=крjьпи'ся ца'рствовати во i=и~ли, и= побjьжда'ше w='крестъ вся^ враги` своя^ въ мwа'вjь и= въ сынjь'хъ а=ммw'нихъ и= въ сынjь'хъ _е=дw'млихъ и= въ веfw'рjь и= въ ца'рствiи сува'ни и= во и=ноплеме'нницjьхъ: и= а='може а='ще w=браща'шеся, спаса'шеся. | וְשָׁאוּל לָכַד הַמְּלוּכָה עַל־יִשְׂרָאֵל; וַיִּלָּחֶם סָבִיב בְּכָל־אֹיְבָיו בְּמוֹאָב וּבִבְנֵי־עַמּוֹן וּבֶאֱדוֹם וּבְמַלְכֵי צוֹבָה וּבַפְּלִשְׁתִּים, וּבְכֹל אֲשֶׁר־יִפְנֶה יַרְשִׁיעַ׃ | وَتَوَلَّى شَاوُلُ كُرْسِيَّ الْمُلْكِ عَلَى إِسْرَائِيلَ وَحَارَبَ جَمِيعَ أَعْدَائِهِ الْمُحِيطِينَ بِهِ، الْمُوآبِيِّينَ وَبَنِي عَمُّونَ وَالأَدُومِيِّينَ وَمُلُوكَ صُوبَةَ وَالْفِلِسْطِينِيِّينَ، فَحَالَفَهُ النَّصْرُ حَيْثُمَا تَوَجَّهَ. | |
| 14:48 | καὶ ἐποίησεν δύναμιν καὶ ἐπάταξεν τὸν Αμαληκ καὶ ἐξείλατο τὸν Ισραηλ ἐκ χειρὸς τῶν καταπατούντων αὐτόν | Fortiter egit et percussit Amalec et eruit Israel de manu vastatorum eius. | და მოსრა მასვე ჟამსა ამალიკი და იჴსნა ისრაჱლი ჴელთაგან მტერთა მათთასა. | შექმნა ლაშქარი და დაამარცხა ყამალეკი, და იხსნა ისრაელი მძარცველებისგან. | И устроил войско, и поразил Амалика, и освободил Израиля от руки грабителей его. | И= сотвори` си'лу, и= побjьди` а=мали'ка, и= и=зба'ви i=и~ля и=з\ъ руки` попира'ющихъ _е=го`. | וַיַּעַשׂ חַיִל, וַיַּךְ אֶת־עֲמָלֵק; וַיַּצֵּל אֶת־יִשְׂרָאֵל מִיַּד שֹׁסֵהוּ׃ ס | وَخَاضَ مَعَارِكَ قَاسِيَةً، فَقَهَرَ عَمَالِيقَ وَأَنْقَذَ الإِسْرَائِيلِيِّينَ مِنْ يَدِ نَاهِبِيهِمْ. | |
| 14:49 | καὶ ἦσαν υἱοὶ Σαουλ Ιωναθαν καὶ Ιεσσιου καὶ Μελχισα καὶ ὀνόματα τῶν δύο θυγατέρων αὐτοῦ ὄνομα τῇ πρωτοτόκῳ Μεροβ καὶ ὄνομα τῇ δευτέρᾳ Μελχολ | Fuerunt autem filii Saul Ionathan et Isui et Melchisua. Nomina duarum filiarum eius: nomen primogenitae Merob et nomen minoris Michol. | და იყუნენ ძენი საულისნი: იონათან, და იესიუ, და მელქისავე და იეზაბალ. და სახელი ორთა ასულთა მისთა ესე არს: უხუცესისა მის ნერობ და უმრწემესისა მის - მელქოლ. | საულის ვაჟები იყვნენ - იონათანი, იშვი და მალქიშიყაყი; მის ორ ასულს ერქვა: პირმშოს - მერაბი, უმცროსს - მიქალი. | Сыновья у Саула были: Ионафан, Иессуи и Мелхисуа; а имена двух дочерей его: имя старшей - Мерова, а имя младшей - Мелхола. | И= бjь'ша сы'нове сау'лwвы i=wнаfа'нъ и= i=ису'й и= мелхiсуе`: и=мена' же двою` дщ_е'рiю _е=гw`, и='мя перворо'днjьй меро'ва и= и='мя вторjь'й мелхо'ла: | וַיִּהְיוּ בְּנֵי שָׁאוּל, יוֹנָתָן וְיִשְׁוִי וּמַלְכִּי־שׁוּעַ; וְשֵׁם שְׁתֵּי בְנֹתָיו, שֵׁם הַבְּכִירָה מֵרַב, וְשֵׁם הַקְּטַנָּה מִיכַל׃ | أَمَّا أَبْنَاءُ شَاوُلَ فَهُمْ يُونَاثَانُ وَيَشْوِي وَمَلْكِيشُوعُ، وَاسْمَا ابْنَتَيْهِ مَيْرَبُ وَهِيَ الْكُبْرَى، وَمِيكَالُ وَهِيَ الصُّغْرَى. | |
| 14:50 | καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Αχινοομ θυγάτηρ Αχιμαας καὶ ὄνομα τῷ ἀρχιστρατήγῳ Αβεννηρ υἱὸς Νηρ υἱοῦ οἰκείου Σαουλ | Et nomen uxoris Saul Achinoam filia Achimaas, et nomen principis militiae eius Abner filius Ner patrui Saul. | და ცოლისა მისისა - აქია, ასული აქიმასისი, და სახელი სპასპეტისა მისისა - აბენერ, ძე ნერისი, მონისა საულისი, | საულის ცოლი იყო ახინოყაბი, ახიმაყაცის ასული; მისი მხედართმთავარი - აბნერი, ძე ნერისა, საულის ბიძისა. | Имя же жены Сауловой - Ахиноамь, дочь Ахимааца; а имя начальника войска его - Авенир, сын Нира, дяди Саулова. | и='мя же женjь` _е=гw` а=хiноо'ма, дще'рь а=хiмаа'сова: и= и='мя старjь'йшинjь вw'й _е=гw` а=вени'ръ сы'нъ ни'ра сы'на о_у='жика сау'лова: | וְשֵׁם אֵשֶׁת שָׁאוּל, אֲחִינֹעַם בַּת־אֲחִימָעַץ; וְשֵׁם שַׂר־צְבָאוֹ אֲבִינֵר, בֶּן־נֵר דּוֹד שָׁאוּל׃ | وَكَانَتِ امْرَأَةُ شَاوُلَ تُدْعَى أَخِينُوعَمَ بِنْتَ أَخِيمَعَصَ، أَمَّا رَئِيسُ جَيْشِهِ فَكَانَ أَبْنَيْرَ بْنَ نَيْرَ عَمِّ شَاوُلَ، | |
| 14:51 | καὶ Κις πατὴρ Σαουλ καὶ Νηρ πατὴρ Αβεννηρ υἱὸς Ιαμιν υἱοῦ Αβιηλ | Porro Cis pater Saul et Ner pater Abner fuerunt filii Abiel. | და კის - მამა საულისა და ნერ - მამა აბენერისა, და ძენი ამინასნი, ძისა აბიელისნი, - ოცდაათრვამეტნი. | კიში, საულის მამა, და ნერი, აბნერის მამა, აბიელის შვილები იყვნენ. | Кис, отец Саулов, и Нир, отец Авенира, были сыновьями Авиила. | кi'съ же _о=те'цъ сау'ловъ, и= ни'ръ _о=те'цъ а=вени'ровъ сы'нъ i=амi'на сы'на а=вiи'лева. | וְקִישׁ אֲבִי־שָׁאוּל וְנֵר אֲבִי־אַבְנֵר בֶּן־אֲבִיאֵל׃ ס | إِذْ إِنَّ قَيْسَ أَبَا شَاوُلَ وَنَيْرَ أَبَا أَبْنَيْرَ كَانَا شَقِيقَيْنِ، وَهُمَا ابْنَا أَبِيئِيلَ. | |
| 14:52 | καὶ ἦν ὁ πόλεμος κραταιὸς ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους πάσας τὰς ἡμέρας Σαουλ καὶ ἰδὼν Σαουλ πάντα ἄνδρα δυνατὸν καὶ πάντα ἄνδρα υἱὸν δυνάμεως καὶ συνήγαγεν αὐτοὺς πρὸς αὐτόν | Erat autem bellum potens adversum Philisthaeos omnibus diebus Saul; nam, quemcumque viderat Saul virum fortem et aptum ad proelium, sociabat eum sibi. | და განძლიერებულ იყო ღუაწლი ბრძოლისა დიდად ფრიად უცხოთესლთა მიმართ ყოველთა დღეთა საულისათა. და იხილნა საულ ყოველნი ძლიერნი და ყოველნი კაცნი ძლიერებისანი ქველნი შეკრიბნა წინაშე მისსა ყოფად. | სასტიკი ბრძოლები იყო ფილისტიმელებთან საულის დროს. მონახავდა საული მაგარსა და გულად ვაჟკაცს და თავისთან მიჰყავდა. | И была упорная война против Филистимлян во все время Саулово. И когда Саул видел какого-либо человека сильного и воинственного, брал его к себе. | И= бjь` бра'нь крjьпка` на и=ноплеме'нники во вся^ дни^ сау'лwвы: и= ви'дjьвъ сау'лъ вся'ка му'жа си'льна и= вся'ка му'жа сы'на си'лы, собира'ше и=`хъ къ себjь`. | וַתְּהִי הַמִּלְחָמָה חֲזָקָה עַל־פְּלִשְׁתִּים, כֹּל יְמֵי שָׁאוּל; וְרָאָה שָׁאוּל כָּל־אִישׁ גִּבּוֹר וְכָל־בֶּן־חַיִל, וַיַּאַסְפֵהוּ אֵלָיו׃ ס | وَتَعَرَّضَ الْفِلِسْطِينِيُّونَ لِحَرْبٍ قَاسِيَةٍ طَوَالَ أَيَّامِ حَيَاةِ شَاوُلَ. وَكُلَّمَا رَأَى شَاوُلُ رَجُلاً شُجَاعاً وَذَا بَأْسٍ كَانَ يَضُمُّهُ إِلَيْهِ. |
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |