წმინდა წერილი
გელათის სასულიერო აკადემია და სემინარია
| ბერძნულად: | |
| ლათინურად: | |
| მხედრულად: | |
| თანამედროვედ: | |
| ინგლისურად: | |
| რუსულად: | |
| სლავურად: |
ძველი აღთქმა
ახალი აღთქმა
პავლეს ეპისტოლე რომაელთა მიმართ
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 || თ:მ | ბერძნულად | ლათინურად | ძველ ქართულად | თანამედროვედ | ინგლისურად | რუსულად | სლავურად |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 5:1 | δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν θεὸν διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ | Iustificati igitur ex fide, pacem habemus ad Deum per Domi num nostrum Iesum Christum, | აწ უკუე განმართლებულ ვართ სარწმუნოებითა, და მშჳდობაჲ გუაქუს ღმრთისა მიმართ უფლისა ჩუენისა მიერ იესუ ქრისტესა, | ამრიგად, რაკი რწმენით გავმართლდით, მშვიდობა გვაქვს ღვთის მიმართ, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მიერ, | Therefore being justified by faith, we have peace with God through our Lord Jesus Christ: | Итак, оправдавшись верою, мы имеем мир с Богом через Господа нашего Иисуса Христа, | W=правди'вшеся о_у=`бо вjь'рою, ми'ръ и='мамы къ бг~у гд\семъ на'шимъ i=и~съ хр\сто'мъ, |
| 5:2 | δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν καὶ καυχώμεθα ἐπ᾿ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ θεοῦ | per quem et accessum habemus fide in gratiam istam, in qua stamus et gloriamur in spe gloriae Dei. | რომლისაგანცა მოუჴედით სარწმუნოებითა მადლსა ამას, რომლითაცა ვდგათ და ვიქადით სასოებითა დიდებისა ღმრთისაჲთა. | ვისი მეოხებითაც რწმენით მივემთხვიეთ იმ მადლს, რომელშიც ვდგავართ და ღვთის დიდების სასოებით ვიქადით; | By whom also we have access by faith into this grace wherein we stand, and rejoice in hope of the glory of God. | через Которого верою и получили мы доступ к той благодати, в которой стоим и хвалимся надеждою славы Божией. | и='мже и= приведе'нiе w=брjьто'хомъ вjь'рою во блг\дть сiю`, въ не'йже стои'мъ, и= хва'лимся о_у=пова'нiемъ сла'вы бж~iя. |
| 5:3 | οὐ μόνον δέ ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται | Non solum autem, sed et gloriamur in tribulationibus, scientes quod tribulatio patientiam operatur, | არა ხოლო ესე, არამედ ვიქადითცა ჭირთა შინა, უწყით, რამეთუ ჭირი მოთმინებასა შეიქმს, | და არა მარტო ამით, არამედ შეჭირვებითაც, რადგანაც ვიცით, რომ შეჭირვება შეიქმს მოთმინებას, | And not only so, but we glory in tribulations also: knowing that tribulation worketh patience; | И не сим только, но хвалимся и скорбями, зная, что от скорби происходит терпение, | Не то'чiю же, но и= хва'лимся въ ско'рбехъ, вjь'дяще, jа='кw ско'рбь терпjь'нiе содjь'ловаетъ, |
| 5:4 | ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα | patientia autem probationem, probatio vero spem; | ხოლო მოთმინებაჲ – გამოცდილებასა, ხოლო გამოცდილებაჲ – სასოებასა. | მოთმინება - გამოცდილებას, გამოცდილება - სასოებას, | And patience, experience; and experience, hope: | от терпения опытность, от опытности надежда, | терпjь'нiе же и=ску'сство, и=ску'сство же о_у=пова'нiе: |
| 5:5 | ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ πνεύματος ἁγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν | spes autem non confundit, quia caritas Dei diffusa est in cordibus nostris per Spiritum Sanctum, qui datus est nobis. | ხოლო სასოებამან არა არცხჳნის, რამეთუ სიყუარული ღმრთისაჲ განფენილ არს გულთა შინა ჩუენთა სულითა წმიდითა, რომელი-იგი მოცემულ არს ჩუენდა. | სასოება კი არ გვარცხვენს, რადგანაც ღვთის სიყვარული ჩაისახა ჩვენს გულში სული წმიდის მიერ, რომელიც მოგვეცა ჩვენ. | And hope maketh not ashamed; because the love of God is shed abroad in our hearts by the Holy Ghost which is given unto us. | а надежда не постыжает, потому что любовь Божия излилась в сердца наши Духом Святым, данным нам. | о_у=пова'нiе же не посрами'тъ, jа='кw любы` бж~iя и=злiя'ся въ сердца` на^ша дх~омъ ст~ы'мъ да'ннымъ на'мъ. |
| 5:6 | ἔτι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν ἔτι κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανεν | Adhuc enim Christus, cum adhuc infirmi essemus, secundum tempus pro impiis mortuus est. | რამეთუ ქრისტე, ვიდრე-იგი ჩუენ უძლურ-ღა ვიყვენით, ჟამსა ოდენ უღმრთოთათჳს მოკუდა. | ვინაიდან, ჯერ კიდევ ჩვენი უძლურებისას, ქრისტე დროულად მოკვდა უღვთოთათვის. | For when we were yet without strength, in due time Christ died for the ungodly. | Ибо Христос, когда еще мы были немощны, в определенное время умер за нечестивых. | _Е=ще' бо хр\сто'съ су'щымъ на'мъ немощны^мъ, по вре'мени за нечести'выхъ о_у='мре. |
| 5:7 | μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν | Vix enim pro iusto quis moritur; nam pro bono forsitan quis et audeat mori. | რამეთუ ძნიად ვინმე მართლისათჳს მოკუდის, ხოლო კეთილისათჳს, ვინ უწყის, ნუუკუე და იკადრისცა ვინმე სიკუდილი. | მართლაცდა, ძნელად თუ ვინმე მოკვდება მართლისათვის, ხოლო კეთილისთვის ვინმემ, შესაძლოა, კიდევაც გაბედოს სიკვდილი. | For scarcely for a righteous man will one die: yet peradventure for a good man some would even dare to die. | Ибо едва ли кто умрет за праведника; разве за благодетеля, может быть, кто и решится умереть. | _Е=два' бо за прв\дника кто` о_у='мретъ: за бл~га'го бо не'гли кто` и= де'рзнетъ о_у=мре'ти. |
| 5:8 | συνίστησιν δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ θεὸς ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανεν | Commendat autem suam caritatem Deus in nos, quoniam, cum adhuc peccatores essemus, Christus pro nobis mortuus est. | ხოლო გამოაცხადა თჳსი იგი სიყუარული ჩუენდა მომართ ღმერთმან, რამეთუ ვიდრე-იგი ცოდვილ-ღა ვიყვენით, ქრისტე ჩუენთჳს მოკუდა. | მაგრამ ღმერთი თავის სიყვარულს ჩვენდამი იმით გვიმჟღავნებს, რომ ქრისტე ჩვენი გულისთვის მოკვდა, როცა ჯერ კიდევ ცოდვილნი ვიყავით. | But God commendeth his love toward us, in that, while we were yet sinners, Christ died for us. | Но Бог Свою любовь к нам доказывает тем, что Христос умер за нас, когда мы были еще грешниками. | Составля'етъ же свою` любо'вь къ на'мъ бг~ъ, jа='кw, _е=ще` грjь'шникwмъ су'щымъ на'мъ, хр\сто'съ за ны` о_у='мре. |
| 5:9 | πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς | Multo igitur magis iustificati nunc in sanguine ipsius, salvi erimus ab ira per ipsum! | რაოდენ უკუე უფროჲს აწ, განმართლებულ რაჲ ვართ სისხლითა მისითა, განვერნეთ ჩუენ მის მიერ რისხვისაგან! | მით უმეტეს, ახლა, როცა მისი სისხლით გავმართლდით, მისივე მეოხებით თავს დავაღწევთ რისხვას. | Much more then, being now justified by his blood, we shall be saved from wrath through him. | Посему тем более ныне, будучи оправданы Кровию Его, спасемся Им от гнева. | Мно'гw о_у=`бо па'че, w=правда'ни бы'вше нн~jь кро'вiю _е=гw`, спасе'мся и='мъ w\т гнjь'ва. |
| 5:10 | εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ | Si enim, cum inimici essemus, reconciliati sumus Deo per mortem Filii eius, multo magis reconciliati salvi erimus in vita ipsius; | უკუეთუ მტერ რაჲ ვიყვენით, დავეგენით ღმერთსა სიკუდილითა ძისა მისისაჲთა, რაოდენ უფროჲს აწ, და-რა-ვეგენით, ვცხონდეთ მაცხოვარებითა მისითა! | რადგანაც თუ მტრები ვიყავით და მისი ძის სიკვდილით შევურიგდით ღმერთს, მით უმეტეს, შერიგებულნი ვცხონდებით მისი სიცოცხლით. | For if, when we were enemies, we were reconciled to God by the death of his Son, much more, being reconciled, we shall be saved by his life. | Ибо если, будучи врагами, мы примирились с Богом смертью Сына Его, то тем более, примирившись, спасемся жизнью Его. | [[#За\ч 89.#]] А='ще бо врази` бы'вше примири'хомся бг~у сме'ртiю сн~а _е=гw`, множа'е па'че примири'вшеся спа'семся въ животjь` _е=гw`: |
| 5:11 | οὐ μόνον δέ ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ θεῷ διὰ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ δι᾿ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν | non solum autem, sed et gloriamur in Deo per Dominum nostrum Iesum Christum, per quem nunc reconciliationem accepimus. | არა ესე ოდენ ხოლო, არამედ ვიქადითცა ღმრთისა მიმართ იესუ ქრისტეს მიერ უფლისა ჩუენისა, რომლისაგან აწ დაგებაჲ ესე მოვიღეთ. | და არა მარტო ამით, არამედ ღმერთითაც ვიქადით ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მიერ, ვისი წყალობითაც გვეღირსა შერიგება. | And not only so, but we also joy in God through our Lord Jesus Christ, by whom we have now received the atonement. | И не довольно сего, но и хвалимся Богом чрез Господа нашего Иисуса Христа, посредством Которого мы получили ныне примирение. | не то'чiю же, но и= хва'лимся w= бз~jь гд\семъ на'шимъ i=и~съ хр\сто'мъ, и='мже нн~jь примире'нiе прiя'хомъ. |
| 5:12 | διὰ τοῦτο ὥσπερ δι᾿ ἑνὸς ἀνθρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν κόσμον εἰσῆλθεν καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διῆλθεν ἐφ᾿ ᾧ πάντες ἥμαρτον | Propterea, sicut per unum hominem peccatum in hunc mundum intravit, et per peccatum mors, et ita in omnes homines mors pertransiit, eo quod omnes peccaverunt. | ამისთჳს, ვითარცა-იგი ერთისა მის კაცისათჳს ცოდვაჲ სოფლად შემოჴდა და ცოდვისა ძლით - სიკუდილი, და ესრეთ ყოველთა კაცთა ზედა სიკუდილი მოიწია, რომლითა ყოველთა შესცოდეს. | ვინაიდან როგორც ერთი კაცის მიერ შემოვიდა ცოდვა ამ ქვეყნად, ცოდვის მიერ კი - სიკვდილი, ისე სიკვდილიც გადავიდა ყველა კაცში, რადგანაც ყველამ სცოდა. | Wherefore, as by one man sin entered into the world, and death by sin; and so death passed upon all men, for that all have sinned: | Посему, как одним человеком грех вошел в мир, и грехом смерть, так и смерть перешла во всех человеков, потому что в нем все согрешили. | Сегw` ра'ди jа='коже _е=ди'нjьмъ человjь'комъ грjь'хъ въ мi'ръ вни'де и= грjьхо'мъ сме'рть, и= та'кw сме'рть во вся^ человjь'ки вни'де, въ не'мже вси` согрjьши'ша. |
| 5:13 | ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται μὴ ὄντος νόμου | Usque ad legem enim peccatum erat in mundo; peccatum autem non imputatur, cum lex non est, | რამეთუ შჯულისა მოწევნადმდე ცოდვაჲ იყო სოფელსა შინა, ხოლო ცოდვად არად შერაცხილ იყო თჳნიერ შჯულისა. | რადგან ცოდვა რჯულამდეც იყო ქვეყნად, მაგრამ თუ რჯული არ არის, ცოდვა არ შეირაცხება. | (For until the law sin was in the world: but sin is not imputed when there is no law. | Ибо и до закона грех был в мире; но грех не вменяется, когда нет закона. | До зако'на бо грjь'хъ бjь` въ мi'рjь: грjь'хъ же не вмjьня'шеся, не су'щу зако'ну. |
| 5:14 | ἀλλὰ ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ Ἀδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως Ἀδάμ ὅς ἐστιν τύπος τοῦ μέλλοντος | sed regnavit mors ab Adam usque ad Moysen etiam in eos, qui non peccaverunt in similitudine praevaricationis Adae, qui est figura futuri. | არამედ სუფევდა სიკუდილი ადამისითგან ვიდრე მოსესადმდე და მათ ზედაცა, რომელთა-იგი არა ეცოდა მსგავსად გარდასლვისა მის ადამისა, რომელი-იგი არს სახე მერმეთა მათ ჟამთაჲ. | თუმცა ადამიდან მოსემდე სიკვდილი სუფევდა მათზეც, რომელთაც ადამივით არ შეუცოდავთ, ვინც არის მომავლის ხატი. | Nevertheless death reigned from Adam to Moses, even over them that had not sinned after the similitude of Adam's transgression, who is the figure of him that was to come. | Однако же смерть царствовала от Адама до Моисея и над несогрешившими подобно преступлению Адама, который есть образ будущего. | Но ца'рствова сме'рть w\т а=да'ма да'же до мwv"се'а и= над\ъ несогрjьши'вшими по подо'бiю преступле'нiя а=да'мова, и='же _е='сть w='бразъ бу'дущагw. |
| 5:15 | ἀλλ᾿ οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα οὕτως καὶ τὸ χάρισμα εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι οἱ πολλοὶ ἀπέθανον πολλῷ μᾶλλον ἡ χάρις τοῦ θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰ ἐν χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς πολλοὺς ἐπερίσσευσεν | Sed non sicut delictum, ita et donum; si enim unius delicto multi mortui sunt, multo magis gratia Dei et donum in gratia unius hominis Iesu Christi in multos abundavit. | არამედ არა ვითარ შეცოდებაჲ და ეგრეთცა მადლი; რამეთუ უკუეთუ ერთისა მის შეცოდებითა მრავალნი მოსწყდეს, რაოდენ უფროჲს მადლი იგი ღმრთისაჲ და ნიჭი იგი მადლითა მით ერთისა მის კაცისა იესუ ქრისტესითა მრავალთა მიმართცა აღემატა! | მაგრამ მადლი ისე როდია, როგორც ცოდვა, ვინაიდან თუ ერთის შეცოდებით მრავალი მოკვდა, მით უმეტეს, მადლი და ნიჭი ღვთისა, ერთი კაცის - იესო ქრისტეს მადლით, მრავალსაც მოსჭარბდა სიუხვით. | But not as the offence, so also is the free gift. For if through the offence of one many be dead, much more the grace of God, and the gift by grace, which is by one man, Jesus Christ, hath abounded unto many. | Но дар благодати не как преступление. Ибо если преступлением одного подверглись смерти многие, то тем более благодать Божия и дар по благодати одного Человека, Иисуса Христа, преизбыточествуют для многих. | Но не jа='коже прегрjьше'нiе, та'кw и= да'ръ. А='ще бо прегрjьше'нiемъ _е=ди'нагw мно'зи о_у=мро'ша, мно'жае па'че блг\дть бж~iя и= да'ръ блг\дтiю _е=ди'нагw чл~вjь'ка i=и~са хр\ста` во мно'гихъ преизли'шествова. |
| 5:16 | καὶ οὐχ ὡς δι᾿ ἑνὸς ἁμαρτήσαντος τὸ δώρημα τὸ μὲν γὰρ κρίμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάκριμα τὸ δὲ χάρισμα ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα | Et non sicut per unum, qui peccavit, ita et donum; nam iudicium ex uno in condemnationem, gratia autem ex multis delictis in iustificationem. | და არა ვითარცა ერთისა შეცოდებულისათჳს ნიჭი იგი, რამეთუ საშჯელი იგი ერთისა მისგან დასაშჯელად, ხოლო მადლი იგი მრავალთაგან შეცოდებათა განსამართლებელად. | და არც ნიჭია როგორც მსჯავრი ერთი შემცოდის გამო, ვინაიდან მსჯავრი ერთის შეცოდებისთვის - შესაჩვენებლად, ხოლო მადლი - მრავალი შეცოდების გასამართლებლად. | And not as it was by one that sinned, so is the gift: for the judgment was by one to condemnation, but the free gift is of many offences unto justification. | И дар не как суд за одного согрешившего; ибо суд за одно преступление - к осуждению; а дар благодати - к оправданию от многих преступлений. | И= не jа='коже _е=ди'нjьмъ согрjь'шшимъ дарова'нiе: грjь'хъ бо и=з\ъ _е=ди'нагw во w=сужде'нiе: да'ръ же w\т мно'гихъ прегрjьше'нiи во w=правда'нiе. |
| 5:17 | εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος ἐβασίλευσεν διὰ τοῦ ἑνός πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσιν διὰ τοῦ ἑνὸς Ἰησοῦ Χριστοῦ | Si enim unius delicto mors regnavit per unum, multo magis, qui abundantiam gratiae et donationis iustitiae accipiunt, in vita regnabunt per unum Iesum Christum. | რამეთუ უკუეთუ ერთისა მის შეცოდებითა სიკუდილი სუფევდა ერთისა მისგან, რაოდენ უფროჲს, რომელნი-იგი უმეტესსა მას მადლისასა და ნიჭსა სიმართლისასა მიიღებენ ცხორებასა შინა სუფევდენ ერთისა მისგან იესუ ქრისტესა. | რადგან თუ ერთის შეცოდებით სიკვდილი სუფევდა ერთის მიერ, მით უმეტეს, მადლისა და სიმართლის ნიჭის უხვად მიმღებნი იმეფებენ სიცოცხლეში ერთის - იესო ქრისტეს მიერ. | For if by one man's offence death reigned by one; much more they which receive abundance of grace and of the gift of righteousness shall reign in life by one, Jesus Christ.) | Ибо если преступлением одного смерть царствовала посредством одного, то тем более приемлющие обилие благодати и дар праведности будут царствовать в жизни посредством единого Иисуса Христа. | [[#За\ч 90.#]] А='ще бо _е=ди'нагw прегрjьше'нiемъ сме'рть ца'рствова _е=ди'нjьмъ, мно'жае па'че и=збы'токъ блг\дти и= да'ръ пра'вды прiе'млюще, въ жи'зни воцаря'тся _е=ди'нjьмъ i=и~съ хр\сто'мъ. |
| 5:18 | ἄρα οὖν ὡς δι᾿ ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα οὕτως καὶ δι᾿ ἑνὸς δικαιώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς δικαίωσιν ζωῆς | Igitur sicut per unius delictum in omnes homines in condemnationem, sic et per unius iustitiam in omnes homines in iustificationem vitae; | ვითარცა-იგი ერთისა მის შეცოდებისაგან ყოველთა კაცთა ზედა დასაშჯელად, ეგრეცა ერთისა მის სიმართლისათჳს ყოველთა კაცთა ზედა განსამართლებელად ცხორებისა. | ვინაიდან, როგორც ერთი კაცის ურჩობით მრავალი გახდა ცოდვილი, ისე ერთი კაცის მორჩილებით მრავალნი გახდებიან მართალნი. | Therefore as by the offence of one judgment came upon all men to condemnation; even so by the righteousness of one the free gift came upon all men unto justification of life. | Посему, как преступлением одного всем человекам осуждение, так правдою одного всем человекам оправдание к жизни. | Тjь'мже о_у=`бо, jа='коже _е=ди'нагw прегрjьше'нiемъ во вся^ человjь'ки вни'де w=сужде'нiе, та'кожде и= _е=ди'нагw w=правда'нiемъ во вся^ человjь'ки вни'де w=правда'нiе жи'зни. |
| 5:19 | ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησαν οἱ πολλοί οὕτως καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί | sicut enim per inoboedientiam unius hominis peccatores constituti sunt multi, ita et per unius oboeditionem iusti constituentur multi. | რამეთუ ვითარცა-იგი ერთისა მის კაცისა ურჩებითა ცოდვილნი შემოჴდეს მრავალნი, ეგრეცა ერთისა მის კაცისა მორჩილებითა მართალნი შემოვიდენ მრავალნი. | For as by one man's disobedience many were made sinners, so by the obedience of one shall many be made righteous. | Ибо, как непослушанием одного человека сделались многие грешными, так и послушанием одного сделаются праведными многие. | Jа='коже бо w=слуша'нiемъ _е=ди'нагw человjь'ка грjь'шни бы'ша мно'зи, си'це и= послуша'нiемъ _е=ди'нагw прв\дни бу'дутъ мно'зи. | |
| 5:20 | νόμος δὲ παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις | Lex autem subintravit, ut abundaret delictum; ubi autem abundavit peccatum, superabundavit gratia, | რამეთუ შჯული შორის შემოვიდა, რაჲთა განმრავლდეს ცოდვაჲ, და სადა-იგი განმრავლდა ცოდვაჲ, მუნ უფროჲსად გარდაემატა მადლი, | რჯული კი შემდეგ შემოვიდა, რათა ემრავლა ცოდვას, ხოლო როცა იმრავლა ცოდვამ, მით უფრო მომრავლდა მადლი, | Moreover the law entered, that the offence might abound. But where sin abounded, grace did much more abound: | Закон же пришел после, и таким образом умножилось преступление. А когда умножился грех, стала преизобиловать благодать, | Зако'нъ же привни'де, да о_у=мно'жится прегрjьше'нiе. И=дjь'же бо о_у=мно'жися грjь'хъ, преизбы'точествова блг\дть: |
| 5:21 | ἵνα ὥσπερ ἐβασίλευσεν ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θανάτῳ οὕτως καὶ ἡ χάρις βασιλεύσῃ διὰ δικαιοσύνης εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν | ut sicut regnavit peccatum in morte, ita et gratia regnet per iustitiam in vitam aeternam per Iesum Christum Dominum nostrum. | რაჲთა, ვითარცა-იგი სუფევდა ცოდვაჲ სიკუდილსა შინა, ეგრეცა მადლი სუფევდეს სიმართლისა მიერ ცხორებად საუკუნოდ ქრისტეს იესუჲს მიერ უფლისა ჩუენისა. | რათა, როგორც ცოდვა სუფევდა სიკვდილში, ასევე ყოფილიყო მადლის სუფევაც საუკუნო სიცოცხლისათვის სიმართლის მეოხებით, ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს მიერ. | That as sin hath reigned unto death, even so might grace reign through righteousness unto eternal life by Jesus Christ our Lord. | дабы, как грех царствовал к смерти, так и благодать воцарилась через праведность к жизни вечной Иисусом Христом, Господом нашим. | да jа='коже ца'рствова грjь'хъ во сме'рть, та'кожде и= блг\дть воцр~и'тся пра'вдою въ жи'знь вjь'чную, i=и~съ хр\сто'мъ гд\семъ на'шимъ. |
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |