წმინდა წერილი
გელათის სასულიერო აკადემია და სემინარია
| ბერძნულად: | |
| ლათინურად: | |
| მხედრულად: | |
| თანამედროვედ: | |
| ინგლისურად: | |
| რუსულად: | |
| სლავურად: |
ძველი აღთქმა
ახალი აღთქმა
პავლეს ეპისტოლე რომაელთა მიმართ
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 || თ:მ | ბერძნულად | ლათინურად | ძველ ქართულად | თანამედროვედ | ინგლისურად | რუსულად | სლავურად |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 14:1 | τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν | Infirmum autem in fide assumite, non in disceptatio nibus cogitationum. | და უძლური იგი სარწმუნოებითა შეიწყნარეთ, ნუ ორგულებით და გულის სიტყჳთა. | შეიწყნარეთ, ვინც უძლურია რწმენით, მაგრამ არა სადავოდ და საკამათოდ. | Him that is weak in the faith receive ye, but not to doubtful disputations. | Немощного в вере принимайте без споров о мнениях. | И=знемога'ющаго же въ вjь'рjь прiе'млите, не въ сомнjь'нiе помышле'нiи. |
| 14:2 | ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει | Alius enim credit manducare omnia; qui autem infirmus est, holus manducat. | რომელსამე ჰრწამნ ჭამად ყოველი, ხოლო უძლური იგი მხალსა ჭამნ. | რადგანაც ზოგიერთს ჰგონია, რომ შეიძლება ყველაფერი ჭამო, რწმენით უძლური კი მარტოოდენ მხალეულსა ჭამს. | For one believeth that he may eat all things: another, who is weak, eateth herbs. | Ибо иной уверен, что можно есть все, а немощный ест овощи. | _О='въ бо вjь'руетъ jа='сти вся^, а= и=знемога'яй s_е'лiя [да] jа='стъ. |
| 14:3 | ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω ὁ δὲ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω ὁ θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο | Is qui manducat, non manducantem non spernat; et, qui non manducat, manducantem non iudicet, Deus enim illum assumpsit. | მჭამელი იგი არა-მჭამელსა მას ნუ შეურაცხ-ჰყოფნ; და არა-მჭამელი იგი მჭამელსა მას ნუ განიკითხავნ, რამეთუ ღმერთმან იგი შეიწყნარა. | ვინც ჭამს, ნუ დაამცირებს იმას, ვინც არა ჭამს, ხოლო ვინც არა ჭამს, ნუ განსჯის იმას, ვინც ჭამს, რადგანაც ღმერთმა შეიწყნარა იგი. | Let not him that eateth despise him that eateth not; and let not him which eateth not judge him that eateth: for God hath received him. | Кто ест, не уничижай того, кто не ест; и кто не ест, не осуждай того, кто ест, потому что Бог принял его. | Jа=ды'й не jа=ду'щагw да не о_у=коря'етъ: и= не jа=ды'й jа=ду'щагw да не w=сужда'етъ: бг~ъ бо _е=го` прiя'тъ. |
| 14:4 | σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην τῷ ἰδίῳ κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει σταθήσεται δέ δυνατεῖ γὰρ ὁ κύριος στῆσαι αὐτόν | Tu quis es, qui iudices alienum servum? Suo domino stat aut cadit; stabit autem, potens est enim Dominus statuere illum. | შენ ვინ ხარ, რომელი განიკითხავ სხჳსა მონასა? თჳსისა უფლისა დგეს, გინა თუ დაეცეს, დგეს სამე, რამეთუ შემძლებელ არს ღმერთი დადგინებად მისდა. | შენ ვინა ხარ, რომ განსჯი სხვის მონას? დგას თუ ეცემა, ეს მისი ბატონის საქმეა, მაგრამ მაინც მოახერხებს ფეხზე დადგომას, რადგანაც უფალს შეუძლია წამოაყენოს იგი. | Who art thou that judgest another man's servant? to his own master he standeth or falleth. Yea, he shall be holden up: for God is able to make him stand. | Кто ты, осуждающий чужого раба? Перед своим Господом стои́т он, или падает. И будет восставлен, ибо силен Бог восставить его. | Ты` кто` _е=си` судя'й чужде'му рабу`; Своему` гд\сви стои'тъ, и=ли` па'даетъ. Ста'нетъ же, си'ленъ бо _е='сть бг~ъ поста'вити _е=го`. |
| 14:5 | ὃς μὲν γὰρ κρίνει ἡμέραν παρ᾿ ἡμέραν ὃς δὲ κρίνει πᾶσαν ἡμέραν ἕκαστος ἐν τῷ ἰδίῳ νοιῒ πληροφορείσθω | Nam alius iudicat inter diem et diem, alius iudicat omnem diem; unusquisque in suo sensu abundet. | რომელიმე იმარხავნ დღე-გამოღებით და რომელიმე იმარხავნ ყოველსა დღესა; კაცად-კაცადი თჳსითა გონებითა გულ-სავსე იყავნ. | ზოგი ერთ დღეს მეორისაგან ასხვავებს, ზოგისთვის კი ყველა დღე ერთნაირია. ყოველი კაცი თავისი გონებით იყოს სრული. | One man esteemeth one day above another: another esteemeth every day alike. Let every man be fully persuaded in his own mind. | Иной отличает день от дня, а другой судит о всяком дне равно. Всякий поступай по удостоверению своего ума. | _О='въ о_у='бw разсужда'етъ де'нь чрез\ъ де'нь, _о='въ же су'дитъ на вся'къ де'нь. Кi'иждо свое'ю мы'слiю да и=звjьству'ется. |
| 14:6 | ὁ φρονῶν τὴν ἡμέραν κυρίῳ φρονεῖ καὶ ὁ ἐσθίων κυρίῳ ἐσθίει εὐχαριστεῖ γὰρ τῷ θεῷ καὶ ὁ μὴ ἐσθίων κυρίῳ οὐκ ἐσθίει καὶ εὐχαριστεῖ τῷ θεῷ | Qui sapit diem, Domino sapit; et, qui manducat, Domino manducat, gratias enim agit Deo; et, qui non manducat, Domino non manducat et gratias agit Deo. | რომელი-იგი ზრახვიდეს დღესა მას, უფლისად ზრახავს; და რომელი არა ზრახვიდეს დღესა მას, უფლისადვე არა ზრახავს; და რომელი ჭამს, უფლისად ჭამს, რამეთუ ჰმადლობს ღმერთსა; და რომელი არა ჭამს, უფლისადვე არა ჭამს, და ჰმადლობს ღმერთსა. | ვინც დღეზე ფიქრობს, უფლისთვის ფიქრობს; ვინც ჭამს, უფლისთვის ჭამს და მადლს სწირავს ღმერთს; ხოლო ვინც არა ჭამს, უფლისთვისვე არა ჭამს, და მადლს სწირავს ღმერთს. | He that regardeth the day, regardeth it unto the Lord; and he that regardeth not the day, to the Lord he doth not regard it. He that eateth, eateth to the Lord, for he giveth God thanks; and he that eateth not, to the Lord he eateth not, and giveth God thanks. | Кто различает дни, для Господа различает; и кто не различает дней, для Господа не различает. Кто ест, для Господа ест, ибо благодарит Бога; и кто не ест, для Господа не ест, и благодарит Бога. | [[#За\ч 113.#]] Му'дрствуяй де'нь, гд\севи му'дрствуетъ: и= не му'дрствуяй де'нь, гд\севи не му'дрствуетъ. Jа=ды'й, гд\севи jа='стъ, благодари'тъ бо бг~а: и= не jа=ды'й, гд\севи не jа='стъ, и= благодари'тъ бг~а. |
| 14:7 | οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν ἑαυτῷ ζῇ καὶ οὐδεὶς ἑαυτῷ ἀποθνῄσκει | Nemo enim nostrum sibi vivit, et nemo sibi moritur; | რამეთუ არავინ ჩუენგანი თავით თჳსით ცოცხალ არს, და არავინ თავით თჳსით მოკუდების; | ვინაიდან არცერთი ჩვენგანი არ ცოცხლობს თავისი თავისთვის და არც თავისთვის კვდება. | For none of us liveth to himself, and no man dieth to himself. | Ибо никто из нас не живет для себя, и никто не умирает для себя; | Никто'же бо на'съ себjь` живе'тъ, и= никто'же себjь` о_у=мира'етъ: |
| 14:8 | ἐάν τε γὰρ ζῶμεν τῷ κυρίῳ ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνῄσκωμεν τῷ κυρίῳ ἀποθνῄσκομεν ἐάν τε οὖν ζῶμεν ἐάν τε ἀποθνῄσκωμεν τοῦ κυρίου ἐσμέν | sive enim vivimus, Domino vivimus, sive morimur, Domino morimur. Sive ergo vivimus, sive morimur, Domini sumus. | რამეთუ გინა თუ ცხოველ ვართ, უფლისად ცხოველ ვართ, და გინა თუ მოვსწყდებით, უფლისა მიერვე მოვსწყდებით; გინა თუ ცოცხალ ვიყვნეთ, გინა თუ მოვსწყდეთ, უფლისანი ვართ. | არამედ, თუ ვცოცხლობთ, უფლისთვის ვცოცხლობთ, ხოლო თუ ვკვდებით, უფლისთვის ვკვდებით; ამიტომ, ვცოცხლობთ თუ ვკვდებით, უფლისანი ვართ. | For whether we live, we live unto the Lord; and whether we die, we die unto the Lord: whether we live therefore, or die, we are the Lord's. | а живем ли - для Господа живем; умираем ли - для Господа умираем: и потому, живем ли или умираем, - всегда Господни. | а='ще бо живе'мъ, гд\севи живе'мъ, а='ще же о_у=мира'емъ, гд\севи о_у=мира'емъ: а='ще о_у=`бо живе'мъ, а='ще о_у=мира'емъ, гд\сни _е=смы`. |
| 14:9 | εἰς τοῦτο γὰρ Χριστὸς ἀπέθανεν καὶ ἔζησεν ἵνα καὶ νεκρῶν καὶ ζώντων κυριεύσῃ | In hoc enim Christus et mortuus est et vixit, ut et mortuorum et vivorum dominetur. | რამეთუ ამისთჳსცა ქრისტე მოკუდა და აღდგა და ცხონდა, რაჲთა მკუდართაცა და ცხოველთაცა ზედა უფლებდეს. | რადგანაც ქრისტე იმისთვის მოკვდა და გაცოცხლდა, რათა უფლობდეს მკვდრებზედაც და ცოცხლებზედაც. | For to this end Christ both died, and rose, and revived, that he might be Lord both of the dead and living. | Ибо Христос для того и умер, и воскрес, и ожил, чтобы владычествовать и над мертвыми и над живыми. | [[#За\ч 114.#]] На сiе' бо хр\сто'съ и= о_у='мре и= воскр~се и= w=живе`, да и= ме'ртвыми и= живы'ми w=блада'етъ. |
| 14:10 | σὺ δὲ τί κρίνεις τὸν ἀδελφόν σου ἢ καὶ σὺ τί ἐξουθενεῖς τὸν ἀδελφόν σου πάντες γὰρ παραστησόμεθα τῷ βήματι τοῦ θεοῦ | Tu autem, quid iudicas fratrem tuum? Aut tu, quare spernis fratrem tuum? Omnes enim stabimus ante tribunal Dei; | ხოლო შენ რაჲსა განიკითხავ ძმასა შენსა? ანუ თუ შენ რაჲსა შეურაცხ-ჰყოფ ძმასა შენსა? რამეთუ ყოველნივე წარდგომად ვართ წინაშე საყდართა ქრისტესთა. | შენ კი რად განიკითხავ შენს ძმას? ან რაღად შეურაცხყოფ მას? რადგანაც ყველანი წარვსდგებით ღვთის მსჯავრის წინაშე. | But why dost thou judge thy brother? or why dost thou set at nought thy brother? for we shall all stand before the judgment seat of Christ. | А ты чтó осуждаешь брата твоего? Или и ты, чтó унижаешь брата твоего? Все мы предстанем на суд Христов. | Ты' же почто` w=сужда'еши бра'та твоего`, и=ли` ты` что` о_у=ничижа'еши бра'та твоего`; Вси' бо предста'немъ суди'щу хр\сто'ву. |
| 14:11 | γέγραπται γάρ ζῶ ἐγώ λέγει κύριος ὅτι ἐμοὶ κάμψει πᾶν γόνυ καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσεται τῷ θεῷ | scriptum est enim: «Vivo ego, dicit Dominus, mihi flectetur omne genu, et omnis lingua confitebitur Deo». | რამეთუ წერილ არს: ცხოველ ვარ მე, იტყჳს უფალი, რამეთუ ჩემდა მოდრკეს ყოველი მუჴლი, და ყოველმან ენამან აღუაროს ღმერთსა. | ვინაიდან დაწერილია: „მე ცოცხალი ვარ, ამბობს უფალი, ჩემს წინაშე მოიყრება ყოველი მუხლი და ყოველი ენა აღიარებს ღმერთს“. | For it is written, As I live, saith the Lord, every knee shall bow to me, and every tongue shall confess to God. | Ибо написано: живу Я, говорит Господь, предо Мною преклонится всякое колено, и всякий язык будет исповедовать Бога. | Пи'сано бо _е='сть: живу` а='зъ, гл~етъ гд\сь, jа='кw мнjь` покло'нится вся'ко колjь'но, и= вся'къ я=зы'къ и=сповjь'стся бг~ови. |
| 14:12 | ἄρα οὖν ἕκαστος ἡμῶν περὶ ἑαυτοῦ λόγον δώσει τῷ θεῷ | Itaque unusquisque nostrum pro se rationem reddet Deo. | აწ უკუეთუ კაცად-კაცადმან ჩუენმან თავისა თჳსისათჳს სიტყუაჲ მისცეს ღმერთსა. | ამრიგად, ყველა ჩვენგანი თავის ანგარიშს ჩააბარებს ღმერთს. | So then every one of us shall give account of himself to God. | Итак каждый из нас за себя даст отчет Богу. | Тjь'мже о_у=`бо кi'йждо на'съ w= себjь` сло'во да'стъ бг~у. |
| 14:13 | μηκέτι οὖν ἀλλήλους κρίνωμεν ἀλλὰ τοῦτο κρίνατε μᾶλλον τὸ μὴ τιθέναι πρόσκομμα τῷ ἀδελφῷ ἢ σκάνδαλον | Non ergo amplius invicem iudicemus, sed hoc iudicate magis, ne ponatis offendiculum fratri vel scandalum. | ნუღარამცა ურთიერთას განვიკითხავთ, არამედ უფროჲსღა ესე განიკითხეთ, რაჲთა არა დაუდგათ შესაბრკოლებელი გინა საცთური ძმასა. | მაშ, ნუ განვიკითხავთ ერთმანეთს, არამედ იმაზე იმსჯელეთ, რომ ძმას არ დაუგოთ ფეხწამოსაკრავი ანდა საცთური. | Let us not therefore judge one another any more: but judge this rather, that no man put a stumblingblock or an occasion to fall in his brother's way. | Не станем же более судить друг друга, а лучше судите о том, как бы не подавать брату случая к преткновению или соблазну. | Не ктому` о_у=`бо дру'гъ дру'га w=сужда'емъ, но сiе` па'че суди'те, _е='же не полага'ти претыка'нiя бра'ту и=ли` собла'зна. |
| 14:14 | οἶδα καὶ πέπεισμαι ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ ὅτι οὐδὲν κοινὸν δι᾿ ἑαυτοῦ εἰ μὴ τῷ λογιζομένῳ τι κοινὸν εἶναι ἐκείνῳ κοινόν | Scio et certus sum in Domino Iesu, quia nihil commune per seipsum, nisi ei, qui existimat quid commune esse, illi commune est. | ვიცი და მრწამს უფლისა იესუს მიერ, რამეთუ არარაჲ შეგინებულ არს თავით თჳსით; გარნა თუ რომელი-იგი შე-ვინმე-ჰრაცხოს შეგინებულად, იგი არს შეგინებულ. | ვიცი და მწამს უფალ იესოს მიერ, რომ თავისთავად არაფერია უწმინდური, არამედ უწმინდურია მხოლოდ მისთვის, ვინც უწმინდურად მიიჩნევს მას. | I know, and am persuaded by the Lord Jesus, that there is nothing unclean of itself: but to him that esteemeth any thing to be unclean, to him it is unclean. | Я знаю и уверен в Господе Иисусе, что нет ничего в себе самом нечистого; только почитающему что-либо нечистым, тому нечисто. | Вjь'мъ и= и=звjьще'нъ _е='смь w= хр\стjь` i=и~сjь, jа='кw ничто'же скве'рно са'мо собо'ю: то'чiю помышля'ющему что` скве'рно бы'ти, _о='ному скве'рно _е='сть. |
| 14:15 | εἰ γὰρ διὰ βρῶμα ὁ ἀδελφός σου λυπεῖται οὐκέτι κατὰ ἀγάπην περιπατεῖς μὴ τῷ βρώματί σου ἐκεῖνον ἀπόλλυε ὑπὲρ οὗ Χριστὸς ἀπέθανεν | Si enim propter cibum frater tuus contristatur, iam non secundum caritatem ambulas. Noli cibo tuo illum perdere, pro quo Christus mortuus est! | უკუეთუ საჭმლისათჳს ძმაჲ იგი შენი წუხდეს, არღარა სიყუარულით ხუალ. ნუ საჭმლითა შენითა მას წარსწყმედ, რომლისათჳს ქრისტე მოკუდა. | ხოლო თუ საჭმლის გამო წუხს შენი ძმა, უკვე აღარ დადიხარ სიყვარულის გზით. შენი საჭმლით ნუ დაღუპავ მას, ვისთვისაც მოკვდა ქრისტე. | But if thy brother be grieved with thy meat, now walkest thou not charitably. Destroy not him with thy meat, for whom Christ died. | Если же за пищу огорчается брат твой, то ты уже не по любви поступаешь. Не губи твоею пищею того, за кого Христос умер. | А='ще же бра'шна ра'ди бра'тъ тво'й скорби'тъ, о_у=же` не по любви` хо'диши: не бра'шномъ твои'мъ того` погубля'й, за него'же хр\сто'съ о_у='мре. |
| 14:16 | μὴ βλασφημείσθω οὖν ὑμῶν τὸ ἀγαθόν | Non ergo blasphemetur bonum vestrum! | ნუმცა უკუე იგმობვის კეთილი იგი თქუენი. | ნუმც დაიგმობა თქვენი სიკეთე. | Let not then your good be evil spoken of: | Да не хулится ваше доброе. | Да не хули'тся о_у=`бо ва'ше бл~го'е. |
| 14:17 | οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν πνεύματι ἁγίῳ | Non est enim regnum Dei esca et potus, sed iustitia et pax et gaudium in Spiritu Sancto; | რამეთუ არა არს სასუფეველი ღმრთისაჲ საჭმელ და სასუმელ, არამედ სიმართლე და მშჳდობა და სიხარულ სულითა წმიდითა. | რადგანაც ღვთის სასუფეველი სასმელ-საჭმელი კი არაა, არამედ სიმართლე, მშვიდობა და სიხარული სული წმიდაში. | For the kingdom of God is not meat and drink; but righteousness, and peace, and joy in the Holy Ghost. | Ибо Царствие Божие не пища и питие, но праведность и мир и радость во Святом Духе. | Нjь'сть бо цр\ство бж~iе бра'шно и= питiе`, но пра'вда и= ми'ръ и= ра'дость w= дс~jь ст~jь. |
| 14:18 | ὁ γὰρ ἐν τούτῳ δουλεύων τῷ Χριστῷ εὐάρεστος τῷ θεῷ καὶ δόκιμος τοῖς ἀνθρώποις | qui enim in hoc servit Christo, placet Deo et probatus est hominibus. | რამეთუ რომელი ამათ შინა ჰმონებდეს ქრისტესა, სათნო არს იგი ღმრთმისა და რჩეულ კაცთა. | ხოლო ვინც ამით ემსახურება ქრისტეს, სასურველია ღვთისათვის და მოსაწონი კაცთათვის. | For he that in these things serveth Christ is acceptable to God, and approved of men. | Кто сим служит Христу, тот угоден Богу и достоин одобрения от людей. | И='же бо си'ми слу'житъ хр\сто'ви, бл~гоуго'денъ _е='сть бг~ови и= и=ску'сенъ человjь'кwмъ. |
| 14:19 | ἄρα οὖν τὰ τῆς εἰρήνης διώκωμεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους | Itaque, quae pacis sunt, sectemur et quae aedificationis sunt in invicem. | აწ უკუე მშჳდობასა შეუდგეთ და აღშენებასა ურთიერთას. | მაშ, ვესწრაფოთ იმას, რაც მშვიდობას და ერთურთიაღშენებას ემსახურება. | Let us therefore follow after the things which make for peace, and things wherewith one may edify another. | Итак будем искать того, что служит к миру и ко взаимному назиданию. | [[#За\ч 115.#]] Тjь'мже о_у=`бо ми'ръ возлю'бимъ и= jа=`же къ созида'нiю дру'гъ ко дру'гу. |
| 14:20 | μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ θεοῦ πάντα μὲν καθαρά ἀλλὰ κακὸν τῷ ἀνθρώπῳ τῷ διὰ προσκόμματος ἐσθίοντι | Noli propter escam destruere opus Dei! Omnia quidem munda sunt, sed malum est homini, qui per offendiculum manducat. | ნუ ჭამადისათჳს დაჰჴსნი საქმესა ღმრთისასა. ყოველივე წმიდა არს, არამედ ბოროტ არს კაცისა, რომელი შებრკოლებისათჳს ჭამდეს. | საჭმლის გულისთვის ნუ დაარღვევ ღვთის საქმეს. ყველაფერი წმიდაა, მაგრამ ბოროტია კაცისთვის, ვინც საცდუნებლად ჭამს. | For meat destroy not the work of God. All things indeed are pure; but it is evil for that man who eateth with offence. | Ради пищи не разрушай де́ла Божия. Все чисто, но худо человеку, который ест на соблазн. | Не бра'шна ра'ди разоря'й дjь'ло бж~iе. Вся^ бо чи^ста, но sло` человjь'ку претыка'нiемъ jа=ду'щему. |
| 14:21 | καλὸν τὸ μὴ φαγεῖν κρέα μηδὲ πιεῖν οἶνον μηδὲ ἐν ᾧ ὁ ἀδελφός σου προσκόπτει | Bonum est non manducare carnem et non bibere vinum neque id, in quo frater tuus offendit. | უმჯობეს არს არა-ჭამაჲ ჴორცისაჲ და არცა სუმაჲ ღჳნისაჲ, არცა რომლითა ძმაჲ იგი შენი შეჰბრკოლდების გინა დაჰბრკოლდების ანუ მოუძლურდების. | გიჯობს არც ხორცი ჭამო, არც ღვინო სვა და არც რამ ისეთი აკეთო, რაზედაც შეიძლება წაიბორძიკოს შენმა ძმამ. | It is good neither to eat flesh, nor to drink wine, nor any thing whereby thy brother stumbleth, or is offended, or is made weak. | Лучше не есть мяса, не пить вина и не делать ничего такого, отчего брат твой претыкается, или соблазняется, или изнемогает. | Добро` не jа='сти мя'съ, ниже` пи'ти вiна`, ни w= не'мже бра'тъ тво'й претыка'ется и=ли` соблазня'ется и=ли` и=знемога'етъ. |
| 14:22 | σὺ πίστιν ἣν ἔχεις κατὰ σεαυτὸν ἔχε ἐνώπιον τοῦ θεοῦ μακάριος ὁ μὴ κρίνων ἑαυτὸν ἐν ᾧ δοκιμάζει | Tu, quam fidem habes, penes temetipsum habe coram Deo. Beatus, qui non iudicat semetipsum in eo quod probat. | შენ სარწმუნოებაჲ გაქუს? თავისა შენისათჳს გაქუნდინ წინაშე ღმრთისა. ნეტარ არს მისა, რომელმან არა განიკითხოს თავი თჳსი, რომელსა შინა გამოიცადოს. | გაქვს რწმენა? შენი ღმერთის წინაშე გქონდეს. ნეტა მას, ვინც თავს არ ისჯის იმით, რასაც აირჩევს. | Hast thou faith? have it to thyself before God. Happy is he that condemneth not himself in that thing which he alloweth. | Ты имеешь веру? имей ее сам в себе, пред Богом. Блажен, кто не осуждает себя в том, чтó избирает. | Ты` вjь'ру и='маши; w= себjь` са'мъ и=мjь'й пред\ъ бг~омъ. Бл~же'нъ не w=сужда'яй себе`, w= не'мже и=скуша'ется. |
| 14:23 | ὁ δὲ διακρινόμενος ἐὰν φάγῃ κατακέκριται ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως πᾶν δὲ ὃ οὐκ ἐκ πίστεως ἁμαρτία ἐστίν | Qui autem discernit si manducaverit, damnatus est, quia non ex fide; omne autem, quod non ex fide, peccatum est. | ხოლო რომელი-იგი ორგულებდეს, დაღაცათუ ჭამოს, და-ვე-სჯილ არს, რამეთუ არა სარწმუნოებით ჭამს; და ყოველი, რომელი არა სარწმუნოებით არს, იგი ცოდვა არს. | ხოლო ვინც ჭამისას ეჭვობს, განიკითხება, რადგანაც რწმენით როდი ჭამს. ვინაიდან ყოველივე ის, რაც რწმენით არ არის, ცოდვაა. | And he that doubteth is damned if he eat, because he eateth not of faith: for whatsoever is not of faith is sin. | А сомневающийся, если ест, осуждается, потому что не по вере; а все, что не по вере, грех. | А= сомня'яйся, а='ще jа='стъ, w=сужда'ется, зане` не w\т вjь'ры: вся'ко же, _е='же не w\т вjь'ры, грjь'хъ _е='сть. |
| 14:24 | ხოლო რომელი-იგი შემძლებელ არს დამტკიცებად თქუენდა, სახარებისაებრ ჩემისა და ქადაგებისა ქრისტე იესუჲსისა, გამოცხადებითა საიდუმლოჲსაჲთა, ჟამთა მათ საუკუნეთა დადუმებულსა, | Могущему же утвердить вас, по благовествованию моему и проповеди Иисуса Христа, по откровению тайны, о которой от вечных времен было умолчано, | Могу'щему же ва'съ о_у=тверди'ти по бл~говjьствова'нiю моему` и= проповjь'данiю i=и~съ хр\сто'ву, по w\ткрове'нiю та'йны, лjь'ты вjь'чными о_у=молча'нныя, | ||||
| 14:25 | ხოლო აწ გამოცხადებულსა წიგნთაგან საწინაწარმეტყუელოთა, ბრძანებითა საუკუნოჲსა ღმრთისაჲთა, დასამორჩილებელად სარწმუნოებასა, ყოველთა მიმართ წარმართთა უწყებულსა, | но которая ныне явлена, и через писания пророческие, по повелению вечного Бога, возвещена всем народам для покорения их вере, | jа='вльшiяся же нн~jь, писа^нiи пр\оро'ческими, по повелjь'нiю вjь'чнагw бг~а, въ послуша'нiе вjь'ры во всjь'хъ jа=зы'цехъ позна'вшiяся, | ||||
| 14:26 | მხოლოსა ბრძენსა ღმერთსა, ქრისტე იესუჲს მიერ, რომლისაჲ არს დიდებაჲ უკუნითი უკუნისამდე. ამინ. | Единому Премудрому Богу, через Иисуса Христа, слава во веки. Аминь. | _е=ди'ному прему'дрому бг~у, i=и~сомъ хр\сто'мъ, _е=му'же сла'ва во вjь'ки. А=ми'нь. |
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |