წმინდა წერილი
გელათის სასულიერო აკადემია და სემინარია
| ბერძნულად: | |
| ლათინურად: | |
| მხედრულად: | |
| თანამედროვედ: | |
| ინგლისურად: | |
| რუსულად: | |
| სლავურად: |
ძველი აღთქმა
ახალი აღთქმა
პავლეს ეპისტოლე რომაელთა მიმართ
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 || თ:მ | ბერძნულად | ლათინურად | ძველ ქართულად | თანამედროვედ | ინგლისურად | რუსულად | სლავურად |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 11:1 | λέγω οὖν μὴ ἀπώσατο ὁ θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ μὴ γένοιτο καὶ γὰρ ἐγὼ Ἰσραηλίτης εἰμί ἐκ σπέρματος Ἀβραάμ φυλῆς Βενιαμίν | Dico ergo: Numquid repulit Deus populum suum? Absit! Nam et ego Israelita sum, ex semine Abraham, tribu Beniamin. | ვიტყჳ უკუე: ნუ განიშორა-მეა ღმერთმან ერი თჳსი? ნუ იყოფინ და რამეთუ მეცა ისრაიტელი ვარ თესლისაგან აბრაჰამისა, ტომისაგან ბენიამენისა. | ამრიგად, ვამბობ: ნუთუ ღმერთმა უარყო თავისი ხალხი? არამც და არამც. რადგან მეც ისრაელიტი ვარ, აბრაამის თესლისაგან, ბენიამინის ტომიდან. | I say then, Hath God cast away his people? God forbid. For I also am an Israelite, of the seed of Abraham, of the tribe of Benjamin. | Итак, спрашиваю: неужели Бог отверг народ Свой? Никак. Ибо и я Израильтянин, от семени Авраамова, из колена Вениаминова. | Глаго'лю о_у=`бо: _е=да` w\три'ну бг~ъ лю'ди своя^; Да не бу'детъ. И='бо и= а='зъ i=и~лтянинъ _е='смь, w\т сjь'мене а=враа'мля, колjь'на венiамi'нова. |
| 11:2 | οὐκ ἀπώσατο ὁ θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω ἢ οὐκ οἴδατε ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ γραφή ὡς ἐντυγχάνει τῷ θεῷ κατὰ τοῦ Ἰσραήλ | Non reppulit Deus plebem suam, quam praescivit. An nescitis in Elia quid dicit Scriptura? Quemadmodum interpellat Deum adversus Israel: | არა განიშორა ღმერთმან ერი თჳსი, რომელი-იგი წინაწარ იცნა. ანუ არა უწყითა ელიაჲსი, რასა-იგი იტყჳს წიგნი? ვითარ-იგი შეემთხუევის ღმერთსა შესმენად ისრაჱლისა და იტყჳს: | არ უარუყვია ღმერთს თავისი ხალხი, რომელიც წინასწარ იცნო. ან იქნებ არ იცით, რას ამბობს წერილი ელიაზე? როგორ შესჩივის ღმერთს ისრაელის გამო: | God hath not cast away his people which he foreknew. Wot ye not what the scripture saith of Elias? how he maketh intercession to God against Israel, saying, | Не отверг Бог народа Своего, который Он наперед знал. ||Или не знаете, что говорит Писание в повествовании об Илии? как он жалуется Богу на Израиля, говоря: | Не w\три'ну бг~ъ люде'й свои'хъ, и=`хже пре'жде разумjь`. [[#За\ч 105.#]] И=ли` не вjь'сте, w= и=лiи` что` глаго'летъ писа'нiе, jа='кw приповjь'дуетъ бг~ови {вопiе'тъ къ бг~у} на i=и~ля, глаго'ля: |
| 11:3 | κύριε τοὺς προφήτας σου ἀπέκτειναν τὰ θυσιαστήριά σου κατέσκαψαν κἀγὼ ὑπελείφθην μόνος καὶ ζητοῦσιν τὴν ψυχήν μου | «Domine, prophetas tuos occiderunt, altaria tua suffoderunt, et ego relictus sum solus, et quaerunt animam meam». | უფალო, წინაწარმეტყუელნი შენნი მოსწყჳდნეს და საკურთხეველნი შენნი დაარღჳნეს; და მე დაშთომილ ვარ მარტოჲ, და ეძიებენ სულსაცა ჩემსა. | „უფალო, შენი წინასწარმეტყველნი მოკლეს და დაანგრიეს შენი საკურთხეველნი. მარტო მე დავრჩი, და ეძებენ ჩემს სულს“. | Lord, they have killed thy prophets, and digged down thine altars; and I am left alone, and they seek my life. | Господи! пророков Твоих убили, жертвенники Твои разрушили; остался я один, и моей души ищут. | гд\си, пр\оро'ки твоя^ и=зби'ша и= _о=лтари^ твоя^ раскопа'ша: и= а='зъ w=ста'хъ _е=ди'нъ, и= и='щутъ души` моея`, и=з\ъя'ти ю=`. |
| 11:4 | ἀλλὰ τί λέγει αὐτῷ ὁ χρηματισμός κατέλιπον ἐμαυτῷ ἑπτακισχιλίους ἄνδρας οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῇ Βάαλ | Sed quid dicit illi responsum divinum? «Reliqui mihi septem milia virorum, qui non curvaverunt genu Baal». | არამედ რასა ეტყჳს მას ბრძანებაჲ იგი სიტყჳსაჲ მის? დამიტევებიეს თავისა ჩემისა შჳდ ათასი მამაკაცი, რომელთა არა მოუდრეკიან მუჴლნი მათნი ბაალისა. | მაგრამ რას ეუბნება პასუნი ღვთისა? „მე დავიტოვე შვიდი ათასი კაცი, რომელთაც მუხლი არ მოუყრიათ ბაალის წინაშე. | But what saith the answer of God unto him? I have reserved to myself seven thousand men, who have not bowed the knee to the image of Baal. | Что же говорит ему Божеский ответ? Я соблюл Себе семь тысяч человек, которые не преклонили колени перед Ваалом. | Но что` гл~етъ _е=му` бж\ственный w\твjь'тъ; W=ста'вихъ себjь` се'дмь ты'сящъ муже'й, и=`же не преклони'ша колjь'на пред\ъ ваа'ломъ. |
| 11:5 | οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λεῖμμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν | Sic ergo et in hoc tempore reliquiae secundum electionem gratiae factae sunt. | ეგრეცა უკუე და აწცა ჟამსა ამას ნეშტი რჩევით მადლითა მით იქმნა. | ამჯერადაც მადლისმიერი არჩევანით დარჩა ნატამალი. | Even so then at this present time also there is a remnant according to the election of grace. | Так и в нынешнее время, по избранию благодати, сохранился остаток. | Та'кw о_у=`бо и= въ нн~jьшнее вре'мя w=ста'нокъ по и=збра'нiю блг\дти бы'сть. |
| 11:6 | εἰ δὲ χάριτι οὐκέτι ἐξ ἔργων ἐπεὶ ἡ χάρις οὐκέτι γίνεται χάρις | Si autem gratia, iam non ex operibus, alioquin gratia iam non est gratia. | ხოლო უკუეთუ მადლით, არღარა საქმეთაგან; უკუეთუ არა, მადლი იგი არღარა შეირაცხების მადლად; უკუეთუ კულა საქმეთაგან, არღარა არს მადლი, ვინაჲთგან საქმე იგი არღარა არს საქმე. | მაგრამ თუ მადლის მიერ, უკვე არა საქმეთა მიერ, თორემ მადლი აღარაა მადლი. | And if by grace, then is it no more of works: otherwise grace is no more grace. But if it be of works, then is it no more grace: otherwise work is no more work. | Но если по благодати, то не по делам; иначе благодать не была бы уже благодатью. А если по делам, то это уже не благодать; иначе дело не есть уже дело. | А='ще ли по блг\дти, то` не w\т дjь'лъ: зане` блг\дть о_у=же` не быва'етъ блг\дть. А='ще ли w\т дjь'лъ, ктому` нjь'сть блг\дть: зане` дjь'ло о_у=же` нjь'сть дjь'ло. |
| 11:7 | τί οὖν ὃ ἐπιζητεῖ Ἰσραήλ τοῦτο οὐκ ἐπέτυχεν ἡ δὲ ἐκλογὴ ἐπέτυχεν οἱ δὲ λοιποὶ ἐπωρώθησαν | Quid ergo? Quod quaerit Israel, hoc non est consecutus, electio autem consecuta est; ceteri vero excaecati sunt, | აწ უკუე რაჲ? რომელსა ეძიებს ისრაჱლი, ამას ვერ მიემთხჳა; ხოლო რჩეული იგი მიემთხჳა, და სხუანი იგი დაბრმეს. | მერედა, რა? რასაც ეძებდა ისრაელი, ვერ ეწია; მხოლოდ რჩეულნი ეწივნენ; დანარჩენებს კი ქვად ექცათ გული. | What then? Israel hath not obtained that which he seeketh for; but the election hath obtained it, and the rest were blinded | Что же? Израиль, чего искал, того не получил; избранные же получили, а прочие ожесточились, | Что` о_у=`бо; _Е=гw'же и=ска'ше i=и~ль, сегw` не получи`, а= и=збра'нiе получи`: про'чiи же w=слjьпи'шася, |
| 11:8 | καθὼς γέγραπται ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ θεὸς πνεῦμα κατανύξεως ὀφθαλμοὺς τοῦ μὴ βλέπειν καὶ ὦτα τοῦ μὴ ἀκούειν ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας | sicut scriptum est: «Dedit illis Deus spiritum soporis, oculos, ut non videant, et aures, ut non audiant, usque in hodiernum diem». | ვითარცა წერილ არს: მოსცა მათ ღმერთმან სული მწუხარებისაჲ, თუალნი, რაჲთა არა ჰხედვიდენ, და ყურნი, რაჲთა არა ესმოდის, ვიდრე დღენდელად დღედმდე. | როგორც წერია: „მისცა მათ ღმერთმა მთვლემარე სული; თვალი, რათა ვერ ხედავდნენ, და ყური, რათა არ ესმოდეთ დღევანდელ დღემდე“. | (According as it is written, God hath given them the spirit of slumber, eyes that they should not see, and ears that they should not hear;) unto this day. | как написано: Бог дал им дух усыпления, глаза, которыми не видят, и уши, которыми не слышат, даже до сего дня. | jа='коже _е='сть пи'сано: даде` и=`мъ бг~ъ ду'хъ о_у=миле'нiя {ду'ха нечу'вствiя} , _о='чи не ви'дjьти и= о_у='шы не слы'шати, да'же до дне'шнягw дне`. |
| 11:9 | καὶ Δαυὶδ λέγει γενηθήτω ἡ τράπεζα αὐτῶν εἰς παγίδα καὶ εἰς θήραν καὶ εἰς σκάνδαλον καὶ εἰς ἀνταπόδομα αὐτοῖς | Et David dicit: «Fiat mensa eorum in laqueum et in captionemet in scandalum et in retributionem illis. | და დავით იტყჳს: იქმენინ ტაბლაჲ მათი მათ წინაშე საფრჴე და სანადირო და მისაგებელ და საცდურ მათდა. | ხოლო დავითი ამბობს: „დაე, ტაბლა მახედ და ბადედ ექცეთ, საცდურად და მათ საზღაურად; | And David saith, Let their table be made a snare, and a trap, and a stumblingblock, and a recompence unto them: | И Давид говорит: да будет трапеза их сетью, тенетами и петлею в возмездие им; | И= дв~дъ глаго'летъ: да бу'детъ трапе'за и='хъ въ сjь'ть и= въ ло'въ, и= въ собла'знъ и= въ воздая'нiе и=`мъ: |
| 11:10 | σκοτισθήτωσαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῶν τοῦ μὴ βλέπειν καὶ τὸν νῶτον αὐτῶν διὰ παντὸς σύγκαμψον | Obscurentur oculi eorum, ne videant, et dorsum illorum semper incurva!». | დაუბნელდედ თუალნი მათნი, რაჲთა არა ხედვიდენ, და ზურგი მათი მარადის შედრიკე! | დაევსოთ თვალი, რომ ვეღარ ხედავდნენ, და მოდრიკე მათი ზურგი სამარადისოდ“. | Let their eyes be darkened, that they may not see, and bow down their back alway. | да помрачатся глаза их, чтобы не видеть, и хребет их да будет согбен навсегда. | да помрача'тся _о='чи и='хъ _е='же не ви'дjьти, и= хребе'тъ и='хъ вы'ну сляца'й. |
| 11:11 | λέγω οὖν μὴ ἔπταισαν ἵνα πέσωσιν μὴ γένοιτο ἀλλὰ τῷ αὐτῶν παραπτώματι ἡ σωτηρία τοῖς ἔθνεσιν εἰς τὸ παραζηλῶσαι αὐτούς | Dico ergo: Numquid sic offenderunt, ut caderent? Absit! Sed illorum casu salus gentibus, ut illi ad aemulationem adducantur. | ხოლო ვიტყჳ: ნუუკუე შეუბრკუმა, რაჲთა დაეცნენ? ნუ იყოფინ! არამედ მათითა მით შეცოდებითა ცხორებაჲ წარმართაჲ იქმნა საშურებელად მათდა. | მე ვამბობ: ნუთუ ისე წაიბორძიკეს, რომ დაეცნენ? არამც და არამც. მაგრამ მათი დაცემა ხსნად ექცა წარმართთ, რათა აღძრულიყო მათში საღმრთო შური. | I say then, Have they stumbled that they should fall? God forbid: but rather through their fall salvation is come unto the Gentiles, for to provoke them to jealousy. | Итак спрашиваю: неужели они преткнулись, чтобы совсем пасть? Никак. Но от их падения спасение язычникам, чтобы возбудить в них ревность. | Глаго'лю о_у=`бо: _е=да` согрjьши'ша, да w\тпаду'тъ; Да не бу'детъ. Но тjь'хъ паде'нiемъ сп\снiе jа=зы'кwмъ, во _е='же раздражи'ти и=`хъ. |
| 11:12 | εἰ δὲ τὸ παράπτωμα αὐτῶν πλοῦτος κόσμου καὶ τὸ ἥττημα αὐτῶν πλοῦτος ἐθνῶν πόσῳ μᾶλλον τὸ πλήρωμα αὐτῶν | Quod si casus illorum divitiae sunt mundi, et deminutio eorum divitiae gentium, quanto magis plenitudo eorum! | ხოლო უკუეთუ შეცოდებაჲ იგი მათი სიმდიდრე სოფლისა, და ძლეულებაჲ იგი მათი სიმდიდრე წარმართთა, რაოდენ უფროჲს სავსებაჲ იგი მათი! | ხოლო თუ მათი დაცემა ქვეყნის სიმდიდრეა, მათი სიმწირე კი - წარმართთა სიმდიდრე, რამდენად უფრო მეტი იქნება სავსება მათი. | Now if the fall of them be the riches of the world, and the diminishing of them the riches of the Gentiles; how much more their fulness? | Если же падение их - богатство миру, и оскудение их - богатство язычникам, то тем более полнота их. | А='ще ли же прегрjьше'нiе и='хъ бога'тство мi'ра, и= w\тпаде'нiе и='хъ бога'тство jа=зы'кwвъ: кольми` па'че и=сполне'нiе и='хъ; |
| 11:13 | ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς ἔθνεσιν ἐφ᾿ ὅσον μὲν οὖν εἰμι ἐγὼ ἐθνῶν ἀπόστολος τὴν διακονίαν μου δοξάζω | Vobis autem dico gentibus: Quantum quidem ego sum gentium apostolus, ministerium meum honorifico, | ხოლო თქუენ გეტყჳ, წარმართთა მაგათ: რაოდენ-ესე ვარ მე წარმართთა მოციქულ, მსახურებაჲ ესე ჩემი ვადიდო. | თქვენ გეუბნებით, წარმართნო: რამდენადაც წარმართთა მოციქული ვარ, ჩემს მსახურებას ვადიდებ. | For I speak to you Gentiles, inasmuch as I am the apostle of the Gentiles, I magnify mine office: | Вам говорю, язычникам. Как Апостол язычников, я прославляю служение мое. | [[#За\ч 106.#]] Ва'мъ бо глаго'лю jа=зы'кwмъ: поне'же о_у='бw _е='смь а='зъ jа=зы'кwмъ а=п\слъ, слу'жбу мою` прославля'ю. |
| 11:14 | εἴ πως παραζηλώσω μου τὴν σάρκα καὶ σώσω τινὰς ἐξ αὐτῶν | si quo modo ad aemulandum provocem carnem meam et salvos faciam aliquos ex illis. | ვაშურო ხოლო თუ ჴორცთა ჩემთა და ვაცხოვნნე ვინმე მათგანნი? | იქნებ ასე მაინც შევძლო საღმრთო შური აღვძრა ჩემსავე თვისტომთა შორის და ვიხსნა ზოგიერთი მათგანი. | If by any means I may provoke to emulation them which are my flesh, and might save some of them. | Не возбужу ли ревность в сродниках моих по плоти и не спасу ли некоторых из них? | А='ще ка'кw раздражу` мою` пло'ть, и= спасу` нjь^кiя w\т ни'хъ; |
| 11:15 | εἰ γὰρ ἡ ἀποβολὴ αὐτῶν καταλλαγὴ κόσμου τίς ἡ πρόσλημψις εἰ μὴ ζωὴ ἐκ νεκρῶν | Si enim amissio eorum reconciliatio est mundi, quae assumptio, nisi vita ex mortuis? | რამეთუ უკუეთუ განვრდომაჲ იგი მათი დაგება სოფლისა, რაოდენ-მე შეწყნარებაჲ მათი, არა თუ ცხორებაჲ მკუდართაგან? | რადგან თუ მათი განშორება ქვეყნის დაზავებაა, რაღა იქნება მათი შემოერთება, თუ არა სიცოცხლის აღდგომა მკვდრეთით? | For if the casting away of them be the reconciling of the world, what shall the receiving of them be, but life from the dead? | Ибо если отвержение их - примирение мира, то что будет принятие, как не жизнь из мертвых? | А='ще бо w\тложе'нiе и='хъ, примире'нiе мi'ру, что` прiя'тiе, ра'звjь жи'знь и=з\ъ ме'ртвыхъ; |
| 11:16 | εἰ δὲ ἡ ἀπαρχὴ ἁγία καὶ τὸ φύραμα καὶ εἰ ἡ ῥίζα ἁγία καὶ οἱ κλάδοι | Quod si primitiae sanctae sunt, et massa; et si radix sancta, et rami. | ხოლო უკუეთუ დასაბამი იგი წმიდა არს, და თბეცა; და უკუეთუ ძირი იგი წმიდა არს, და რტონიცა მისნი. | თუ პირველნაყოფი წმიდაა, ასევე - ცომიც; და თუ ფესვი წმიდაა, ასევე - რტონიც. | For if the firstfruit be holy, the lump is also holy: and if the root be holy, so are the branches. | Если начаток свят, то и целое; и если корень свят, то и ветви. | А='ще ли нача'токъ ст~ъ, то` и= примjьше'нiе: и= а='ще ко'рень ст~ъ, то` и= вjь^тви. |
| 11:17 | εἰ δέ τινες τῶν κλάδων ἐξεκλάσθησαν σὺ δὲ ἀγριέλαιος ὢν ἐνεκεντρίσθης ἐν αὐτοῖς καὶ συγκοινωνὸς τῆς ῥίζης τῆς πιότητος τῆς ἐλαίας ἐγένου | Quod si aliqui ex ramis fracti sunt, tu autem, cum oleaster esses, insertus es in illis et consocius radicis pinguedinis olivae factus es, | ხოლო უკუეთუ რტოთა მათგანნი ვინმე გარდასტყდეს, ხოლო შენ ველური ზეთის ხილი იყავ და დაემყენ მათ ზედა და თანა-ზიარ ძირისა და სიპოხისა ზეთის ხილისა იქმენ, | ხოლო თუ ზოგიერთი რტო მოტყდა და შენ, ველური ზეთისხილი, მათ ადგილას დაემყენ, ასე რომ, ზეთისხილის ფესვისა და წვენის თანაზიარი გახდი, | And if some of the branches be broken off, and thou, being a wild olive tree, wert graffed in among them, and with them partakest of the root and fatness of the olive tree; | Если же некоторые из ветвей отломились, а ты, дикая маслина, привился на место их и стал общником корня и сока маслины, | А='ще ли нjь^кiя w\т вjь'твей w\тломи'шася, ты' же, ди'вiя ма'слина сы'й, прицjьпи'лся _е=си` въ ни'хъ, и= прича'стникъ ко'рене и= ма'сти ма'слинныя сотвори'лся _е=си`, |
| 11:18 | μὴ κατακαυχῶ τῶν κλάδων εἰ δὲ κατακαυχᾶσαι οὐ σὺ τὴν ῥίζαν βαστάζεις ἀλλὰ ἡ ῥίζα σέ | noli gloriari adversus ramos; quod si gloriaris, non tu radicem portas, sed radix te. | ნუ ექადი რტოთა მათ. ხოლო უკუეთუ ექადი, არა თუ შენ ძირი იგი გიტჳრთავს, არამედ ძირსა მას - შენ. | ნუ იქადი რტოთა წინაშე, ხოლო თუ მაინც იქადი, გახსოვდეს, რომ შენ კი არ გიტვირთავს ფესვი, არამედ ფესვმა გიტვირთა შენ. | Boast not against the branches. But if thou boast, thou bearest not the root, but the root thee. | то не превозносись перед ветвями. Если же превозносишься, то вспомни, что не ты корень держишь, но корень тебя. | не хвали'ся на вjь^тви: а='ще ли же хва'лишися, не ты` ко'рень но'сиши, но ко'рень тебе`. |
| 11:19 | ἐρεῖς οὖν ἐξεκλάσθησαν κλάδοι ἵνα ἐγὼ ἐγκεντρισθῶ | Dices ergo: «Fracti sunt rami, ut ego inserar». | სთქუა უკუე: გარდასტყდეს რტონი იგი, რაჲთა მე დავემყნა, | იტყვი: რტოები გადატყდნენ, რათა მე დავმყნილიყავიო. | Thou wilt say then, The branches were broken off, that I might be graffed in. | Скажешь: «ветви отломились, чтобы мне привиться». | Рече'ши о_у=`бо: w\тломи'шася вjь^тви, да а='зъ прицjьплю'ся. |
| 11:20 | καλῶς τῇ ἀπιστίᾳ ἐξεκλάσθησαν σὺ δὲ τῇ πίστει ἕστηκας μὴ ὑψηλὰ φρόνει ἀλλὰ φοβοῦ | Bene; incredulitate fracti sunt, tu autem fide stas. Noli altum sapere, sed time: | კეთილ! იგინი ურწმუნოებითა მათითა გარდასტყდეს, ხოლო შენ სარწმუნოებითა სდგა; ნუ ჰმაღლოი, არამედ გეშინოდენ. | კეთილი. ისინი ურწმუნოებით გადატყდნენ, ხოლო შენ რწმენითა დგახარ. ნუ ქედმაღლობ, არამედ გეშინოდეს. | Well; because of unbelief they were broken off, and thou standest by faith. Be not highminded, but fear: | Хорошо. Они отломились неверием, а ты держишься верою: не гордись, но бойся. | До'брjь: невjь'рiемъ w\тломи'шася, ты' же вjь'рою стои'ши: не высокому'дрствуй, но бо'йся. |
| 11:21 | εἰ γὰρ ὁ θεὸς τῶν κατὰ φύσιν κλάδων οὐκ ἐφείσατο μή πως οὐδὲ σοῦ φείσεται | si enim Deus naturalibus ramis non pepercit, ne forte nec tibi parcat. | უკუეთუ ღმერთმან ბუნებითთა მათ რტოთა არა ჰრიდა, ნუუკუე შენცა არა გრიდოს. | რადგან თუ ღმერთმა ბუნებრივი რტოები არ დაინდო, არც შენ დაგინდობს. | For if God spared not the natural branches, take heed lest he also spare not thee. | Ибо если Бог не пощадил природных ветвей, то смотри, пощадит ли и тебя. | А='ще бо бг~ъ _е=сте'ственныхъ вjьтве'й не пощадjь`, да не ка'кw и= тебе` не пощади'тъ. |
| 11:22 | ἴδε οὖν χρηστότητα καὶ ἀποτομίαν θεοῦ ἐπὶ μὲν τοὺς πεσόντας ἀποτομία ἐπὶ δὲ σὲ χρηστότης θεοῦ ἐὰν ἐπιμένῃς τῇ χρηστότητι ἐπεὶ καὶ σὺ ἐκκοπήσῃ | Vide ergo bonitatem et severitatem Dei: in eos quidem, qui ceciderunt, severitatem; in te autem bonitatem Dei, si permanseris in bonitate, alioquin et tu excideris. | აწ უკუე იხილე სიტკბოებაჲ და სასტიკებაჲ ღმრთისაჲ: დაცემულთა მათ ზედა - სასტიკებაჲ, ხოლო შენ ზედა - სიტკბოებაჲ, უკუეთუ ეგო სიტკბოებასა მას ზედა; უკუეთუ არა, შენცა მო-ვე-ეკუეთო. | ხომ ხედავ სიკეთეს და სიმკაცრეს ღვთისას: სიმკაცრეს - დაცემულთა, ხოლო სიკეთეს - შენს მიმართ, თუკი მის სიკეთეში მკვიდრობ; არა და, შენც მოიკვეთები. | Behold therefore the goodness and severity of God: on them which fell, severity; but toward thee, goodness, if thou continue in his goodness: otherwise thou also shalt be cut off. | Итак видишь благость и строгость Божию: строгость к отпадшим, а благость к тебе, если пребудешь в благости Божией; иначе и ты будешь отсечен. | Ви'ждь о_у=`бо бл~гость и= непощадjь'нiе бж~iе: на w\тпа'дшихъ о_у='бw непощадjь'нiе, а= на тебjь` бл~гость бж~iя, а='ще пребу'деши въ бл~гости: а='ще ли же ни`, то` и= ты` w\тсjь'ченъ бу'деши. |
| 11:23 | κἀκεῖνοι δέ ἐὰν μὴ ἐπιμένωσιν τῇ ἀπιστίᾳ ἐγκεντρισθήσονται δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ θεὸς πάλιν ἐγκεντρίσαι αὐτούς | Sed et illi, si non permanserint in incredulitate, inserentur; potens est enim Deus iterum inserere illos! | და იგინი, თუ არა დაადგრენ ურწმუნოებასა მათსა ზედა, და-ვე-ემყნენ; რამეთუ შემძლებელ არს ღმერთი კუალად დამყნად მათდა. | მაგრამ, თუ ურწმუნოებაში არ დარჩნენ, ისინიც დაემყნობიან, რადგან ღმერთს კვლავაც ძალუძს მათი დამყნობა. | And they also, if they abide not still in unbelief, shall be graffed in: for God is able to graff them in again. | Но и те, если не пребудут в неверии, привьются, потому что Бог силен опять привить их. | И= _о=ни' же, а='ще не пребу'дутъ въ невjь'рствiи, прицjьпя'тся: си'ленъ бо _е='сть бг~ъ па'ки прицjьпи'ти и=`хъ. |
| 11:24 | εἰ γὰρ σὺ ἐκ τῆς κατὰ φύσιν ἐξεκόπης ἀγριελαίου καὶ παρὰ φύσιν ἐνεκεντρίσθης εἰς καλλιέλαιον πόσῳ μᾶλλον οὗτοι οἱ κατὰ φύσιν ἐγκεντρισθήσονται τῇ ἰδίᾳ ἐλαίᾳ | Nam si tu ex naturali excisus es oleastro et contra naturam insertus es in bonam olivam, quanto magis hi, qui secundum naturam sunt, inserentur suae olivae. | უკუეთუ შენ ბუნებითისა მისგან მოეკუეთე ველურისა ზეთის ხილისა და გარეშე ბუნებისა დაემყენ კეთილსა ზეთის ხილსა, რავდენ უფროჲს იგინი ბუნებითსა მას დაემყნენ თჳსსავე მას ზეთის ხილსა! | ვინაიდან თუ შენ მოიკვეთე თავისი ბუნებით ველური ზეთისხილისგან და არაბუნებრივად დაემყნე შინაურ ზეთისხილს, განა ბუნებრივი რტონი მით უმეტეს არ დაემყნობიან თავიანთ საკუთარ ღეროს? | For if thou wert cut out of the olive tree which is wild by nature, and wert graffed contrary to nature into a good olive tree: how much more shall these, which be the natural branches, be graffed into their own olive tree? | Ибо если ты отсечен от дикой по природе маслины и не по природе привился к хорошей маслине, то тем более сии природные привьются к своей маслине. | А='ще бо ты` w\т _е=сте'ственныя w\тсjьче'нъ ди'вiя ма'слины, и= чрез\ъ _е=стество` прицjьпи'лся _е=си` къ до'брjьй ма'слинjь: кольми` па'че сi'и, и=`же по _е=стеству`, прицjьпя'тся свое'й масли'нjь; |
| 11:25 | οὐ γὰρ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν ἀδελφοί τὸ μυστήριον τοῦτο ἵνα μὴ ἦτε παρ᾿ ἑαυτοῖς φρόνιμοι ὅτι πώρωσις ἀπὸ μέρους τῷ Ἰσραὴλ γέγονεν ἄχρις οὗ τὸ πλήρωμα τῶν ἐθνῶν εἰσέλθῃ | Nolo enim vos ignorare, fratres, mysterium hoc, ut non sitis vobis ipsis sapientes, quia caecitas ex parte contigit in Israel, donec plenitudo gentium intraret, | არა მნებავს უმეცრებაჲ თქუენი, ძმანო, საიდუმლოჲსა ამის, - რაჲთა არა იყვნეთ თავით თვსით ბრძენ, - რამეთუ სიბრძნე ჟამად-ჟამად შეჰყვა ისრაჱლსა, ვიდრემდე სავსებაჲ იგი წარმართთაჲ შემოჴდეს. | რადგანაც არ მინდა, ძმებო, რომ თქვენთვის უცნობი დარჩეს ეს საიდუმლო, რათა თავს არ გაგივიდეთ: ისრაელის სიბრმავე ნაწილობრივია და დროებითი, ვიდრე არ შემოგვიერთდება წარმართთა მთელი სიმრავლე. | For I would not, brethren, that ye should be ignorant of this mystery, lest ye should be wise in your own conceits; that blindness in part is happened to Israel, until the fulness of the Gentiles be come in. | Ибо не хочу оставить вас, братия, в неведении о тайне сей, - чтобы вы не мечтали о себе, - что ожесточение произошло в Израиле отчасти, до времени, пока войдет полное число язычников; | [[#За\ч 107.#]] Не бо` хощу` ва'съ не вjь'дjьти та'йны сея`, бра'тiе, да не бу'дете w= себjь` му'дри, jа='кw w=слjьпле'нiе w\т ча'сти i=и~леви бы'сть, до'ндеже и=сполне'нiе jа=зы'кwвъ вни'детъ, |
| 11:26 | καὶ οὕτως πᾶς Ἰσραὴλ σωθήσεται καθὼς γέγραπται ἥξει ἐκ Σιὼν ὁ ῥυόμενος ἀποστρέψει ἀσεβείας ἀπὸ Ἰακώβ | et sic omnis Israel salvus fiet, sicut scriptum est: «Veniet ex Sion, qui eripiat, avertet impietates ab Iacob; | და ესრეთ ყოველი ისრაჱლი ცხონდეს, ვითარცა წერილ არს: მოვიდეს სიონით მჴსნელი და მოაქციოს უღმრთოებისაგან იაკობი. | ასე გადარჩება მთელი ისრაელი, როგორც წერია: „მოვა სიონით მხსნელი და უღმერთოებას მიაქცევს ისრაელისგან. | And so all Israel shall be saved: as it is written, There shall come out of Sion the Deliverer, and shall turn away ungodliness from Jacob: | и так весь Израиль спасется, как написано: придет от Сиона Избавитель, и отвратит нечестие от Иакова. | и= та'кw ве'сь i=и~ль спасе'тся, jа='коже _е='сть пи'сано: прiи'детъ w\т сiw'на и=збавля'яй, и= w\тврати'тъ нече'стiе w\т i=а'кwва: |
| 11:27 | καὶ αὕτη αὐτοῖς ἡ παρ᾿ ἐμοῦ διαθήκη ὅταν ἀφέλωμαι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν | et hoc illis a me testamentum, cum abstulero peccata eorum». | და ესე არს ჩემ მიერი იგი მათდა მიმართ აღთქუმაჲ, რაჟამს მოვსპნე ცოდვანი მათნი. | ეს არის ჩემი აღთქმა მათდამი, როდესაც წარვხოცავ მათ ცოდვებს“. | For this is my covenant unto them, when I shall take away their sins. | И сей завет им от Меня, когда сниму с них грехи их. | и= се'й и=`мъ w\т мен_е` завjь'тъ, _е=гда` w\тиму` грjьхи` и='хъ. |
| 11:28 | κατὰ μὲν τὸ εὐαγγέλιον ἐχθροὶ δι᾿ ὑμᾶς κατὰ δὲ τὴν ἐκλογὴν ἀγαπητοὶ διὰ τοὺς πατέρας | Secundum evangelium quidem inimici propter vos, secundum electionem autem carissimi propter patres; | სახარებისა მისგან - მტერ თქუენდა, ხოლო რჩეულებისა მისგან - საყუარელ მამათათჳს. | სახარების მიხედვით, ისინი მტრები არიან თქვენს გამო, ხოლო არჩევის გულისთვის - საყვარელნი მამათა გამო. | As concerning the gospel, they are enemies for your sakes: but as touching the election, they are beloved for the fathers' sakes. | В отношении к благовестию, они враги ради вас; а в отношении к избранию, возлюбленные Божии ради отцов. | По бл~говjьствова'нiю о_у='бw, врази` ва'съ ра'ди: по и=збра'нiю же, возлю'блени _о=т_е'цъ ра'ди. |
| 11:29 | ἀμεταμέλητα γὰρ τὰ χαρίσματα καὶ ἡ κλῆσις τοῦ θεοῦ | sine paenitentia enim sunt dona et vocatio Dei! | რამეთუ შეუნანებელ არიან მადლნი იგი და ჩინებანი ღმრთისანი. | რადგანაც უცვალებელია ნიჭი და მოწოდება ღვთისა. | For the gifts and calling of God are without repentance. | Ибо дары и призвание Божие непреложны. | Нераска^янна бо дарова^нiя и= зва'нiе бж~iе. |
| 11:30 | ὥσπερ γὰρ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ θεῷ νῦν δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων ἀπειθείᾳ | Sicut enim aliquando vos non credidistis Deo, nunc autem misericordiam consecuti estis propter illorum incredulitatem, | რამეთუ ვითარცა-იგი თქუენცა ოდესმე ურჩ ექმნენით ღმერთსა, ხოლო აწ შეიწყალენით მათითა მით ურჩებითა, | ვინაიდან როგორც თქვენ ეურჩეთ ოდესღაც ღმერთს, ახლა კი შეწყალებულნი ხართ მათი ურჩობის გამო, | For as ye in times past have not believed God, yet have now obtained mercy through their unbelief: | Как и вы некогда были непослушны Богу, а ныне помилованы, по непослушанию их, | Jа='коже бо и= вы` и=ногда` проти'вистеся бг~ови, нн~jь же поми'ловани бы'сте си'хъ противле'нiемъ {си'хъ ра'ди противле'нiя} : |
| 11:31 | οὕτως καὶ οὗτοι νῦν ἠπείθησαν τῷ ὑμετέρῳ ἐλέει ἵνα καὶ αὐτοὶ νῦν ἐλεηθῶσιν | ita et isti nunc non crediderunt propter vestram misericordiam, ut et ipsi nunc misericordiam consequantur. | ეგრეთე ესენი ურჩ ექმნეს აწ თქუენისა შეწყალებისათჳს, რაჲთა იგინიცა შეიწყალნენ. | ასევე ურჩობენ ახლა ისინიც, რათა იმ მოწყალებით, თქვენ რომ გხვდათ წილად, თვითონაც შეწყალებულ იქნენ. | Even so have these also now not believed, that through your mercy they also may obtain mercy. | так и они теперь непослушны для помилования вас, чтобы и сами они были помилованы. | та'кожде и= сi'и нн~jь проти'вишася ва'шей ми'лости {ва'шегw ра'ди поми'лованiя} , да и= тi'и поми'ловани бу'дутъ. |
| 11:32 | συνέκλεισεν γὰρ ὁ θεὸς τοὺς πάντας εἰς ἀπείθειαν ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ | Conclusit enim Deus omnes in incredulitatem, ut omnium misereatur! | რამეთუ შეაყენნა ღმერთმან ყოველნივე ურჩებასა, რაჲთა ყოველნი შეიწყალნეს. | რადგანაც ღმერთმა ყველანი ურჩობაში გამოამწყვდია, რათა ყველანი შეიწყალოს. | For God hath concluded them all in unbelief, that he might have mercy upon all. | Ибо всех заключил Бог в непослушание, чтобы всех помиловать. | Затвори' бо бг~ъ всjь'хъ въ противле'нiе, да всjь'хъ поми'луетъ. |
| 11:33 | ὦ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως θεοῦ ὡς ἀνεξεραύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ καὶ ἀνεξιχνίαστοι αἱ ὁδοὶ αὐτοῦ | O altitudo divitiarum et sapientiae et scientiae Dei! Quam incomprehensibilia sunt iudicia eius, et investigabiles viae eius! | ჵ სიღრმე სიმდიდრისა და სიბრძნისა და მეცნიერებისა ღმრთისაჲ! ვითარ გამოუძიებელ არიან განკითხვანი მისნი და გამოუკულეველ არიან გზანი მისნი! | ეჰა, ღმერთის სიუხვის, სიბრძნისა და ცოდნის სიღრმე! რაოდენ გონებამიუწვდომელნი არიან მისი მსჯავრნი და მიუკვლეველი მისი გზანი! | O the depth of the riches both of the wisdom and knowledge of God! how unsearchable are his judgments, and his ways past finding out! | О, бездна богатства и премудрости и ведения Божия! Как непостижимы судьбы Его и неисследимы пути Его! | _W=^, глубина` бога'тства и= прему'дрости и= ра'зума бж~iя! jа='кw неиспы'тани су'дове _е=гw`, и= неизслjь'довани путiе` _е=гw`. |
| 11:34 | τίς γὰρ ἔγνω νοῦν κυρίου ἢ τίς σύμβουλος αὐτοῦ ἐγένετο | Quis enim cognovit sensum Domini? Aut quis consiliarius eius fuit? | რამეთუ ვინ ცნა გონებაჲ უფლისაჲ? ანუ ვინ თანა-მზრახველ ეყო მას? | რადგანაც ვინ შეიცნო აზრი უფლისა, ან ვინ იყო მისი მრჩეველი? | For who hath known the mind of the Lord? or who hath been his counseller? | Ибо кто познал ум Господень? Или кто был советником Ему? | Кто` бо` разумjь` о_у='мъ гд\сень, и=ли` кто` совjь'тникъ _е=му` бы'сть; |
| 11:35 | ἢ τίς προέδωκεν αὐτῷ καὶ ἀνταποδοθήσεται αὐτῷ | Aut quis prior dedit illi, et retribuetur ei? | ანუ ვინ წინაწარ მი-რაჲმე-სცა მას და კუალად მიეგოს მას? | ანდა ვინ მისცა წინასწარ, რომ შემდეგ მიაგოს? | Or who hath first given to him, and it shall be recompensed unto him again? | Или кто дал Ему наперед, чтобы Он должен был воздать? | И=ли` кто` пре'жде даде` _е=му`, и= возда'стся _е=му`; |
| 11:36 | ὅτι ἐξ αὐτοῦ καὶ δι᾿ αὐτοῦ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα αὐτῷ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν | Quoniam ex ipso et per ipsum et in ipsum omnia. Ipsi gloria in saecula. Amen. | რამეთუ მისგან და მის მიერ და მისა მიმართ არს ყოველი. მისა დიდებაჲ უკუნითი უკუნისამდე. ამინ. | რადგანაც მისგან, მის მიერ და მის მიმართაა ყოველი. დიდება მას უკუნითი უკუნისამდე. ამინ. | For of him, and through him, and to him, are all things: to whom be glory for ever. Amen. | Ибо все из Него, Им и к Нему. Ему слава во веки, аминь. | Jа='кw и=з\ъ тогw` и= тjь'мъ и= въ не'мъ вся'ч_еская. Тому` сла'ва во вjь'ки. А=ми'нь. |
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |