წმინდა წერილი
გელათის სასულიერო აკადემია და სემინარია
| ბერძნულად: | |
| ლათინურად: | |
| მხედრულად: | |
| თანამედროვედ: | |
| ინგლისურად: | |
| რუსულად: | |
| სლავურად: | |
| ებრაულად: | |
| არაბულად: |
ძველი აღთქმა
ახალი აღთქმა
პირველი მეფეთა
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 || თ:მ | ბერძნულად | ლათინურად | ძველ ქართულად | თანამედროვედ | ინგლისურად | რუსულად | სლავურად | ებრაულად | არაბულად |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 18:1 | Et factum est cum complesset loqui ad Saul, anima Ionathan colligata est animae David, et dilexit eum Ionathan quasi animam suam. | და ვითარცა უთხრა დავით სიტყუაჲ ესე მეფესა მას, შეიყვარა იგი იონათან, ძემან მეფისამან, სიყუარულითა დიდითა, ვითარცა თავი თჳსი. | მოათავა საულთან ლაპარაკი და შეეკრა იონათანის სული დავითის სულს; და შეიყვარა იგი იონათანმა როგორც საკუთარი თავი. | And it came to pass after many days, that the word of the LORD came to Elijah in the third year, saying, Go, shew thyself unto Ahab; and I will send rain upon the earth. | Когда кончил Давид разговор с Саулом, душа Ионафана прилепилась к душе его, и полюбил его Ионафан, как свою душу. | И= бы'сть _е=гда` преста` глаго'лати къ сау'лу, и= душа` i=wнаfа'на съ душе'ю давi'довою спряже'ся, и= возлюби` _е=го` i=wнаfа'нъ w\т души` своея`. | וַיְהִי, כְּכַלֹּתוֹ לְדַבֵּר אֶל־שָׁאוּל, וְנֶפֶשׁ יְהוֹנָתָן, נִקְשְׁרָה בְּנֶפֶשׁ דָּוִד; וַיֶּאֱהָבוֹ (וַיֶּאֱהָבֵהוּ) יְהוֹנָתָן כְּנַפְשׁוֹ׃ | 8 وَعِنْدَمَا فَرَغَ دَاوُدُ مِنْ حَدِيثِهِ مَعَ شَاوُلَ، تَعَلَّقَتْ نَفْسُ يُونَاثَانَ بِدَاوُدَ وَأَحَبَّهُ كَنَفْسِهِ. | |
| 18:2 | Tulitque eum Saul in die illa et non concessit ei, ut reverteretur in domum patris sui. | და დაიყენა საულ დავით მიერ დღითგან და არღარა განუტევის სახედ მამისა თჳსისა. | წაიყვანა იმ დღეს იგი საულმა და არ გაუშვა მამის სახლში. | And Elijah went to shew himself unto Ahab. And there was a sore famine in Samaria. | И взял его Саул в тот день и не позволил ему возвратиться в дом отца его. | И= поя'тъ _е=го` сау'лъ во дни^ w='ны и= не даде` _е=му` возврати'тися въ до'мъ _о=тца` _е=гw`. | וַיִּקָּחֵהוּ שָׁאוּל בַּיּוֹם הַהוּא; וְלֹא נְתָנוֹ, לָשׁוּב בֵּית אָבִיו׃ | وَاسْتَبْقَى شَاوُلُ دَاوُدَ، وَلَمْ يَدَعْهُ يَرْجِعُ إِلَى بَيْتِ أَبِيهِ. | |
| 18:3 | Inierunt autem Ionathan et David foedus; diligebat enim eum quasi animam suam. | და აღთქმა-ყო იონათან დავითის თანა ესე, რამეთუ შეიყუარა იგი სწორად თავისა თჳსისა. | შეკრა იონათანმა დავითთან კავშირი, რადგან შეიყვარა იგი როგორც საკუთარი თავი. | And Ahab called Obadiah, which was the governor of his house. (Now Obadiah feared the LORD greatly: | Ионафан же заключил с Давидом союз, ибо полюбил его, как свою душу. | И= завjьща` i=wнаfа'нъ и= давi'дъ завjь'тъ, поне'же возлюби` _е=го` w\т души` своея`: | וַיִּכְרֹת יְהוֹנָתָן וְדָוִד בְּרִית; בְּאַהֲבָתוֹ אֹתוֹ כְּנַפְשׁוֹ׃ | وَتَعَاهَدَ يُونَاثَانُ وَدَاوُدُ، لأَنَّ يُونَاثَانَ أَحَبَّهُ كَنَفْسِهِ. | |
| 18:4 | Et exspoliavit se Ionathan tunicam, qua erat vestitus, et dedit eam David et reliqua vestimenta sua usque ad gladium et arcum suum et usque ad balteum. | და განიძარცვა იონათან ვარში მისი, ჯაჭვი და ჴმალი და მშჳლდ-კაპარჭი და ყოველი საჭურველი მისი მისარტყელამდე და მისცა დავითს. | გაიძრო იონათანმა მოსასხამი, თან რომ ჰქონდა, და მისცა დავითს; აგრეთვე შესამოსელი, მახვილი, მშვილდი და სარტყელი. | For it was so, when Jezebel cut off the prophets of the LORD, that Obadiah took an hundred prophets, and hid them by fifty in a cave, and fed them with bread and water.) | И снял Ионафан верхнюю одежду свою, которая была на нем, и отдал ее Давиду, также и прочие одежды свои, и меч свой, и лук свой, и пояс свой. | и= совлече` i=wнаfа'нъ ри'зу свою` ве'рхнюю и= даде` ю=` давi'ду, и= и='ны _о=д_е'жды своя^ да'же до меча` своегw` и= до лу'ка своегw` и= до по'яса своегw`. | וַיִּתְפַּשֵּׁט יְהוֹנָתָן, אֶת־הַמְּעִיל אֲשֶׁר עָלָיו, וַיִּתְּנֵהוּ לְדָוִד; וּמַדָּיו וְעַד־חַרְבּוֹ וְעַד־קַשְׁתּוֹ וְעַד־חֲגֹרוֹ׃ | وَخَلَعَ يُونَاثَانُ جُبَّتَهُ وَوَهَبَهَا لِدَاوُدَ مَعَ ثِيَابِهِ وَسَيْفِهِ وَقَوْسِهِ وَحِزَامِهِ. | |
| 18:5 | Egrediebatur quoque David ad omnia, quaecumque misisset eum Saul, et prospere agebat; posuitque eum Saul super viros belli, et acceptus erat in oculis universi populi, etiam in conspectu famulorum Saul. | და დაიდგინა დავით საულ კაცთა თანა ზედამოღუაწეთა მის ერისათა, და შემომავალ და გამომავალ იყო დავით მეცნიერებით წინაშე უფლისა და მბრძანებელ მის წინაშე, და სათნო იყო იგი საულისა წინაშე ყოვლითა საქმითა მისითა, წინაშე ყოვლისა ერისა საულისა. | ყველგან დადიოდა დავითი, სადაც კი გააგზავნიდა მას საული, და ჭკვიანურად იქცეოდა. დაადგინა იგი საულმა ლაშქრის მეთაურად; ყველას მოეწონა ეს ამბავი, ხალხსაც და საულის მორჩილებსაც. | And Ahab said unto Obadiah, Go into the land, unto all fountains of water, and unto all brooks: peradventure we may find grass to save the horses and mules alive, that we lose not all the beasts. | И Давид действовал благоразумно везде, куда ни посылал его Саул, и сделал его Саул начальником над военными людьми; и это понравилось всему народу и слугам Сауловым. | И= хожда'ше давi'дъ разу'мнw во всjь'хъ, а='може а='ще посыла'ше _е=го` сау'лъ: поста'ви же _е=го` сау'лъ над\ъ му^жи во'инскими, и= о_у=го'денъ бjь` пред\ъ _о=чи'ма всjь'хъ людi'й и= пред\ъ слуга'ми сау'ловыми. | וַיֵּצֵא דָוִד בְּכֹל אֲשֶׁר יִשְׁלָחֶנּוּ שָׁאוּל יַשְׂכִּיל, וַיְשִׂמֵהוּ שָׁאוּל, עַל אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה; וַיִּיטַב בְּעֵינֵי כָל־הָעָם, וְגַם בְּעֵינֵי עַבְדֵי שָׁאוּל׃ פ | وَكَانَ النَّجَاحُ حَلِيفَ دَاوُدَ فِي كُلِّ مُهِمَّةٍ كَلَّفَهُ بِهَا شَاوُلُ، لِذَلِكَ وَلاَّهُ شَاوُلُ إِمْرَةَ رِجَالِ الْحَرْبِ، فَحَظِيَ ذَلِكَ بِاسْتِحْسَانِ الشَّعْبِ وَعَبِيدِ شَاوُلَ أَيْضاً. | |
| 18:6 | καὶ ἐξῆλθον αἱ χορεύουσαι εἰς συνάντησιν Δαυιδ ἐκ πασῶν πόλεων Ισραηλ ἐν τυμπάνοις καὶ ἐν χαρμοσύνῃ καὶ ἐν κυμβάλοις | Porro cum reverterentur, cum rediret David, percusso Philisthaeo, egressae sunt mulieres de universis urbibus Israel cantantes chorosque ducentes in occursum Saul regis in tympanis et in canticis laetitiae et in sistris. | და იყო, რაჟამს მოვიდოდეს მოწყუედისა მისგან უცხოთესლთასა და გამოეგებოდა მათ მძნობარი შემთხუევად დავითისა ყოველთაგან ქალაქთა ისრაჱლისა მემღერად მათ წინაშე პარით, წინაშე მეფისა საულისა ნესტჳთა და ქნარითა, ბობღნითა და წინწილითა. | როცა ბრუნდებოდა დავითი ფილისტიმელის დამარცხების შემდეგ, გამოდიოდნენ ქალები ისრაელის ყველა ქალაქიდან საულ მეფის მისაგებებლად სიმღერით და ცეკვით, დაფდაფებით, მხიარული შეძახილებით, | So they divided the land between them to pass throughout it: Ahab went one way by himself, and Obadiah went another way by himself. | Когда они шли, при возвращении Давида с победы над Филистимлянином, то женщины из всех городов Израильских выходили навстречу Саулу царю с пением и плясками, с торжественными тимпанами и с кимвалами. | И= бы'сть, внегда` входи'ти и=`мъ, _е=гда` возврати'ся давi'дъ w\т побjь'ды над\ъ и=ноплеме'нникомъ: и= и=зыдо'ша [дjь^вы] ликовству'ющыя во срjь'тенiе сау'ла царя` w\т всjь'хъ градw'въ i=и~левыхъ пою'щя и= ска'чущя въ тv"мпа'нjьхъ съ ра'достiю и= съ гу'сльми. | וַיְהִי בְּבוֹאָם, בְּשׁוּב דָּוִד מֵהַכּוֹת אֶת־הַפְּלִשְׁתִּי, וַתֵּצֶאנָה הַנָּשִׁים מִכָּל־עָרֵי יִשְׂרָאֵל לָשׁוֹר (לָשִׁיר) וְהַמְּחֹלוֹת, לִקְרַאת שָׁאוּל הַמֶּלֶךְ; בְּתֻפִּים בְּשִׂמְחָה וּבְשָׁלִשִׁים׃ | وَعِنْدَ رُجُوعِ الْجَيْشِ بَعْدَ مَقْتَلِ جُلْيَاتَ، خَرَجَتِ النِّسَاءُ مِنْ جَمِيعِ مُدُنِ إِسْرَائِيلَ بِالْغِنَاءِ وَالرَّقْصِ، وَبِدُفُوفِ الْفَرَحِ وَبِمُثَلَّثَاتٍ لاِسْتِقْبَالِ شَاوُلَ الْمَلِكِ. |
| 18:7 | καὶ ἐξῆρχον αἱ γυναῖκες καὶ ἔλεγον ἐπάταξεν Σαουλ ἐν χιλιάσιν αὐτοῦ καὶ Δαυιδ ἐν μυριάσιν αὐτοῦ | Et praecinebant mulieres ludentes atque dicentes: «Percussit Saul milia sua, et David decem milia sua». | პირი აღეღო და მიეგებოდეს მათ, სახიობდეს, აქებდეს და იტყოდეს: საულ მოსწყჳდა ათასები, ხოლო დავით დასცა ბევრები! | გაჰყვიროდნენ მხიარული ქალები, ამბობდნენ: შემუსრა საულმა თავისი ათასი, ხოლი დავითმა თავისი ათი ათასი! | And as Obadiah was in the way, behold, Elijah met him: and he knew him, and fell on his face, and said, Art thou that my lord Elijah? | И восклицали игравшие женщины, говоря: Саул победил тысячи, а Давид - десятки тысяч! | И= и=схожда'ху ж_ены` лику'ющя и= глаго'лющя: побjьди` сау'лъ съ ты'сящами свои'ми, а= давi'дъ со тма'ми свои'ми. | וַתַּעֲנֶינָה הַנָּשִׁים הַמְשַׂחֲקוֹת וַתֹּאמַרְןָ; הִכָּה שָׁאוּל בַּאֱלְפוֹ (בַּאֲלָפָיו), וְדָוִד בְּרִבְבֹתָיו׃ | وَرَاحَتِ النِّسَاءُ الرَّاقِصَاتُ يُنْشِدْنَ: «قَتَلَ شَاوُلُ أُلُوفَهُ وَقَتَلَ دَاوُدُ رِبْوَاتِهِ (أَيْ عَشَرَاتِ الأُلُوفِ)». |
| 18:8 | καὶ πονηρὸν ἐφάνη τὸ ῥῆμα ἐν ὀφθαλμοῖς Σαουλ περὶ τοῦ λόγου τούτου καὶ εἶπεν τῷ Δαυιδ ἔδωκαν τὰς μυριάδας καὶ ἐμοὶ ἔδωκαν τὰς χιλιάδας | Iratus est autem Saul nimis, et displicuit in oculis eius iste sermo, dixitque: «Dederunt David decem milia et mihi dederunt milia; quid ei superest nisi solum regnum?». | განრისხნა საულ, რამეთუ შეძრწუნდა, შეუძნდა სიტყუაჲ იგი და თქუა: ვითარ მისცეს დავითს მოწყუედა ბევრეულთა და მე ათასეულთა? აწ სხუაჲ რაღა აკლს მას, გარნა შარავანდობაჲ? | მეტად განაწყენდა საული, არ მოეწონა ეს სიტყვები; თქვა: დავითს ათი ათასს აძლევენ, მე კი ათასს. მეფობაღა აკლია. | And he answered him, I am: go, tell thy lord, Behold, Elijah is here. | И Саул сильно огорчился, и неприятно было ему это слово, и он сказал: Давиду дали десятки тысяч, а мне тысячи; ему недостает только царства. | И= разгнjь'вася сау'лъ sjьлw`, и= лука^вы jа=ви'шася глаго'лы пред\ъ _о=чи'ма сау'ловыма w= словеси` се'мъ. И= рече` сау'лъ: давi'ду да'ша тмы^, мнjь' же да'ша ты'сящы: и= чегw` _е=му` [нjь'сть], то'чiю ца'рства; | וַיִּחַר לְשָׁאוּל מְאֹד, וַיֵּרַע בְּעֵינָיו הַדָּבָר הַזֶּה, וַיֹּאמֶר, נָתְנוּ לְדָוִד רְבָבוֹת, וְלִי נָתְנוּ הָאֲלָפִים; וְעוֹד לוֹ אַךְ הַמְּלוּכָה׃ | فَأَثَارَ هَذَا غَضَبَ شَاوُلَ، وَسَاءَ هَذَا الْغِنَاءُ فِي نَفْسِهِ وَقَالَ: «نَسَبْنَ لِدَاوُدَ قَتْلَ عَشَرَاتِ الأُلُوفِ، أَمَّا أَنَا فَنَسَبْنَ لِي قَتْلَ الأُلُوفِ فَقَطْ! لَمْ يَبْقَ سِوَى أَنْ يُنْعِمْنَ عَلَيْهِ بِالْمَمْلَكَةِ». |
| 18:9 | καὶ ἦν Σαουλ ὑποβλεπόμενος τὸν Δαυιδ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐπέκεινα | Non rectis ergo oculis Saul aspiciebat David ex die illa et deinceps. | ხოლო მიერ ჟამითგან ქუეგამხედველ იყო საულ დავითს მიაღსასრულამდე. | ამ დღის შემდეგ იყო, რომ ალმაცერად უყურებდა საული დავითს. | And he said, What have I sinned, that thou wouldest deliver thy servant into the hand of Ahab, to slay me? | И с того дня и потом подозрительно смотрел Саул на Давида. | И= бjь` сау'лъ подзира'я давi'да w\т дне` _о='нагw и= пото'мъ. | וַיְהִי שָׁאוּל עָוֶן (עוֹיֵן) אֶת־דָּוִד; מֵהַיּוֹם הַהוּא וָהָלְאָה׃ ס | وَشَرَعَ شَاوُلُ مُنْذُ ذَلِكَ الْيَوْمِ فَصَاعِداً يُرَاقِبُ دَاوُدَ بِعَيْنٍ مُمْتَلِئَةٍ بِالْغَيْرَةِ. |
| 18:10 | Post diem autem alteram invasit spiritus Dei malus Saul, et vaticinabatur in medio domus suae; David autem psallebat manu sua sicut per singulos dies, tenebatque Saul lanceam. | და იყო ხვალისგან, ვითარცა მოვიდა სული უკეთური უფლისა მიერ საულის ზედა და იგვემებოდა სახლსა შინა თჳსსა. და დავით ახიობდა სახიობასა მას, ვითარცა მარადის ჩუეულ იყო, და საულს აქუნდა ჴელთა მისთა ჰოროლი. | მეორე დღეს შეიპყრო საული ღვთის ბოროტმა სულმა და გაშმაგდა იგი სახლში. დავითი ქნარზე უკრავდა ჩვეულებისამებრ, საულს კი შუბი ეჭირა ხელში. | As the LORD thy God liveth, there is no nation or kingdom, whither my lord hath not sent to seek thee: and when they said, He is not there; he took an oath of the kingdom and nation, that they found thee not. | И было на другой день: напал злой дух от Бога на Саула, и он бесновался в доме своем, а Давид играл рукою своею на струнах, как и в другие дни; в руке у Саула было копье. | И= бы'сть w\т о_у='трешнягw дне`, и= напада'ше ду'хъ лука'вый w\т бг~а на сау'ла, и= прорица'ше посредjь` до'му своегw`: и= давi'дъ поя'ше руко'ю свое'ю [въ гу'сли], jа='коже и= по вся^ дни^: копiе' же въ руцjь` сау'ли: | וַיְהִי מִמָּחֳרָת, וַתִּצְלַח רוּחַ אֱלֹהִים רָעָה אֶל־שָׁאוּל וַיִּתְנַבֵּא בְתוֹךְ־הַבַּיִת, וְדָוִד מְנַגֵּן בְּיָדוֹ כְּיוֹם בְּיוֹם; וְהַחֲנִית בְּיַד־שָׁאוּל׃ | وَحَدَثَ فِي الْيَوْمِ التَّالِي أَنْ هَاجَمَ الرُّوحُ الرَّدِيءُ شَاوُلَ مِنْ قِبَلِ الرَّبِّ، فَبَدَأَ يَهْذِي جُنُوناً فِي وَسَطِ الْبَيْتِ، بَيْنَمَا كَانَ دَاوُدُ يَعْزِفُ كَعَادَتِهِ فِي كُلِّ يَوْمٍ. وَكَانَ فِي يَدِ شَاوُلَ رُمْحٌ، | |
| 18:11 | Et sustulit eam putans quod configere posset David cum pariete; et declinavit David a facie eius secundo. | და ეგულებოდა განგურემა დავითისი და შემსჭვალვა კედელსა ლახურითა მით. და დავით მიჰრიდა პირისაგან მახჳლისა ორჯერ. | მოისროლა საულმა შუბი, იფიქრა, კედელს მივაგმირავო დავითს. მაგრამ ორგზის გაუსხლტა მას დავითი. | And now thou sayest, Go, tell thy lord, Behold, Elijah is here. | И бросил Саул копье, подумав: пригвожду Давида к стене; но Давид два раза уклонился от него. | и= взя` сау'лъ копiе` и= рече`: поражу` давi'да къ стjьнjь`. И= о_у=клони'ся давi'дъ w\т лица` _е=гw` два'жды. | וַיָּטֶל שָׁאוּל אֶת־הַחֲנִית, וַיֹּאמֶר אַכֶּה בְדָוִד וּבַקִּיר; וַיִּסֹּב דָּוִד מִפָּנָיו פַּעֲמָיִם׃ | فَأَشْرَعَ شَاوُلُ الرُّمْحَ وَقَالَ فِي نَفْسِهِ: «سَأُسَمِّرُ دَاوُدَ إِلَى الْحَائِطِ». فَرَاغَ دَاوُدُ مِنْ أَمَامِهِ مَرَّتَيْنِ. | |
| 18:12 | καὶ ἐφοβήθη Σαουλ ἀπὸ προσώπου Δαυιδ | Et timuit Saul David, eo quod esset Dominus cum eo et a se recessisset. | შეეშინა საულს დავითისგან, რამეთუ დაეტევა იგი უფალსა და დავითის თანა იყო. | დაუშინდა სული საულს, რადგან უფალი იყო დავითთან, საულს კი განეშორა. | And it shall come to pass, as soon as I am gone from thee, that the Spirit of the LORD shall carry thee whither I know not; and so when I come and tell Ahab, and he cannot find thee, he shall slay me: but I thy servant fear the LORD from my youth. | И стал бояться Саул Давида, потому что Господь был с ним, а от Саула отступил. | И= о_у=боя'ся сау'лъ w\т лица` давi'дова, jа='кw гд\сь бjь` съ ни'мъ, а= w\т сау'ла w\тступи`: | וַיִּרָא שָׁאוּל מִלִּפְנֵי דָוִד; כִּי־הָיָה יְהוָה עִמּוֹ, וּמֵעִם שָׁאוּל סָר׃ | وَصَارَ شَاوُلُ يَخْشَى دَاوُدَ لأَنَّ الرَّبَّ كَانَ مَعَهُ، وَقَدْ فَارَقَ شَاوُلَ. |
| 18:13 | καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἑαυτῷ χιλίαρχον καὶ ἐξεπορεύετο καὶ εἰσεπορεύετο ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ | Amovit ergo eum Saul a se et fecit eum tribunum super mille viros; et egrediebatur et intrabat in conspectu populi. | და განიშორა საულმან დავითი თჳსაგან და დაადგინა იგი ერისთავად ერსა მას თჳსსა ზედა; და შევიდოდა და გამოვიდოდა წინაშე ერისა. | განიშორა საულმა დავითი და დაადგინა იგი ათასისთავად. გამოდიოდა და შედიოდა იგი ხალხის წინაშე. | Was it not told my lord what I did when Jezebel slew the prophets of the LORD, how I hid an hundred men of the LORD'S prophets by fifty in a cave, and fed them with bread and water? | И удалил его Саул от себя и поставил его у себя тысяченачальником, и он выходил и входил пред народом. | и= w\тста'ви _е=го` сау'лъ w\т себ_е`, и= поста'ви _е=го` себjь` тысященача'лника: и= и=схожда'ше и= вхожда'ше пред\ъ людьми`. | וַיְסִרֵהוּ שָׁאוּל מֵעִמּוֹ, וַיְשִׂמֵהוּ לוֹ שַׂר־אָלֶף; וַיֵּצֵא וַיָּבֹא לִפְנֵי הָעָם׃ פ | فَأَبْعَدَهُ مِنْ حَضْرَتِهِ وَعَيَّنَهُ قَائِدَ أَلْفٍ، فَكَانَ دَاوُدُ يَتَقَدَّمُ دَائِماً فِي طَلِيعَةِ فِرْقَتِهِ. |
| 18:14 | καὶ ἦν Δαυιδ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ συνίων καὶ κύριος μετ᾿ αὐτοῦ | In omnibus quoque viis suis David prospere agebat, et Dominus erat cum eo. | და იყო დავით მცნობელ ყოველთა გზათა მისთა, რამეთუ უფალი იყო მის თანა. | მუდამ ჭკვიანურად იქცეოდა დავითი და უფალი იყო მასთან. | And now thou sayest, Go, tell thy lord, Behold, Elijah is here: and he shall slay me. | И Давид во всех делах своих поступал благоразумно, и Господь был с ним. | И= бjь` давi'дъ во всjь'хъ путе'хъ свои'хъ смы'сля, и= гд\сь бjь` съ ни'мъ. | וַיְהִי דָוִד לְכָל־דָּרְכָו מַשְׂכִּיל; וַיהוָה עִמּוֹ׃ | وَحَالَفَهُ الْفَلاَحُ فِي كُلِّ أَعْمَالِهِ لأَنَّ الرَّبَّ كَانَ مَعَهُ. |
| 18:15 | καὶ εἶδεν Σαουλ ὡς αὐτὸς συνίει σφόδρα καὶ εὐλαβεῖτο ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ | Vidit itaque Saul quod prospere ageret nimis et coepit pavere eum; | და ხედვიდა საულ სიბრძნესა მას დავითისსა და ეშინოდა ფრიად. | დაინახა საულმა, რომ მეტისმეტად გონიერი იყო იგი, და შეეშინდა მისი. | And Elijah said, As the LORD of hosts liveth, before whom I stand, I will surely shew myself unto him to day. | И Саул видел, что он очень благоразумен, и боялся его. | И= ви'дjь сау'лъ, jа='кw то'й смы'слитъ sjьлw`, и= боя'шеся w\т лица` _е=гw`. | וַיַּרְא שָׁאוּל, אֲשֶׁר־הוּא מַשְׂכִּיל מְאֹד; וַיָּגָר מִפָּנָיו׃ | وَعِنْدَمَا رَأَى شَاوُلُ مَا يَتَمَتَّعُ بِهِ دَاوُدُ مِنْ فِطْنَةٍ تَفَاقَمَ فَزَعُهُ مِنْهُ. |
| 18:16 | καὶ πᾶς Ισραηλ καὶ Ιουδας ἠγάπα τὸν Δαυιδ ὅτι αὐτὸς ἐξεπορεύετο καὶ εἰσεπορεύετο πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ | omnis autem Israel et Iuda diligebat David; ipse enim egrediebatur et ingrediebatur ante eos. | და ყოველი ისრაჱლი და იუდა ჰყუარობდა დავითს, რამეთუ შინაგანმავალ იყო იგი წინაშე ერისა. | მთელს ისრაელსა და იუდას უყვარდა დავითი, რადგან წინამძღოლობდა მათ. | So Obadiah went to meet Ahab, and told him: and Ahab went to meet Elijah. | А весь Израиль и Иуда любили Давида, ибо он выходил и входил пред ними. | Ве'сь же i=и~ль и= i=у'да любля'ху давi'да, jа='кw то'й вхожда'ше и= и=схожда'ше пред\ъ лице'мъ людi'й. | וְכָל־יִשְׂרָאֵל וִיהוּדָה, אֹהֵב אֶת־דָּוִד; כִּי־הוּא יוֹצֵא וָבָא לִפְנֵיהֶם׃ פ | أَمَّا جَمِيعُ إِسْرَائِيلَ وَيَهُوذَا فَقَدِ ازْدَادُوا حُبّاً لَهُ، لأَنَّهُ كَانَ دَائِماً يَقُودُهُمْ فِي حَمَلاَتِهِمِ الْعَسْكَرِيَّةِ الْمُوَفَّقَةِ. |
| 18:17 | Dixit autem Saul ad David: «Ecce filia mea maior Merob, ipsam dabo tibi uxorem; tantummodo esto mihi vir fortis et proeliare bella Domini». Saul autem reputabat dicens: «Non sit manus mea in eo, sed sit super illum manus Philisthinorum». | სიტყუად იწყო საულ დავითისა და ჰრქუა: აჰა, ესერა, ასული ჩემი მერობ მიმიცემიეს ცოლად შენდა! და იყავ შენ ჩემად შვილ და ძალ და მბრძოლ მტერთა მიმართ უფლისათა. რამეთუ ესრე გულსა-ედვა საულს, ვითარმედ მებრვე რაჲსა შევახებ ჴელსა ჩემსა, არამედ ჴელი უცხოთესლთა იყავნ მის ზედა. | უთხრა საულმა დავითს: აჰა, უფროსი ასული მყავს, მერობი; ცოლად მოგათხოვებ, ოღონდ ვაჟკაცად მეყოლე და გადაიხადე საღვთო ომები. ფიქრობდა საული: ჩემი ხელი ნუ იქნება მასზე, ფილისტიმელთა ხელი იყოს მასზეო. | And it came to pass, when Ahab saw Elijah, that Ahab said unto him, Art thou he that troubleth Israel? | И сказал Саул Давиду: вот старшая дочь моя, Мерова; я дам ее тебе в жену, только будь у меня храбрым и веди войны Господни. Ибо Саул думал: пусть не моя рука будет на нем, но рука Филистимлян будет на нем. | И= рече` сау'лъ къ давi'ду: се`, дщи` моя` бо'лшая мерw'въ, сiю` тебjь` да'мъ въ жену`, то'кмw бу'ди ми` въ сы'на си'лы и= побора'й бра^ни гд\сни. И= сау'лъ рече`: да не бу'детъ рука` моя` на не'мъ, но да бу'детъ рука` и=ноплеме'ннича. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל אֶל־דָּוִד, הִנֵּה בִתִּי הַגְּדוֹלָה מֵרַב אֹתָהּ אֶתֶּן־לְךָ לְאִשָּׁה, אַךְ הֱיֵה־לִּי לְבֶן־חַיִל, וְהִלָּחֵם מִלְחֲמוֹת יְהוָה; וְשָׁאוּל אָמַר, אַל־תְּהִי יָדִי בּוֹ, וּתְהִי־בוֹ יַד־פְּלִשְׁתִּים׃ ס | وَقَالَ شَاوُلُ لِدَاوُدَ: «إِنَّنِي أَبْغِي أَنْ أُزَوِّجَكَ مِنِ ابْنَتِي الْكَبِيرَةِ مَيْرَبَ، شَرِيطَةَ أَنْ تَكُونَ بَطَلاً وَتُحَارِبَ حُرُوبَ الرَّبِّ» فَقَدْ حَدَّثَ شَاوُلُ نَفْسَهُ قَائِلاً: «لاَ أَحْمِلُ أَنَا جَرِيرَةَ قَتْلِهِ بَلْ يَقْتُلُهُ الْفِلِسْطِينِيُّونَ». | |
| 18:18 | Ait autem David ad Saul: «Quis ego sum, aut quae est vita mea aut cognatio patris mei in Israel, ut fiam gener regis?». | მიუგო საულს დავით და ჰრქუა: ვინ ვარ მე, ანუ რა ვარი მე, ან რა არს ნათესავი მამისა ჩემისა შორის ისრაჱლსა, ვითარმცა ღირს ვიქმნე მე სიძედ მეფისა? | უთხრა დავითმა საულს: ვინ ვარ მე, რა არის ჩემი ცხოვრება ან მამაჩემის გვარი ისრაელში, რომ მეფის სიძე გავხდე? | And he answered, I have not troubled Israel; but thou, and thy father's house, in that ye have forsaken the commandments of the LORD, and thou hast followed Baalim. | Но Давид сказал Саулу: кто я, и что жизнь моя и род отца моего в Израиле, чтобы мне быть зятем царя? | И= рече` давi'дъ къ сау'лу: кто` а='зъ _е='смь; и= ко'е житiе` сро'дства _о=тца` моегw` во i=и~ли, jа='кw да бу'ду зя'ть ца'рскiй; | וַיֹּאמֶר דָּוִד אֶל־שָׁאוּל, מִי אָנֹכִי וּמִי חַיַּי, מִשְׁפַּחַת אָבִי בְּיִשְׂרָאֵל; כִּי־אֶהְיֶה חָתָן לַמֶּלֶךְ׃ | فَأَجَابَ دَاوُدُ: «مَنْ أَنَا وَمَا هِيَ حَيَاتِي؟ وَمَا هِيَ عَائِلَتِي وَمَا هِيَ مَكَانَةُ عَائِلَتِي فِي إِسْرَائِيلَ حَتَّى أُصْبِحَ صِهْراً لِلْمَلِكِ؟» | |
| 18:19 | Factum est autem tempus, cum deberet dari Merob filia Saul David, data est Hadriel Molathitae uxor. | და იყო შემდგომად რაოდენისამე ჟამისა, რაჟამს მითხოვილ იყო მერობ, ასული იგი საულისა, ცოლად დავითისა, არა ინება ქალმან მან ცოლებად დავითისა, რამეთუ თხოვილ იყო იგი ედრიელ მოლოთელისა ცოლად. | დადგა დრო, როდესაც საულის ასული მერობი უნდა მიეთხოვებინათ დავითისთვის. მაგრამ მეხოლათელ ყადრიელს მიათხოვეს. | Now therefore send, and gather to me all Israel unto mount Carmel, and the prophets of Baal four hundred and fifty, and the prophets of the groves four hundred, which eat at Jezebel's table. | А когда наступило время отдать Мерову, дочь Саула, Давиду, то она выдана была в замужество за Адриэла из Мехолы. | И= бы'сть во вре'мя, _е=гда` да'нjьй бы'ти подоба'ше мерw'вjь дще'ри сау'ловjь давi'ду, сiя` даде'ся а=дрiи'лу молаfi'тскому въ жену`. | וַיְהִי, בְּעֵת תֵּת אֶת־מֵרַב בַּת־שָׁאוּל לְדָוִד; וְהִיא נִתְּנָה לְעַדְרִיאֵל הַמְּחֹלָתִי לְאִשָּׁה׃ | وَعِنْدَمَا اقْتَرَبَ مَوْعِدُ زِفَافِ مَيْرَبَ لِدَاوُدَ، زَوَّجَهَا شَاوُلُ مِنْ عَدْرِيئِيلَ الْمَحُولِيِّ. | |
| 18:20 | καὶ ἠγάπησεν Μελχολ ἡ θυγάτηρ Σαουλ τὸν Δαυιδ καὶ ἀπηγγέλη Σαουλ καὶ ηὐθύνθη ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ | Dilexit autem Michol filia Saul altera David, et nuntiatum est Saul, et placuit ei; | და შეიყუარა დავით მელქოლ, ასულმან საულისამან. და ვითარ სცნა საულ სიტყუაჲ იგი, სათნო-უჩნდა ფრიად წინაშე თუალთა მისთა. | შეუყვარდა მიქალს, საულის ასულს, დავითი; ამცნეს საულს და მასაც მოეწონა ეს ამბავი. | So Ahab sent unto all the children of Israel, and gathered the prophets together unto mount Carmel. | Но Давида полюбила другая дочь Саула, Мелхола; и когда возвестили об этом Саулу, то это было приятно ему. | И= возлюби` мелхо'ла дще'рь сау'лова давi'да: и= возвjьсти'ся сау'лу, и= о_у=го'дно бы'сть пред\ъ _о=чи'ма _е=гw` сло'во. | וַתֶּאֱהַב מִיכַל בַּת־שָׁאוּל אֶת־דָּוִד; וַיַּגִּדוּ לְשָׁאוּל, וַיִּשַׁר הַדָּבָר בְּעֵינָיו׃ | لَكِنَّ مِيكَالَ ابْنَةَ شَاوُلَ الصُّغْرَى أَحَبَّتْ دَاوُدَ، فَعَلِمَ شَاوُلُ بِالأَمْرِ وَحَظِيَ ذَلِكَ بِرِضَاهُ. |
| 18:21 | καὶ εἶπεν Σαουλ δώσω αὐτὴν αὐτῷ καὶ ἔσται αὐτῷ εἰς σκάνδαλον καὶ ἦν ἐπὶ Σαουλ χεὶρ ἀλλοφύλων | dixitque Saul: «Dabo eam illi, ut fiat ei in scandalum, et sit super eum manus Philisthinorum». Dixit ergo Saul ad David altera vice: «Gener meus eris hodie». | და თქუა საულ: მივსცე იგი ცოლად. და იყოს იგი მისა საცთურ და ჴელი უცხოთესლთა იყოს მის ზედა. და ჰრქუა საულ დავითს შორის ერსა მას: სიძე გერქუნ შენ ჩემდა დღესდღითგან! | იფიქრა საულმა: მივათხოვებ, რომ მახედ ექცეს მას და მისწვდეს ფილისტიმელთა ხელი. უთხრა საულმა დავითს: ამჯერად მაინც გახდები ჩემი სიძე. | And Elijah came unto all the people, and said, How long halt ye between two opinions? if the LORD be God, follow him: but if Baal, then follow him. And the people answered him not a word. | Саул думал: отдам ее за него, и она будет ему сетью, и рука Филистимлян будет на нем. И сказал Саул Давиду: чрез другую ты породнишься ныне со мною. | И= рече` сау'лъ: да'мъ _е=му` ю=`, и= бу'детъ _е=му` въ собла'знъ. И= бjь` на сау'ла рука` и=ноплеме'ннича. И= рече` сау'лъ къ давi'ду: въ си'лахъ бу'деши ми` зя'ть дне'сь. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל אֶתְּנֶנָּה לּוֹ וּתְהִי־לוֹ לְמוֹקֵשׁ, וּתְהִי־בוֹ יַד־פְּלִשְׁתִּים; וַיֹּאמֶר שָׁאוּל אֶל־דָּוִד, בִּשְׁתַּיִם תִּתְחַתֵּן בִּי הַיּוֹם׃ | وَقَالَ شَاوُلُ فِي نَفْسِهِ: «أُزَوِّجُهُ مِنْهَا فَتَكُونُ لَهُ فَخّاً، وَكَذَلِكَ يَسْعَى الْفِلِسْطِينِيُّونَ إِلَى قَتْلِهِ». وَقَالَ شَاوُلُ لِدَاوُدَ مَرَّةً ثَانِيَةً: «يُمْكِنُكَ مُصَاهَرَتِي الْيَوْمَ». |
| 18:22 | καὶ ἐνετείλατο Σαουλ τοῖς παισὶν αὐτοῦ λέγων λαλήσατε ὑμεῖς λάθρᾳ τῷ Δαυιδ λέγοντες ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς θέλει ἐν σοί καὶ πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀγαπῶσίν σε καὶ σὺ ἐπιγάμβρευσον τῷ βασιλεῖ | Et mandavit Saul servis suis: «Loquimini ad David secreto dicentes: «Ecce places regi, et omnes servi eius diligunt te; nunc ergo esto gener regis»». | და ამცნო საულ მონათა თჳსთა და ჰრქუა: მივედით და არქუთ დავითს იდუმალ: აჰა, ესერა, მეფესა ჰნებავს სიძედ-ყოფად შენი მისა და ყოველნი მონანი მისნი გყუარობენ შენ, აწ ჯერ-იჩინე შენ სიძობა მეფისა! | უბრძანა საულმა თავის მორჩილთ: ჩააგონეთ დავითს და უთხარით, კარგად გიყურებს მეფე და მის მორჩილებსაც უყვარხარ-თქო, დაესიძე-თქო მეფეს. | Then said Elijah unto the people, I, even I only, remain a prophet of the LORD; but Baal's prophets are four hundred and fifty men. | И приказал Саул слугам своим: скажите Давиду тайно: вот, царь благоволит к тебе, и все слуги его любят тебя; итак будь зятем царя. | И= заповjь'да сау'лъ _о=трокw'мъ свои^мъ, глаго'ля: рцы'те вы` та'йнw давi'ду, глаго'люще: се`, благоволи'тъ w= тебjь` ца'рь, и= вси` _о='троцы _е=гw` лю'бятъ тя`, и= ты` бу'ди зя'ть царю`. | וַיְצַו שָׁאוּל אֶת־עֲבָדָו, דַּבְּרוּ אֶל־דָּוִד בַּלָּט לֵאמֹר, הִנֵּה חָפֵץ בְּךָ הַמֶּלֶךְ, וְכָל־עֲבָדָיו אֲהֵבוּךָ; וְעַתָּה הִתְחַתֵּן בַּמֶּלֶךְ׃ | وَأَمَرَ شَاوُلُ رِجَالَهُ أَنْ يُسِرُّوا فِي أُذُنِ دَاوُدَ أَنَّ الْمَلِكَ يُحِبُّهُ، وَأَنَّهُ مَحَلُّ إِعْجَابِ الْحَاشِيَةِ، وَأَنْ يَنْصَحُوهُ بِمُصَاهَرَةِ الْمَلِكِ، |
| 18:23 | καὶ ἐλάλησαν οἱ παῖδες Σαουλ εἰς τὰ ὦτα Δαυιδ τὰ ῥήματα ταῦτα καὶ εἶπεν Δαυιδ εἰ κοῦφον ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν ἐπιγαμβρεῦσαι βασιλεῖ κἀγὼ ἀνὴρ ταπεινὸς καὶ οὐχὶ ἔνδοξος | Et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba haec, et ait David: «Num parum vobis videtur generum esse regis? Ego autem sum vir pauper et tenuis». | მოვიდეს და ჰრქუეს დავითს მონათა მათ, ვითარცა უბრძანა მათ მეფემან ყოვლისავე სიტყჳსა მისებრ. მიუგო დავით და ჰრქუა: მცირე ნურა გიჩნდეს წინაშე თუალთა თქუენთა სიძე-ყოფად მეფისა? რამეთუ მე კაცი მკოდოვი ვარ და არა დიდებულ. | მიიტანეს საულის მორჩილებმა დავითის ყურამდე ეს სიტყვები და თქვა დავითმა: ადვილი გგონიათ მეფის სიძეობა? მე ხომ ერთი უპოვარი და უბირი კაცი ვარ. | Let them therefore give us two bullocks; and let them choose one bullock for themselves, and cut it in pieces, and lay it on wood, and put no fire under: and I will dress the other bullock, and lay it on wood, and put no fire under: | И передали слуги Сауловы в уши Давиду все слова эти. И сказал Давид: разве легко кажется вам быть зятем царя? я - человек бедный и незначительный. | И= глаго'лаша _о='троцы сау'лwвы во о_у='шы давi'ду глаго'лы сiя^. И= рече` давi'дъ: _е=да` легко` пред\ъ _о=чи'ма ва'шима, _е='же бы'ти [ми`] зя'темъ царю`; а='зъ бо _е='смь му'жъ смире'нъ и= не сла'венъ. | וַיְדַבְּרוּ עַבְדֵי שָׁאוּל בְּאָזְנֵי דָוִד, אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה; וַיֹּאמֶר דָּוִד, הַנְקַלָּה בְעֵינֵיכֶם הִתְחַתֵּן בַּמֶּלֶךְ, וְאָנֹכִי אִישׁ־רָשׁ וְנִקְלֶה׃ | فَرَاحَ عَبِيدُ شَاوُلَ يُسِرُّونَ بِهَذَا الْحَدِيثِ فِي مَسَامِعِ دَاوُدَ. فَأَجَابَ دَاوُدُ: «أَتَظُنُّونَ مُصَاهَرَةَ الْمَلِكِ أَمْراً تَافِهاً؟ أَنَا لَسْتُ سِوَى رَجُلٍ مِسْكِينٍ حَقِيرٍ». |
| 18:24 | καὶ ἀπήγγειλαν οἱ παῖδες Σαουλ αὐτῷ κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα ἃ ἐλάλησεν Δαυιδ | Et renuntiaverunt servi Saul dicentes: «Huiuscemodi verba locutus est David». | და უთხრეს მათ საულს ყოველი იგი სიტყუაჲ დავითისი. | აცნობეს მისმა მორჩილებმა საულს, ასე ლაპარაკობსო დავითი. | And call ye on the name of your gods, and I will call on the name of the LORD: and the God that answereth by fire, let him be God. And all the people answered and said, It is well spoken. | И донесли Саулу слуги его и сказали: вот что говорит Давид. | И= возвjьсти'ша _о='троцы сау'лу сiя^ словеса`, jа=`же глаго'ла давi'дъ. | וַיַּגִּדוּ עַבְדֵי שָׁאוּל לוֹ לֵאמֹר; כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה דִּבֶּר דָּוִד׃ פ | فَأَخْبَرَ عَبِيدُ شَاوُلَ سَيِّدَهُمْ بِحَدِيثِ دَاوُدَ. |
| 18:25 | καὶ εἶπεν Σαουλ τάδε ἐρεῖτε τῷ Δαυιδ οὐ βούλεται ὁ βασιλεὺς ἐν δόματι ἀλλ᾿ ἢ ἐν ἑκατὸν ἀκροβυστίαις ἀλλοφύλων ἐκδικῆσαι εἰς ἐχθροὺς τοῦ βασιλέως καὶ Σαουλ ἐλογίσατο αὐτὸν ἐμβαλεῖν εἰς χεῖρας τῶν ἀλλοφύλων | Dixit autem Saul: «Sic loquimini ad David: «Non habet necesse rex sponsalia, nisi tantum centum praeputia Philisthinorum, ut fiat ultio de inimicis regis»». Porro Saul cogitabat tradere David in manibus Philisthinorum. | და ჰრქუა საულ მონათა მათ თჳსთა: ესრე არქუთ დავითს: არა თუ სათხოველისა რა სიტყუაჲ არს აქა, ძნელღა თუ რაჲმე გიჩნს? უჴმდეს ღათუ რაჲმე მას, გარნა თუ ესე მორთმად მისა ასი სხეული მამაკაცისა ერთბამად მტერთა მათგან მეფისათა. რამეთუ ესრე განეზრახა საულს, ვითარმცა შე-ვითარ-რათა-აგდო დავით ჴელთა უცხოთესლთასა. | თქვა საულმა: ასე უთხარით დავითს, სხვა ურვადი არ სურს მეფეს, გარდა ასი წინდაუცვეთელი ფილისტიმელისა, რათა შური მიეგოს მეფის მტრებს. ფიქრობდა საული, ფილისტიმელთა ხელში ჩააგდებდა დავითს. | And Elijah said unto the prophets of Baal, Choose you one bullock for yourselves, and dress it first; for ye are many; and call on the name of your gods, but put no fire under. | И сказал Саул: так скажите Давиду: царь не хочет вена, кроме ста краеобрезаний Филистимских, в отмщение врагам царя. Ибо Саул имел в мыслях погубить Давида руками Филистимлян. | И= рече` сау'лъ: та'кw рцы'те давi'ду: не хо'щетъ ца'рь съ бога'тствомъ [зя'тя], но то'кмw во стjь` краенеwбрjь'занiй и=ноплеме'нническихъ w\тмсти'ти врагw'мъ цар_е'вымъ. Сау'лъ бо мы'сляше вда'ти давi'да въ ру'цjь и=ноплеме'нникwмъ. | וַיֹּאמֶר שָׁאוּל כֹּה־תֹאמְרוּ לְדָוִד, אֵין־חֵפֶץ לַמֶּלֶךְ בְּמֹהַר, כִּי, בְּמֵאָה עָרְלוֹת פְּלִשְׁתִּים, לְהִנָּקֵם בְּאֹיְבֵי הַמֶּלֶךְ; וְשָׁאוּל חָשַׁב, לְהַפִּיל אֶת־דָּוִד בְּיַד־פְּלִשְׁתִּים׃ | فَقَالَ شَاوُلُ لَهُمْ: «هَذَا مَا تَقُولُونَهُ لِدَاوُدَ: إِنَّ الْمَلِكَ لَا يَطْمَعُ فِي مَهْرٍ، بَلْ فِي مِئَةِ غُلْفَةٍ مِنْ غُلَفِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ، انْتِقَاماً مِنْ أَعْدَاءِ الْمَلِكِ». قَالَ هَذَا ظَنّاً مِنْهُ أَنْ يُوْقِعَ دَاوُدَ فِي أَسْرِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ. |
| 18:26 | καὶ ἀπαγγέλλουσιν οἱ παῖδες Σαουλ τῷ Δαυιδ τὰ ῥήματα ταῦτα καὶ εὐθύνθη ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοῖς Δαυιδ ἐπιγαμβρεῦσαι τῷ βασιλεῖ | Cumque renuntiassent servi eius David verba, quae dixerat Saul, placuit sermo in oculis David, ut fieret gener regis. | და მივიდეს და უთხრეს დავითს ყოველი იგი სიტყუაჲ საულისა. და სათნო-უჩნდა დავითს სიძე-ყოფად მეფისა და მორთმა, რაჲსაცა-იგი სთხოვდა მას. და ვიდრე არღარა მცირედნი ჟამნი წარსრულ იყუნეს, | აცნობეს საულის მორჩილებმა დავითს ეს სიტყვები და მოეწონა დავითს, მეფის სიძე რომ უნდა გამხდარიყო. ჯერ არ იყო დრო გასული, | And they took the bullock which was given them, and they dressed it, and called on the name of Baal from morning even until noon, saying, O Baal, hear us. But there was no voice, nor any that answered. And they leaped upon the altar which was made. | И пересказали слуги его Давиду эти слова, и понравилось Давиду сделаться зятем царя. | И= возвjьсти'ша _о='троцы сау'лwвы глаго'лы сiя^ давi'ду, и= о_у=гw'дна бы'ша словеса` сiя^ пред\ъ _о=чи'ма давi'довыма, _е='же бы'ти въ зя'тя царю`. | וַיַּגִּדוּ עֲבָדָיו לְדָוִד אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה, וַיִּשַׁר הַדָּבָר בְּעֵינֵי דָוִד, לְהִתְחַתֵּן בַּמֶּלֶךְ; וְלֹא מָלְאוּ הַיָּמִים׃ | فَأَبْلَغَ عَبِيدُ شَاوُلَ دَاوُدَ بِمَطْلَبِ الْمَلِكِ، فَرَاقَهُ الأَمْرُ، وَلاَ سِيَّمَا فِكْرَةُ مُصَاهَرَةِ الْمَلِكِ. وَقَبْلَ أَنْ تَنْتَهِيَ الْمُهْلَةُ الْمُعْطَاةُ لَهُ، |
| 18:27 | καὶ ἀνέστη Δαυιδ καὶ ἐπορεύθη αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ καὶ ἐπάταξεν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις ἑκατὸν ἄνδρας καὶ ἀνήνεγκεν τὰς ἀκροβυστίας αὐτῶν τῷ βασιλεῖ καὶ ἐπιγαμβρεύεται τῷ βασιλεῖ καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὴν Μελχολ θυγατέρα αὐτοῦ αὐτῷ εἰς γυναῖκα | Et nondum erant dies impleti, cum David surgens abiit cum viris, qui sub eo erant, et percussit ex Philisthim ducentos viros; et attulit praeputia eorum, et annumeraverunt ea regi, ut esset gener eius. Dedit itaque ei Saul Michol filiam suam uxorem. | წარვიდა დავით რაოდენითამე კაცითა და დასცნა უცხოთესლნი იგი, ვითარ ორასი ოდენ კაცი და მიუთვალა მათ კაცთა, რასა სთხოვდა მას მეფე; და მიერითგან ესიძა იგი მეფესა. და მისცა საულ ასული თჳსი მელქოლ ცოლად. | რომ ადგა დავითი და წავიდა თავის მებრძოლებთან ერთად და მოსრა ორასი ფილისტიმელი. მოიტანა დავითმა მათი ჩუჩები და სრულად ჩააბარა მეფეს, რათა გამხდარიყო მეფის სიძე. მაშინ მიათხოვა საულმა მიქალი, თავისი ასული ცოლად. | And it came to pass at noon, that Elijah mocked them, and said, Cry aloud: for he is a god; either he is talking, or he is pursuing, or he is in a journey, or peradventure he sleepeth, and must be awaked. | Еще не прошли назначенные дни, как Давид встал и пошел сам и люди его с ним, и убил двести человек Филистимлян, и принес Давид краеобрезания их, и представил их в полном количестве царю, чтобы сделаться зятем царя. И выдал Саул за него Мелхолу, дочь свою, в замужество. | И= не по мно'зjьхъ дне'хъ, воста` давi'дъ и= и='де са'мъ и= му'жiе _е=гw` съ ни'мъ, и= о_у=би` w\т и=ноплем_е'нникъ двjь'сти муже'й: и= принесе` краенеwбрjь^занiя и='хъ царю` и= вдаде` я=` _е=му`, и= бы'сть зя'ть царю`, и= вдаде` _е=му` ца'рь мелхо'лу дще'рь свою` въ жену`. | וַיָּקָם דָּוִד וַיֵּלֶךְ הוּא וַאֲנָשָׁיו, וַיַּךְ בַּפְּלִשְׁתִּים מָאתַיִם אִישׁ, וַיָּבֵא דָוִד אֶת־עָרְלֹתֵיהֶם, וַיְמַלְאוּם לַמֶּלֶךְ, לְהִתְחַתֵּן בַּמֶּלֶךְ; וַיִּתֶּן־לוֹ שָׁאוּל אֶת־מִיכַל בִּתּוֹ לְאִשָּׁה׃ ס | انْطَلَقَ مَعَ رِجَالِهِ وَقَتَلَ مِئَتَيْ رَجُلٍ مِنَ الْفِلِسْطِينِيِّينَ، وَأَتَى بِغُلَفِهِمْ وَقَدَّمَهَا كَامِلَةً لِتَكُونَ مَهْراً لِمُصَاهَرَةِ الْمَلِكِ. فَزَوَّجَهُ شَاوُلُ عِنْدَئِذٍ مِنِ ابْنَتِهِ مِيكَالَ. |
| 18:28 | καὶ εἶδεν Σαουλ ὅτι κύριος μετὰ Δαυιδ καὶ πᾶς Ισραηλ ἠγάπα αὐτόν | Et vidit Saul et intellexit quia Dominus esset cum David; Michol autem filia Saul diligebat eum. | რაჟამს სცნა საულ, რამეთუ უფალი დავითის თანა იყო და მელქოლ, ასული მისი, და ყოველი ისრაჱლი ჰყვარობს მას, | დაინახა საულმა და მიხვდა, რომ უფალი იყო დავითთან და უყვარდა იგი მიქალს, მის ასულს, | And they cried aloud, and cut themselves after their manner with knives and lancets, till the blood gushed out upon them. | И увидел Саул и узнал, что Господь с Давидом [и весь Израиль любит его,] и что Мелхола, дочь Саула, любила Давида. | И= ви'дjь сау'лъ, jа='кw гд\сь _е='сть съ давi'домъ, и= ве'сь i=и~ль лю'битъ _е=го`: | וַיַּרְא שָׁאוּל וַיֵּדַע, כִּי יְהוָה עִם־דָּוִד; וּמִיכַל בַּת־שָׁאוּל אֲהֵבַתְהוּ׃ | وَأَدْرَكَ شَاوُلُ يَقِيناً أَنَّ الرَّبَّ مَعَ دَاوُدَ، وَأَنَّ ابْنَتَهُ مِيكَالَ تُحِبُّهُ. |
| 18:29 | καὶ προσέθετο εὐλαβεῖσθαι ἀπὸ Δαυιδ ἔτι | Et Saul magis coepit timere David; factusque est Saul inimicus David cunctis diebus. | უფროს ეჭუდა საულ დავითს და უფროს ემტერებოდა საულ დავითს ყოველთა დღეთა ცხორებისა მისისათა. | და კიდევ უფრო შეეშინდა დავითისა და სამუდამოდ მტრად გადაეკიდა. | And it came to pass, when midday was past, and they prophesied until the time of the offering of the evening sacrifice, that there was neither voice, nor any to answer, nor any that regarded. | И стал Саул еще больше бояться Давида и сделался врагом его на всю жизнь. | и= приложи` сау'лъ w\тто'лjь па'че боя'тися давi'да. И= бы'сть сау'лъ вражду'я на давi'да во вся^ дни^. | וַיֹּאסֶף שָׁאוּל, לֵרֹא מִפְּנֵי דָוִד עוֹד; וַיְהִי שָׁאוּל אֹיֵב אֶת־דָּוִד כָּל־הַיָּמִים׃ ס | فَتَزَايَدَ خَوْفُ شَاوُلَ مِنْ دَاوُدَ، وَأَصْبَحَ عَدُوَّهُ اللَّدُودَ طَوَالَ حَيَاتِهِ. |
| 18:30 | Et egressi sunt principes Philisthinorum; et, quotiescumque egrediebantur, prospere agebat David magis quam omnes servi Saul, et celebre factum est nomen eius nimis. | გამოვიდეს მთავარნი იგი უცხოთესლთანი უჟამოდ და დავით უფროს შერაცხილ იყო ყოველთა მონათა საულისათა. და დიდებულ იქმნა სახელი მისი ფრიად. | გამოდიოდნენ ფილისტიმელთა სარდლები საომრად, და როცა კი გამოვიდოდნენ, საულის ყველა მორჩილზე გონივრულად იქცეოდა დავითი და დიდად განითქვა მისი სახელი. | And Elijah said unto all the people, Come near unto me. And all the people came near unto him. And he repaired the altar of the LORD that was broken down. | И когда вожди Филистимские вышли на войну, Давид, с самого выхода их, действовал благоразумнее всех слуг Сауловых, и весьма прославилось имя его. | И= и=схожда'ху кня^зи и=ноплем_е'нничи, и= бы'сть w\т нача'ла и=схожде'нiя и='хъ, давi'дъ разу'менъ бjь` па'че всjь'хъ слу'гъ сау'ловыхъ, и= почте'ся и='мя _е=гw` sjьлw`. | וַיֵּצְאוּ שָׂרֵי פְלִשְׁתִּים; וַיְהִי מִדֵּי צֵאתָם, שָׂכַל דָּוִד מִכֹּל עַבְדֵי שָׁאוּל, וַיִּיקַר שְׁמוֹ מְאֹד׃ ס | وَثَابَرَ أَقْطَابُ الْفِلِسْطِينِيِّينَ عَلَى مُحَارَبَةِ إِسْرَائِيلَ، فَكَانَ دَاوُدُ يَظْفَرُ بِهِمْ أَكْثَرَ مِنْ بَقِيَّةِ قُوَّادِ شَاوُلَ، وَأَصْبَحَ اسْمُهُ عَلَى كُلِّ شَفَةٍ وَلِسَانٍ. |
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |