წმინდა წერილი
გელათის სასულიერო აკადემია და სემინარია
| ბერძნულად: | |
| ლათინურად: | |
| მხედრულად: | |
| თანამედროვედ: | |
| ინგლისურად: | |
| რუსულად: | |
| სლავურად: |
ძველი აღთქმა
ახალი აღთქმა
პავლეს ეპისტოლე რომაელთა მიმართ
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 || თ:მ | ბერძნულად | ლათინურად | ძველ ქართულად | თანამედროვედ | ინგლისურად | რუსულად | სლავურად |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 9:1 | ἀλήθειαν λέγω ἐν Χριστῷ οὐ ψεύδομαι συμμαρτυρούσης μοι τῆς συνειδήσεώς μου ἐν πνεύματι ἁγίῳ | Veritatem dico in Christo, non mentior, testimonium mihi per hibente conscientia mea in Spiritu Sancto, | ჭეშმარიტსა ვიტყჳ ქრისტეს მიერ და არა ვტყუი თანამოწამებითა ჩემდა გონებისა ჩემისაჲთა სულითა წმიდითა, | ჭეშმარიტებას ვამბობ ქრისტეში, არა ვცრუობ, მემოწმება ჩემი სინიდისი სული წმიდის მიერ, | I say the truth in Christ, I lie not, my conscience also bearing me witness in the Holy Ghost, | Истину говорю во Христе, не лгу, свидетельствует мне совесть моя в Духе Святом, | И='стину глаго'лю w= хр\стjь`, не лгу`, послушеству'ющей ми` со'вjьсти мое'й дх~омъ ст~ы'мъ, |
| 9:2 | ὅτι λύπη μοί ἐστιν μεγάλη καὶ ἀδιάλειπτος ὀδύνη τῇ καρδίᾳ μου | quoniam tristitia est mihi magna, et continuus dolor cordi meo. | რამეთუ მწუხარება არს ჩემდა დიდ და მოუკლებელი სალმობაჲ გულისა ჩემისაჲ. | რომ დიდია ჩემი მწუხარება და დაუმცხრალია ტკივილი ჩემი გულისა; | That I have great heaviness and continual sorrow in my heart. | что великая для меня печаль и непрестанное мучение сердцу моему: | jа='кw ско'рбь ми` _е='сть ве'лiя и= непрестаю'щая болjь'знь се'рдцу моему`: |
| 9:3 | ηὐχόμην γὰρ ἀνάθεμα εἶναι αὐτὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα | Optarem enim ipse ego anathema esse a Christo pro fratribus meis, cognatis meis secundum carnem, | რამეთუ ვილოცევდ მე შეჩუენებულ - ყოფად თავსა ჩემსა ქრისტესგან ძმათა ჩემთათჳს და ნათესავთა ჩემთა ჴორციელად, | ასე რომ, ვისურვებდი თვითონვე ვყოფილიყავი შეჩვენებული და ქრისტესაგან მოკვეთილი ჩემი ძმების, ჩემი სისხლისა და ხორცის გამო, | For I could wish that myself were accursed from Christ for my brethren, my kinsmen according to the flesh: | я желал бы сам быть отлученным от Христа за братьев моих, родных мне по плоти, | моли'лъ бы'хъ ся` бо са'мъ а='зъ w\тлуче'нъ бы'ти w\т хр\ста` по бра'тiи мое'й, сро'дницjьхъ мои'хъ по пло'ти, |
| 9:4 | οἵτινές εἰσιν Ἰσραηλῖται ὧν ἡ υἱοθεσία καὶ ἡ δόξα καὶ αἱ διαθῆκαι καὶ ἡ νομοθεσία καὶ ἡ λατρεία καὶ αἱ ἐπαγγελίαι | qui sunt Israelitae, quorum adoptio est filiorum et gloria et testamenta et legislatio et cultus et promissiones, | რომელნი-იგი არიან ისრაიტელნი, რომელთაჲ იყო შვილებაჲ და დიდებაჲ და აღთქუმანი და სჯულის-დებანი და მსახურებანი და მითხრობანი; | რომლებიც არიან ისრაელიტნი და შვილობაც ეკუთვნით, დიდებაც, აღთქმანიც და რჯულდებაც, მსახურებაც და დაპირებაც. | Who are Israelites; to whom pertaineth the adoption, and the glory, and the covenants, and the giving of the law, and the service of God, and the promises; | то есть Израильтян, которым принадлежат усыновление и слава, и заветы, и законоположение, и богослужение, и обетования; | и=`же су'ть i=и~лi'те, и='хже всн~овле'нiе и= сла'ва, и= завjь'ти и= законоположе'нiе, и= служе'нiе и= w=бjьтова^нiя: |
| 9:5 | ὧν οἱ πατέρες καὶ ἐξ ὧν ὁ Χριστὸς τὸ κατὰ σάρκα ὁ ὢν ἐπὶ πάντων θεὸς εὐλογητὸς εἰς τοὺς αἰῶνας ἀμήν | quorum sunt patres, et ex quibus Christus secundum carnem: qui est super omnia Deus benedictus in saecula. Amen. | რომელთანი იყვნეს მამანი და რომელთაგან ქრისტე ჴორციელად, რომელი-იგი არს ღმერთი ყოველთა ზედა, კურთხეულ უკუნისამდე. ამინ. | მათნივე არიან მამანი და ხორციელად მათგანაა ქრისტე, ღმერთი, ყველაზე ამაღლებული და უკუნისამდე კურთხეული. ამინ. | Whose are the fathers, and of whom as concerning the flesh Christ came, who is over all, God blessed for ever. Amen. | их и отцы, и от них Христос по плоти, сущий над всем Бог, благословенный во веки, аминь. | и='хже _о=тцы`, и= w\т ни'хже хр\сто'съ по пло'ти, сы'й над\ъ всjь'ми бг~ъ блг\све'нъ во вjь'ки, а=ми'нь. |
| 9:6 | οὐχ οἷον δὲ ὅτι ἐκπέπτωκεν ὁ λόγος τοῦ θεοῦ οὐ γὰρ πάντες οἱ ἐξ Ἰσραήλ οὗτοι Ἰσραήλ | Non autem quod exciderit verbum Dei. Non enim omnes, qui ex Israel, hi sunt Israel; | ხოლო არა ეგებოდა, ვითარმცა დავარდა სიტყუაჲ ღმრთისაჲ, რამეთუ არა ყოველნი ისრაჱლისაგანნი ესენი არიან ისრაჱლ, | მაგრამ ისე კი არა, თითქოს გაცუდდა სიტყვა ღვთისა, რადგან ვინცაა ისრაელისგან, ყველა როდია ისრაელიტი. | Not as though the word of God hath taken none effect. For they are not all Israel, which are of Israel: | Но не тó, чтобы слово Божие не сбылось: ибо не все те Израильтяне, которые от Израиля; | [[#За\ч 101.#]] Не та'коже, jа='кw w\тпаде` сло'во бж~iе: не вси' бо су'щiи w\т i=и~ля, сi'и i=и~ль, |
| 9:7 | οὐδ᾿ ὅτι εἰσὶν σπέρμα Ἀβραάμ πάντες τέκνα ἀλλ᾿ ἐν Ἰσαὰκ κληθήσεταί σοι σπέρμα | neque quia semen sunt Abrahae, omnes filii, sed: «In Isaac vocabitur tibi semen». | არცა არიან ნათესავნი აბრაჰამისნი ყოველნი შვილ. არამედ „ისაკისგან გეწოდოს შენ ნათესავი“. | და არც აბრაამის შვილია ყველა, ვინც მისი თესლისაგან არის; არამედ ითქვა: „ისააკის მიერ იწოდება შენი თესლი“. | Neither, because they are the seed of Abraham, are they all children: but, In Isaac shall thy seed be called. | и не все дети Авраама, которые от семени его, но сказано: в Исааке наречется тебе семя. | ни зане` су'ть сjь'мя а=враа'мле, вси` ча^да: но во i=саа'цjь, рече`, нарече'тся ти` сjь'мя. |
| 9:8 | τοῦτ᾿ ἔστιν οὐ τὰ τέκνα τῆς σαρκὸς ταῦτα τέκνα τοῦ θεοῦ ἀλλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐπαγγελίας λογίζεται εἰς σπέρμα | Id est, non qui filii carnis, hi filii Dei, sed qui filii sunt promissionis, aestimantur semen; | ესე იგი არს, არა თუ შვილნი ჴორცთანი ესენი არიან შვილ ღმრთის, არამედ შვილნი იგი აღთქუმისანი შერაცხილ არიან ნათესავად. | ესე იგი, ხორციელი შვილები კი არ არიან ღვთის შვილნი, არამედ აღთქმის შვილები შეირაცხებიან თესლად. | That is, They which are the children of the flesh, these are not the children of God: but the children of the promise are counted for the seed. | То есть не плотские дети суть дети Божии, но дети обетования признаются за семя. | Си'рjьчь, не ча^да пло'тская, сiя^ ча^да бж~iя: но ча^да w=бjьтова'нiя причита'ются въ сjь'мя. |
| 9:9 | ἐπαγγελίας γὰρ ὁ λόγος οὗτος κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον ἐλεύσομαι καὶ ἔσται τῇ Σάρρᾳ υἱός | promissionis enim verbum hoc est: «Secundum hoc tempus veniam, et erit Sarae filius». | რამეთუ აღთქუმისაგან არს სიტუყუაჲ ესე, ვითარმედ: ჟამსა ოდენ ამას მოვიდე, და ესუას სარრას ძე. | რადგანაც ასეთია აღთქმის სიტყვა: „ამ დროს მოვალ, და ეყოლება სარას ძე“. | For this is the word of promise, At this time will I come, and Sara shall have a son. | А слово обетования таково: в это же время приду, и у Сарры будет сын. | W=бjьтова'нiя бо сло'во сiе`: на сiе` вре'мя прiиду`, и= бу'детъ са'ррjь сы'нъ. |
| 9:10 | οὐ μόνον δέ ἀλλὰ καὶ Ῥεβέκκα ἐξ ἑνὸς κοίτην ἔχουσα Ἰσαὰκ τοῦ πατρὸς ἡμῶν | Non solum autem, sed et Rebecca ex uno concubitum habens, Isaac patre nostro; | და არა ხოლო ესე, არამედ რებეკასცა ერთისაგან საწოლისა ესუა (ორ ძე) ისაკის მამისა ჩუენისა; | და არა მარტო ეს; არამედ რებეკაც ერთი კაცის - მამაჩვენ ისააკისაგან დაფეხმძიმდა, | And not only this; but when Rebecca also had conceived by one, even by our father Isaac; | И не одно это; но так было и с Ревеккою, когда она зачала в одно время двух сыновей от Исаака, отца нашего. | Не то'чiю же, но и= реве'кка w\т _е=ди'нагw ло'жа i=саа'ка _о='тца на'шегw и=му'щи: |
| 9:11 | μήπω γὰρ γεννηθέντων μηδὲ πραξάντων τι ἀγαθὸν ἢ φαῦλον ἵνα ἡ κατ᾿ ἐκλογὴν πρόθεσις τοῦ θεοῦ μένῃ | cum enim nondum nati fuissent aut aliquid egissent bonum aut malum, ut secundum electionem propositum Dei maneret, | რამეთუ არღასადა შობილ იყვნეს, არცა ექმნა რაჲ კეთილი გინა ბოროტი, - რაჲთა რჩევით წინა-განმზადებაჲ იგი ღმრთისაჲ ეგოს. | მაგრამ ჯერ კიდევ არ შობილიყვნენ მისი ძენი და არც არაფერი ჩაედინათ - არც კარგი და არც ცუდი (რათა აღსრულებულიყო განზრანვა ღვთისა მისი არჩევანის თანახმად, | (For the children being not yet born, neither having done any good or evil, that the purpose of God according to election might stand, not of works, but of him that calleth;) | Ибо, когда они еще не родились и не сделали ничего доброго или худого (дабы изволение Божие в избрании происходило | _е=ще' бо не ро'ждшымся, ни сотвори'вшымъ что` бл~го и=ли` sло`, да по и=збра'нiю предложе'нiе бж~iе пребу'детъ |
| 9:12 | οὐκ ἐξ ἔργων ἀλλ᾿ ἐκ τοῦ καλοῦντος ἐρρέθη αὐτῇ ὅτι ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι | non ex operibus sed ex vocante dictum est ei: «Maior serviet minori»; | არა საქმეთაგან, არამედ მისგან, რომელმან-იგი უწოდა, - რამეთუ ჰრქუა მას, ვითარმედ: უხუცესმან ჰმონოს უმრწემესსა მას. | საქმეთა მიხედვით კი არა, არამედ მხმობელის ნებით), რომ ქალს ეუწყა: „უფროსი დაემონება უმცროსს“. | It was said unto her, The elder shall serve the younger. | не от дел, но от Призывающего), сказано было ей: больший будет в порабощении у меньшего, | не w\т дjь'лъ, но w\т призыва'ющагw, рече'ся _е='й, jа='кw бо'лiй порабо'таетъ ме'ншему, |
| 9:13 | καθὼς γέγραπται τὸν Ἰακὼβ ἠγάπησα τὸν δὲ Ἠσαῦ ἐμίσησα | sicut scriptum est: «Iacob dilexi, Esau autem odio habui». | ვითარცა წერილ არს, ვითარმედ: იაკობი შევიყუარე, ხოლო ესავი მოვიძულე. | როგორც წერია: „იაკობი შევიყვარე, ხოლო ესავი მოვიძულე“. | As it is written, Jacob have I loved, but Esau have I hated. | как и написано: Иакова Я возлюбил, а Исава возненавидел. | jа='коже _е='сть пи'сано: i=а'кwва возлюби'хъ, и=са'vа же возненави'дjьхъ. |
| 9:14 | τί οὖν ἐροῦμεν μὴ ἀδικία παρὰ τῷ θεῷ μὴ γένοιτο | Quid ergo dicemus? Numquid iniustitia apud Deum? Absit! | რაჲ-მე უკუე ვთქუათ? ნუ სიცრუვე-მე არსა ღმრთისა თანა? ნუ იყოფინ! | რას ვიტყვით? ნუთუ უსამართლობაა ღმერთში? არამც და არამც. | What shall we say then? Is there unrighteousness with God? God forbid. | Чтó же скажем? Неужели неправда у Бога? Никак. | Что` о_у=`бо рече'мъ; _Е=да` непра'вда о_у= бг~а; Да не бу'детъ. |
| 9:15 | τῷ Μωϋσεῖ γὰρ λέγει ἐλεήσω ὃν ἂν ἐλεῶ καὶ οἰκτιρήσω ὃν ἂν οἰκτίρω | Moysi enim dicit: «Miserebor, cuius misereor, et misericordiam praestabo, cui misericordiam praesto». | რამეთუ მოსეს ესრეთ ეტყჳს: შევიწყალო, რომელი-იგი შევიწყალო, და შევიწყნარო, რომელი-იგი შევიწყნარო. | რადგანაც მოსეს ეუბნება: „შევიწყალებ, ვისაც შევიწყალებ, და შევიწყნარებ, ვისაც შევიწყნარებ“. | For he saith to Moses, I will have mercy on whom I will have mercy, and I will have compassion on whom I will have compassion. | Ибо Он говорит Моисею: кого миловать, помилую; кого жалеть, пожалею. | Мwv"се'ови бо гл~етъ: поми'лую, _е=го'же а='ще поми'лую, и= о_у=ще'дрю, _е=го'же а='ще о_у=ще'дрю. |
| 9:16 | ἄρα οὖν οὐ τοῦ θέλοντος οὐδὲ τοῦ τρέχοντος ἀλλὰ τοῦ ἐλεῶντος θεοῦ | Igitur non volentis neque currentis sed miserentis Dei. | აწ უკუე არა რომელსა-იგი უნებს, არცა რომელი-იგი რბის, არამედ რომელი ეწყალის ღმერთსა. | მაშასადამე, ეს კაცის ნება-სურვილზე კი არაა დამოკიდებული, არამედ ღვთის მოწყალებაზე. | So then it is not of him that willeth, nor of him that runneth, but of God that sheweth mercy. | Итак помилование зависит не от желающего и не от подвизающегося, но от Бога милующего. | Тjь'мже о_у=`бо ни хотя'щагw, ни теку'щагw, но ми'лующагw бг~а. |
| 9:17 | λέγει γὰρ ἡ γραφὴ τῷ Φαραὼ ὅτι εἰς αὐτὸ τοῦτο ἐξήγειρά σε ὅπως ἐνδείξωμαι ἐν σοὶ τὴν δύναμίν μου καὶ ὅπως διαγγελῇ τὸ ὄνομά μου ἐν πάσῃ τῇ γῇ | Dicit enim Scriptura pharaoni: «In hoc ipsum excitavi te, ut ostendam in te virtutem meam, et ut annuntietur nomen meum in universa terra». | რამეთუ ეტყჳს წიგნი ფარაოს, ვითარმედ: აღ-ვე ამისთჳს-გადგინე შენ, რაჲთა ვაჩუენო შენ ზედა ძალი ჩემი და რაჲთა განითქუას სახელი ჩემი ყოველსა ქუეყანასა. | რადგანაც წერილი ეტყვის ფარაონს: „სწორედ იმისთვის დაგადგინე, რათა ჩემი ძალა გიჩვენო, და განითქვას ჩემი სახელი მთელს ქვეყანაზე“. | For the scripture saith unto Pharaoh, Even for this same purpose have I raised thee up, that I might shew my power in thee, and that my name might be declared throughout all the earth. | Ибо Писание говорит фараону: для того самого Я и поставил тебя, чтобы показать над тобою силу Мою и чтобы проповедано было имя Мое по всей земле. | Глаго'летъ бо писа'нiе фараw'нови: jа='кw на и='стое сi'е воздвиго'хъ тя`, jа='кw да покажу` тобо'ю си'лу мою`, и= да возвjьсти'тся и='мя мое` по все'й земли`. |
| 9:18 | ἄρα οὖν ὃν θέλει ἐλεεῖ ὃν δὲ θέλει σκληρύνει | Ergo, cuius vult, miseretur et, quem vult, indurat. | აწ უკუე რომელი ჰნებავს, შეიწყალებს, და რომელი ჰნებავს, განაფიცხებს. | ამრიგად, ვინც სურს, მას შეიწყალებს, და ვინცა სურს, მას გაამქისებს. | Therefore hath he mercy on whom he will have mercy, and whom he will he hardeneth. | Итак, кого хочет, милует; а кого хочет, ожесточает. | [[#За\ч 102.#]] Тjь'мже о_у=`бо _е=го'же хо'щетъ, ми'луетъ: а= _е=го'же хо'щетъ, w=жесточа'етъ. |
| 9:19 | ἐρεῖς μοι οὖν τί οὖν ἔτι μέμφεται τῷ γὰρ βουλήματι αὐτοῦ τίς ἀνθέστηκεν | Dices itaque mihi: «Quid ergo adhuc queritur? Voluntati enim eius quis restitit?». | ნუუკუე მრქუა მე: და რაჲსა-ღა აბრალებს? რამეთუ ნებასა მისსა ვინ-მე წინა-აღუდგა? | შენ მეტყვი: მაშინ რაღად გვდებს ბრალს? რადგანაც ვის შეუძლია წინ აღუდგეს მის ნებას? | Thou wilt say then unto me, Why doth he yet find fault? For who hath resisted his will? | Ты скажешь мне: «за что же еще обвиняет? Ибо кто противостанет воле Его?» | Рече'ши о_у=`бо ми`: чесw` ра'ди _е=ще` о_у=коря'етъ, во'ли бо _е=гw` кто` проти'витися мо'жетъ; |
| 9:20 | ὦ ἄνθρωπε μενοῦνγε σὺ τίς εἶ ὁ ἀνταποκρινόμενος τῷ θεῷ μὴ ἐρεῖ τὸ πλάσμα τῷ πλάσαντι τί με ἐποίησας οὕτως | O homo, sed tu quis es, qui respondeas Deo? Numquid dicet figmentum ei, qui se finxit: «Quid me fecisti sic?». | აწ უკუე, ჵ კაცო, შენ ვინ ხარ, რომელი სიტყუას-უგებ ღმერთსა? ჰრქუა ნუ-მეა ქმნულმან შემოქმედსა: რაჲსათჳს ესრეთ შემქმენ მე? | კი მაგრამ, შენ ვინა ხარ, კაცო, რომ ედავები ღმერთს? განა ნახელავი ეტყვის ხელოსანს: რატომ შემქმენი ასეო? | Nay but, O man, who art thou that repliest against God? Shall the thing formed say to him that formed it, Why hast thou made me thus? | А ты кто, человек, что споришь с Богом? Изделие скажет ли сделавшему его: «зачем ты меня так сделал?» | Тjь'мже о_у=`бо, _w, человjь'че, ты` кто` _е=си`, проти'въ w\твjьща'яй бг~ови; _е=да` рече'тъ зда'нiе созда'вшему _е=`: почто` мя` сотвори'лъ _е=си` та'кw; |
| 9:21 | ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ὁ κεραμεὺς τοῦ πηλοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ φυράματος ποιῆσαι ὃ μὲν εἰς τιμὴν σκεῦος ὃ δὲ εἰς ἀτιμίαν | An non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere aliud quidem vas in honorem, aliud vero in ignominiam? | ანუ არა ჴელ-ეწიფებისა მეკეცესა მას თიჴისა მის მისვე შეზელილისაგან შესაქმედ რომელიმე პატიოსნად ჭურჭლად და რომელიმე უპატიოდ? | იქნებ მეთუნეს ნება არა აქვს, რომ მის მიერ მოზელილი ერთი და იმავე თიხისგან ძვირფასი ჭურჭელიც გააკეთოს და უფასურიც? | Hath not the potter power over the clay, of the same lump to make one vessel unto honour, and another unto dishonour? | Не властен ли горшечник над глиною, чтобы из той же смеси сделать один сосуд для почетного употребления, а другой для низкого? | И=ли` не и='мать вла'сти скуде'льникъ на бре'нiи, w\т тогw'жде смjьше'нiя сотвори'ти _о='въ о_у='бw сосу'дъ въ че'сть, _о='въ же не въ че'сть; |
| 9:22 | εἰ δὲ θέλων ὁ θεὸς ἐνδείξασθαι τὴν ὀργὴν καὶ γνωρίσαι τὸ δυνατὸν αὐτοῦ ἤνεγκεν ἐν πολλῇ μακροθυμίᾳ σκεύη ὀργῆς κατηρτισμένα εἰς ἀπώλειαν | Quod si volens Deus ostendere iram et notam facere potentiam suam, sustinuit in multa patientia vasa irae aptata in interitum; | უკუეთუმცა უნდა ღმერთსა ჩუენებად რისხვაჲ თჳსი და უწყებად ძალი თჳსი, რომელი დაუთმენიეს მრავლითა სულგრძელებითა ჭურთა მათზედა რისხვისათა, განმზადებულთა წარსაწყმედელად, | მაგრამ თუ ღმერთი, რომელსაც სურდა ეჩვენებინა თავისი რისხვა და ეუწყებინა თავისი ძალა, მთელი დიდსულოვნებით ზოგავდა შესამუსრად გამზადებულ ჭურჭლებს რისხვისას, | What if God, willing to shew his wrath, and to make his power known, endured with much longsuffering the vessels of wrath fitted to destruction: | Что же, если Бог, желая показать гнев и явить могущество Свое, с великим долготерпением щадил сосуды гнева, готовые к погибели, | А='ще же хотя` бг~ъ показа'ти гнjь'въ сво'й и= jа=ви'ти си'лу свою`, пренесе` во мно'зjь долготерпjь'нiи сосу'ды гнjь'ва соверш_е'ны въ поги'бель: |
| 9:23 | καὶ ἵνα γνωρίσῃ τὸν πλοῦτον τῆς δόξης αὐτοῦ ἐπὶ σκεύη ἐλέους ἃ προητοίμασεν εἰς δόξαν | et ut ostenderet divitias gloriae suae in vasa misericordiae, quae praeparavit in gloriam, | და რაჲთა აჩუენოს სიმდიდრე იგი დიდებისა მისისაჲ ჭურთა მათ ზედა წყალობისათა, რომელნი-იგი წინაწარ განჰმზადნა სადიდებელად, | რათა გამოეჩინა თავისი დიდების სიუხვე წყალობის ჭურჭელთა მიმართ, წინასწარ რომ განამზადა დიდებისათვის, | And that he might make known the riches of his glory on the vessels of mercy, which he had afore prepared unto glory, | дабы вместе явить богатство славы Своей над сосудами милосердия, которые Он приготовил к славе, | и= да ска'жетъ бога'тство сла'вы своея` на сосу'дjьхъ мл\сти, jа=`же пред\ъугото'ва въ сла'ву, |
| 9:24 | οὓς καὶ ἐκάλεσεν ἡμᾶς οὐ μόνον ἐξ Ἰουδαίων ἀλλὰ καὶ ἐξ ἐθνῶν | quos et vocavit nos non solum ex Iudaeis sed etiam ex gentibus? | რომელთაცა-ესე მიწოდნა ჩუენ არა ხოლო თუ ჰურიათაგან, არამედ წარმართთაგანცა? | ანუ ჩვენს მიმართ, რომელნიც გვიხმო არა მარტო იუდეველთაგან, არამედ წარმართთაგანაც? | Even us, whom he hath called, not of the Jews only, but also of the Gentiles? | над нами, которых Он призвал не только из Иудеев, но и из язычников? | и=`хже и= призва` на'съ не то'чiю w\т i=уд_е'й, но и= w\т jа=зы^къ: |
| 9:25 | ὡς καὶ ἐν τῷ‘Ωσηὲ λέγει καλέσω τὸν οὐ λαόν μου λαόν μου καὶ τὴν οὐκ ἠγαπημένην ἠγαπημένην | Sicut et in Osee dicit: «Vocabo Non plebem meam Plebem meamet Non dilectam Dilectam. | ვითარცა ოსეს შინა იტყჳს: უწოდო არა ერსა ჩემსა ერად ჩემდა და არა საყუარელსა ჩემსა საყუარელად. | როგორც ოსიაში ამბობს: „ხალხს, რომელიც ჩემი არ იყო, ჩემს ხალხს ვუწოდებ, ხოლო იმას, ვინც არ მიყვარდა - საყვარელს. | As he saith also in Osee, I will call them my people, which were not my people; and her beloved, which was not beloved. | Как и у Осии говорит: не Мой народ назову Моим народом, и не возлюбленную - возлюбленною. | jа='коже и= во w=сi'и гл~етъ: нареку` не лю'ди моя^ лю'ди моя^, и= невозлю'бленую возлю'блену: |
| 9:26 | καὶ ἔσται ἐν τῷ τόπῳ οὗ ἐρρέθη αὐτοῖς οὐ λαός μου ὑμεῖς ἐκεῖ κληθήσονται υἱοὶ θεοῦ ζῶντος | Et erit: in loco, ubi dictum est eis: «Non plebs mea vos», ibi vocabuntur Filii Dei vivi». | და იყოს ადგილსა მას, სადა-იგი ერქუა მათ: არა ერი ჩემი თქუენ, მუნ იწოდნენ ძედ ღმრთისა ცხოველისა. | და სადაც ითქვა მათ მიმართ: თქვენ არა ხართ ჩემი ხალხი, იქვე ცოცხალი ღმრთის ძეებად იწოდებიან“. | And it shall come to pass, that in the place where it was said unto them, Ye are not my people; there shall they be called the children of the living God. | И на том месте, где сказано им: вы не Мой народ, там названы будут сынами Бога живаго. | и= бу'детъ, на мjь'стjь, и=дjь'же рече'ся и=`мъ: не лю'дiе мои` _е=сте` вы`, та'мw нареку'тся сн~ове бг~а жива'гw. |
| 9:27 | Ἠσαΐας δὲ κράζει ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ ἐὰν ᾖ ὁ ἀριθμὸς τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ ὡς ἡ ἄμμος τῆς θαλάσσης τὸ ὑπόλειμμα σωθήσεται | Isaias autem clamat pro Israel: «Si fuerit numerus filiorum Israel tamquam arena maris, reliquiae salvae fient. | ხოლო ესაია ღაღადებს ისრაჱლისათჳს: დაღათუ იყოს რიცხჳ იგი ძეთა ისრაჱლისათაჲ, ვითარცა ქჳშაჲ ზღჳსაჲ, ნეშტი ოდენ ცხონდეს; | ხოლო ესაია ღაღადებს ისრაელზე: „ისრაელის ძეთა რიცხვი იმდენიც რომ იყოს, რამდენიც ქვიშაა ზღვაში, მხოლოდ ნაშთი თუ ცხონდება. | Esaias also crieth concerning Israel, Though the number of the children of Israel be as the sand of the sea, a remnant shall be saved: | А Исаия провозглашает об Израиле: хотя бы сыны Израилевы были числом, как песок морской, только остаток спасется; | И=са'iа же вопiе'тъ w= i=и~ли: а='ще бу'детъ число` сынw'въ i=и~левыхъ jа='кw песо'къ морскi'й, w=ста'нокъ спасе'тся: |
| 9:28 | λόγον γὰρ συντελῶν καὶ συντέμνων ποιήσει κύριος ἐπὶ τῆς γῆς | Verbum enim consummans et brevians faciet Dominus super terram». | რამეთუ სიტყუაჲ აღმასრულებელი და შემოკლებული სიმართლესა შინა, ვითარმედ სიტყუაჲ შემოკლებული ყოს უფალმან ქუეყანასა ზედა. | რადგან უფალი თავის სიტყვას მთლიანად და დაუყოვნებლივ აღასრულებს დედამიწაზე“. | For he will finish the work, and cut it short in righteousness: because a short work will the Lord make upon the earth. | ибо дело оканчивает и скоро решит по правде, дело решительное совершит Господь на земле. | сло'во бо скончава'я и= сокраща'я въ пра'вдjь, jа='кw сло'во сокраще'но сотвори'тъ гд\сь на земли`, |
| 9:29 | καὶ καθὼς προείρηκεν Ἠσαΐας εἰ μὴ κύριος Σαβαὼθ ἐγκατέλιπεν ἡμῖν σπέρμα ὡς Σόδομα ἂν ἐγενήθημεν καὶ ὡς Γόμορρα ἂν ὡμοιώθημεν | Et sicut praedixit Isaias: «Nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen, sicut Sodoma facti essemuset sicut Gomorra similes fuissemus». | და ვითარცა-იგი წინაწარ თქუა ესაია: არა თუმცა უფალმან საბაოთ დამიტევა ჩუენ თესლი, ვითარცა სოდომელნიმცა შევიქმნენით და გომორელთამცა მივემსგავსენით. | და როგორც იწინასწარმეტყველა ესაიამ: „უფალ საბაოთს რომ არ დაეტოვებინა ჩვენთვის თესლი, ვიქნებოდი როგორც სოდომი და გომორას ვემსგავსებოდით“. | And as Esaias said before, Except the Lord of Sabaoth had left us a seed, we had been as Sodoma, and been made like unto Gomorrha. | И, как предсказал Исаия: если бы Господь Саваоф не оставил нам семени, то мы сделались бы, как Содом, и были бы подобны Гоморре. | и= jа='коже прорече` и=са'iа: а='ще не бы гд\сь саваw'fъ w=ста'вилъ на'мъ сjь'мене, jа='коже содо'мъ о_у='бw бы'ли бы'хомъ, и= jа='коже гомо'рру о_у=подо'билися бы'хомъ. |
| 9:30 | τί οὖν ἐροῦμεν ὅτι ἔθνη τὰ μὴ διώκοντα δικαιοσύνην κατέλαβεν δικαιοσύνην δικαιοσύνην δὲ τὴν ἐκ πίστεως | Quid ergo dicemus? Quod gentes, quae non sectabantur iustitiam, apprehenderunt iustitiam, iustitiam autem, quae ex fide est; | აწ უკუე რაჲ-მე ვთქუათ? რამეთუ წარმართნი, რომელნი არა სდევდეს სიმართლესა, ეწინეს სიმართლესა, ხოლო სიმართლესა სარწმუნოებისაგან. | რას ვიტყვით? წარმართნი, რომელნიც არ ეძებდნენ სიმართლეს, ეწივნენ სიმართლეს, სიმართლეს რწმენის მიერ. | What shall we say then? That the Gentiles, which followed not after righteousness, have attained to righteousness, even the righteousness which is of faith. | Что же скажем? Язычники, не искавшие праведности, получили праведность, праведность от веры. | Что` о_у=`бо рече'мъ, jа='кw jа=зы'цы, не гоня'щiи пра'вду, постиго'ша пра'вду, пра'вду же, jа='же w\т вjь'ры: |
| 9:31 | Ἰσραὴλ δὲ διώκων νόμον δικαιοσύνης εἰς νόμον οὐκ ἔφθασεν | Israel vero sectans legem iustitiae in legem non pervenit. | ხოლო ისრაჱლი სდევდა შჯულსა მას სიმართლისასა და შჯულსა მას სიმართლისასა ვერ მისწუდა. | ხოლო ისრაელი, რომელიც ეძებდა სიმართლის რჯულს, სიმართლის რჯულს ვერ მისწვდა. | But Israel, which followed after the law of righteousness, hath not attained to the law of righteousness. | А Израиль, искавший закона праведности, не достиг до закона праведности. | i=и~ль же, гоня` зако'нъ пра'вды, въ зако'нъ пра'вды не пости'же. |
| 9:32 | διὰ τί ὅτι οὐκ ἐκ πίστεως ἀλλ᾿ ὡς ἐξ ἔργων προσέκοψαν τῷ λίθῳ τοῦ προσκόμματος | Quare? Quia non ex fide sed quasi ex operibus; offenderunt in lapidem offensionis, | რაჲსათჳს-მე? რამეთუ არა სარწმუნოებისაგან, არამედ ვითარცა საქმეთაგან შჯულისათა, რამეთუ შეჰბრკოლდეს ლოდსა მას შებრკოლებისასა. | რატომ? იმიტომ, რომ რწმენით კი არ ეძებდნენ, არამედ საქმეთა მიერ, და შებრკოლების ლოდზე წაიბორძიკეს. | Wherefore? Because they sought it not by faith, but as it were by the works of the law. For they stumbled at that stumblingstone; | Почему? потому что искали не в вере, а в делах закона. Ибо преткнулись о камень преткновения, | Чесw` ра'ди; Зане` не w\т вjь'ры, но w\т дjь'лъ зако'на: преткну'шася бо w= ка'мень претыка'нiя, |
| 9:33 | καθὼς γέγραπται ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον προσκόμματος καὶ πέτραν σκανδάλου καὶ ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτῷ οὐ καταισχυνθήσεται | sicut scriptum est: «Ecce pono in Sion lapidem offensionis et petram scandali; et, qui credit in eo, non confundetur». | ვითარცა წერილ არს: აჰა ესერა დავსდებ სიონს შინა ლოდსა შებრკოლებისასა და კლდესა საცთურებისასა; და ყოველსა რომელსა ჰრწმენეს იგი, არასადა ჰრცხუენეს. | როგორც წერია: „აჰა, დავდებ სიონში შებრკოლების ლოდს და საცთურის კლდეს, და არ შერცხვება მისი მორწმუნე“. | As it is written, Behold, I lay in Sion a stumblingstone and rock of offence: and whosoever believeth on him shall not be ashamed. | как написано: вот, полагаю в Сионе камень преткновения и камень соблазна; но всякий, верующий в Него, не постыдится. | jа='коже _е='сть пи'сано: се`, полага'ю въ сiw'нjь ка'мень претыка'нiя и= ка'мень собла'зна: и= вся'къ вjь'руяй въ _о='нь не постыди'тся. |
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |