წმინდა წერილი
გელათის სასულიერო აკადემია და სემინარია
| ბერძნულად: | |
| ლათინურად: | |
| მხედრულად: | |
| თანამედროვედ: | |
| ინგლისურად: | |
| რუსულად: | |
| სლავურად: | |
| ებრაულად: | |
| არაბულად: |
ძველი აღთქმა
ახალი აღთქმა
დაბადება
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 || თ:მ | ბერძნულად | ლათინურად | ძველ ქართულად | თანამედროვედ | ინგლისურად | რუსულად | სლავურად | ებრაულად | არაბულად |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 21:1 | καὶ κύριος ἐπεσκέψατο τὴν Σαρραν καθὰ εἶπεν καὶ ἐποίησεν κύριος τῇ Σαρρα καθὰ ἐλάλησεν | Visitavit autem Dominus Saram, sicut promiserat, et implevit Sarae, quae locutus est; | და მოჰხედა უფალმან სარრას, ვითარცა ჰრქუა და უყო ღმერთმან სარრას, ვითარცა ეტყოდა მას. | უფალმა იზრუნა სარაზე, როგორც ნათქვამი ჰქონდა; ის გაუკეთა უფალმა სარას, რასაც ამბობდა. | And the LORD visited Sarah as he had said, and the LORD did unto Sarah as he had spoken. | И призрел Господь на Сарру, как сказал; и сделал Господь Сарре, как говорил. | И= гд\сь посjьти` са'рру, jа='коже рече`: и= сотвори` гд\сь са'ррjь, jа='коже гл~а. | וַיהוָה פָּקַד אֶת־שָׂרָה כַּאֲשֶׁר אָמָר; וַיַּעַשׂ יְהוָה לְשָׂרָה כַּאֲשֶׁר דִּבֵּר׃ | 2 وَافْتَقَدَ الرَّبُّ سَارَةَ كَمَا قَالَ، وَأَنْجَزَ لَهَا مَا وَعَدَ بِهِ. |
| 21:2 | καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν Σαρρα τῷ Αβρααμ υἱὸν εἰς τὸ γῆρας εἰς τὸν καιρόν καθὰ ἐλάλησεν αὐτῷ κύριος | concepitque et peperit Abrahae filium in senectute eius tempore, quo praedixerat ei Deus. | და მიუდგა და უშვა აბრაჰამს ძე სიბერისა ოდენ ჟამსა, ვითარცა ეტყოდა მას ღმერთი. | დაორსულდა სარა და უშვა აბრაამს მისი სიბერის ძე დანიშნულ დროზე, რომელიც დათქმული ჰქონდა მისთვის ღმერთს. | For Sarah conceived, and bare Abraham a son in his old age, at the set time of which God had spoken to him. | Сарра зачала и родила Аврааму сына в старости его во время, о котором говорил ему Бог; | И= заче'нши са'рра роди` а=враа'му сы'на въ ста'рости, во вре'мя, jа='коже гл~а _е=му` гд\сь: | וַתַּהַר וַתֵּלֶד שָׂרָה לְאַבְרָהָם בֵּן לִזְקֻנָיו; לַמּוֹעֵד אֲשֶׁר־דִּבֶּר אֹתוֹ אֱלֹהִים׃ | فَحَبِلَتْ سَارَةُ وَوَلَدَتْ لإِبْرَاهِيمَ فِي شَيْخُوخَتِهِ ابْناً، فِي الْوَقْتِ الَّذِي عَيَّنَهُ اللهُ لَهُ. |
| 21:3 | καὶ ἐκάλεσεν Αβρααμ τὸ ὄνομα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ τοῦ γενομένου αὐτῷ ὃν ἔτεκεν αὐτῷ Σαρρα Ισαακ | Vocavitque Abraham nomen filii sui, quem genuit ei Sara, Isaac | და უწოდა აბრაჰამ სახელი ძისა მისისა, რომელ-იგი უშვა სარრა, ისაკ. | უწოდა აბრაამმა სახელად ისაკი თავის ძეს, შეძენილს, რომელიც უშვა მას სარამ. | And Abraham called the name of his son that was born unto him, whom Sarah bare to him, Isaac. | и нарек Авраам имя сыну своему, родившемуся у него, которого родила ему Сарра, Исаак; | и= нарече` а=враа'мъ и='мя сы'ну своему` ро'ждшемуся _е=му`, _е=го'же роди` _е=му` са'рра, i=саа'къ: | וַיִּקְרָא אַבְרָהָם אֶת־שֶׁם־בְּנוֹ הַנּוֹלַד־לוֹ אֲשֶׁר־יָלְדָה־לּוֹ שָׂרָה יִצְחָק׃ | فَدَعَا إِبْرَاهِيمُ ابْنَهُ الَّذِي أَنْجَبَتْهُ لَهُ سَارَةُ «إِسْحاقَ». |
| 21:4 | περιέτεμεν δὲ Αβρααμ τὸν Ισαακ τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ καθὰ ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ θεός | et circumcidit eum octavo die, sicut praeceperat ei Deus. | და წინა-დასცჳთა აბრაჰამ ისაკს, ძესა თჳსსა, დღესა მერვესა, ვითარცა ამცნო მას უფალმან ღმერთმან. | წინადაცვითა აბრაამმა ისაკი, თავისი ძე, რვა დღისა, როგორც ნაბრძანები ჰქონდა მისთვის ღმერთს. | And Abraham circumcised his son Isaac being eight days old, as God had commanded him. | и обрезал Авраам Исаака, сына своего, в восьмой день, как заповедал ему Бог. | w=брjь'за же а=враа'мъ i=саа'ка во _о=смы'й де'нь, jа='коже заповjь'да _е=му` бг~ъ. | וַיָּמָל אַבְרָהָם אֶת־יִצְחָק בְּנוֹ, בֶּן־שְׁמֹנַת יָמִים; כַּאֲשֶׁר צִוָּה אֹתוֹ אֱלֹהִים׃ | وَخَتَنَهُ فِي الْيَوْمِ الثَّامِنِ بِمُوجِبِ أَمْرِ اللهِ. |
| 21:5 | Αβρααμ δὲ ἦν ἑκατὸν ἐτῶν ἡνίκα ἐγένετο αὐτῷ Ισαακ ὁ υἱὸς αὐτοῦ | Cum Abraham centum esset annorum, natus est ei Isaac filius eius. | ხოლო აბრაჰამ იყო ას წლისა, რაჟამს ესუა მას ისაკ, ძე თჳსი. | ასი წლის იყო აბრაამი, როცა შეეძინა მას ისაკი, თავისი ძე. | And Abraham was an hundred years old, when his son Isaac was born unto him. | Авраам был ста лет, когда родился у него Исаак, сын его. | А=враа'мъ же бjь` ста` лjь'тъ, _е=гда` бы'сть _е=му` i=саа'къ сы'нъ _е=гw`. | וְאַבְרָהָם בֶּן־מְאַת שָׁנָה; בְּהִוָּלֶד לוֹ, אֵת יִצְחָק בְּנוֹ׃ | وَكَانَ إِبْرَاهِيمُ قَدْ بَلَغَ الْمِئَةَ مِنْ عُمْرِهِ عِنْدَمَا وُلِدَ لَهُ إِسْحاقُ. |
| 21:6 | εἶπεν δὲ Σαρρα γέλωτά μοι ἐποίησεν κύριος ὃς γὰρ ἂν ἀκούσῃ συγχαρεῖταί μοι | Dixitque Sara: «Risum fecit mihi Deus; quicumque audierit, corridebit mihi ? . | და თქუა სარრა: საცინელ მიქმნა მე ღმერთმან: ვის ესმეს, უხაროდის, ჩემ თანა. | თქვა სარამ: სასაცილო გამხადა ღმერთმა; ვინც კი გაიგებს ამ ამბავს, ყველა დამცინებს. | And Sarah said, God hath made me to laugh, so that all that hear will laugh with me. | И сказала Сарра: смех сделал мне Бог; кто ни услышит обо мне, рассмеется. | Рече' же са'рра: смjь'хъ мнjь` сотвори` гд\сь: и='же бо а='ще о_у=слы'шитъ, w=бра'дуется со мно'ю. | וַתֹּאמֶר שָׂרָה, צְחֹק עָשָׂה לִי אֱלֹהִים; כָּל־הַשֹּׁמֵעַ יִצְחַק־לִי׃ | وَقَالَتْ سَارَةُ «لَقَدْ أَضْحَكَنِي الرَّبُّ. كُلُّ مَنْ يَسْمَعُ هَذَا الأَمْرَ يَضْحَكُ مَعِي». |
| 21:7 | καὶ εἶπεν τίς ἀναγγελεῖ τῷ Αβρααμ ὅτι θηλάζει παιδίον Σαρρα ὅτι ἔτεκον υἱὸν ἐν τῷ γήρει μου | Rursumque ait: ? Quis auditurum crederet Abrahamquod Sara lactaret filios, quia peperit ei filiumiam seni?». | და თქუას: ვინ უთხრას აბრაჰამს, ვითარმედ აწოებს ყრმასა სარრა, რამეთუ უშევ ძე სიბერესა ჩემსა. | თქვა: ვინ ეტყოდა აბრაამს, შვილებს ძუძუს მოაწოვებსო სარა? და მაინც ვშობე მისი სიბერის ძე. | And she said, Who would have said unto Abraham, that Sarah should have given children suck? for I have born him a son in his old age. | И сказала: кто сказал бы Аврааму: Сарра будет кормить детей грудью? ибо в старости его я родила сына. | И= рече`: кто` возвjьсти'тъ а=враа'му, jа='кw млеко'мъ пита'етъ _о=троча` са'рра, jа='кw роди'хъ сы'на въ ста'рости мое'й; | וַתֹּאמֶר, מִי מִלֵּל לְאַבְרָהָם, הֵינִיקָה בָנִים שָׂרָה; כִּי־יָלַדְתִּי בֵן לִזְקֻנָיו׃ | وَأَضَافَتْ أَيْضاً: «مَنْ كَانَ يُمْكِنُ أَنْ يَقُولَ لإِبْرَاهِيمَ إِنَّ سَارَةَ سَتُرْضِعُ بَنِينَ؟ فَهَا أَنَا قَدْ أَنْجَبْتُ لَهُ ابْناً فِي شَيْخُوخَتِهِ». |
| 21:8 | καὶ ηὐξήθη τὸ παιδίον καὶ ἀπεγαλακτίσθη καὶ ἐποίησεν Αβρααμ δοχὴν μεγάλην ᾗ ἡμέρᾳ ἀπεγαλακτίσθη Ισαακ ὁ υἱὸς αὐτοῦ | Crevit igitur puer et ablactatus est. Fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis eius. | და განორძნდა ყრმაჲ იგი და განეყენა სძესა და ყო აბრაჰამ სერი დიდი, რომელსა დღესა განეყენა სძესა ისაკ, ძე მისი. | წამოიზარდა ბავშვი და მოსწყვიტეს ძუძუს. გადაიხადა აბრაამმა დიდი პურობა იმ დღეს, როცა ძუძუს მოსწყვიტეს ისაკი. | And the child grew, and was weaned: and Abraham made a great feast the same day that Isaac was weaned. | Дитя выросло и отнято от груди; и Авраам сделал большой пир в тот день, когда Исаак [сын его] отнят был от груди. | И= возрасте` _о=троча`, и= w\тдое'но бы'сть: и= сотвори` а=враа'мъ о_у=чрежде'нiе ве'лiе, въ _о='ньже де'нь w\тдои'ся i=саа'къ сы'нъ _е=гw`. | וַיִּגְדַּל הַיֶּלֶד וַיִּגָּמַל; וַיַּעַשׂ אַבְרָהָם מִשְׁתֶּה גָדוֹל, בְּיוֹם הִגָּמֵל אֶת־יִצְחָק׃ | وَكَبُرَ إِسْحاقُ وَفُطِمَ. فَأَقَامَ إِبْرَاهِيمُ فِي يَوْمِ فِطَامِهِ مَأْدُبَةً عَظِيمَةً. |
| 21:9 | ἰδοῦσα δὲ Σαρρα τὸν υἱὸν Αγαρ τῆς Αἰγυπτίας ὃς ἐγένετο τῷ Αβρααμ παίζοντα μετὰ Ισαακ τοῦ υἱοῦ αὐτῆς | Cumque vidisset Sara filium Agar Aegyptiae iocantem cum Isaac filio suo, dixit ad Abraham: | და იხილა სარრა ძე აგარისი მეგჳპტელისა. რომელ-იგი ესვა აბრაჰამს, იმღერდა ისაკის თანა, ძისა მისისა. | დაინახა სარამ, რომ დასცინოდა მის შვილს შვილი ეგვიპტელი აგარისა, რომელმაც უშვა იგი აბრაამს. | And Sarah saw the son of Hagar the Egyptian, which she had born unto Abraham, mocking. | И увидела Сарра, что сын Агари Египтянки, которого она родила Аврааму, насмехается [над ее сыном, Исааком], | Ви'дjьвши же са'рра сы'на а='гари _е=гv'птяныни, и='же бы'сть а=враа'му, и=гра'юща со i=саа'комъ сы'номъ свои'мъ, | וַתֵּרֶא שָׂרָה אֶת־בֶּן־הָגָר הַמִּצְרִית אֲשֶׁר־יָלְדָה לְאַבְרָהָם מְצַחֵק׃ | وَرَأَتْ سَارَةُ أَنَّ ابْنَ هَاجَرَ الْمِصْرِيَّةِ الَّذِي أَنْجَبَتْهُ لإِبْرَاهِيمَ يَسْخَرُ مِنِ ابْنِهَا إِسْحاقَ، |
| 21:10 | καὶ εἶπεν τῷ Αβρααμ ἔκβαλε τὴν παιδίσκην ταύτην καὶ τὸν υἱὸν αὐτῆς οὐ γὰρ κληρονομήσει ὁ υἱὸς τῆς παιδίσκης ταύτης μετὰ τοῦ υἱοῦ μου Ισαακ | «Eice ancillam hanc et filium eius; non enim erit heres filius ancillae cum filio meo Isaac». | მიუგო და ჰრქუა აბრაჰამს: განაძე მჴევალი ეგე და ძე მისი, რამეთუ არა დაიმკჳდროს ძემან მჴევლისამან ძისა ჩემისა ისაკის თანა. | უთხრა სარამ აბრაამს: გააგდე ეს ყმაქალი და მისი შვილი, რადგან ვერ უნდა დაიდოს წილი ამ ყმაქალის შვილმა ჩემს შვილთან, ისაკთან ერთად. | Wherefore she said unto Abraham, Cast out this bondwoman and her son: for the son of this bondwoman shall not be heir with my son, even with Isaac. | и сказала Аврааму: выгони эту рабыню и сына ее, ибо не наследует сын рабыни сей с сыном моим Исааком. | и= рече` а=враа'му: и=зжени` рабу` сiю` и= сы'на _е=я`: не наслjь'дитъ бо сы'нъ рабы` сея` съ сы'номъ мои'мъ i=саа'комъ. | וַתֹּאמֶר לְאַבְרָהָם, גָּרֵשׁ הָאָמָה הַזֹּאת וְאֶת־בְּנָהּ; כִּי לֹא יִירַשׁ בֶּן־הָאָמָה הַזֹּאת, עִם־בְּנִי עִם־יִצְחָק׃ | فَقَالَتْ لإِبْرَ اهِيمَ: «اطْرُدْ هَذِهِ الْجَارِيَةَ وَابْنَهَا، فَإِنَّ ابْنَ الْجَارِيَةِ لَنْ يَرِثَ مَعَ ابْنِي إِسْحاقَ». |
| 21:11 | σκληρὸν δὲ ἐφάνη τὸ ῥῆμα σφόδρα ἐναντίον Αβρααμ περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ | Dure accepit hoc Abraham propter filium suum. | ხოლო ფიცხელ იყო სიტყუაჲ ესე ფრიად წინაშე აბრაჰამისა ძისა მისისათჳს. | მეტისმეტად შეაწუხა აბრაამი ამ ამბავმა თავისი შვილის, ისმაელის გამო. | And the thing was very grievous in Abraham's sight because of his son. | И показалось это Аврааму весьма неприятным ради сына его [Измаила]. | Же'стокъ же jа=ви'ся глаго'лъ се'й sjьлw` пред\ъ а=враа'момъ w= сы'нjь _е=гw` i=сма'илjь. | וַיֵּרַע הַדָּבָר מְאֹד בְּעֵינֵי אַבְרָהָם; עַל אוֹדֹת בְּנוֹ׃ | فَقَبُحَ هَذَا الْقَوْلُ فِي نَفْسِ إِبْرَ اهِيمَ مِنْ أَجْلِ ابْنِهِ. |
| 21:12 | εἶπεν δὲ ὁ θεὸς τῷ Αβρααμ μὴ σκληρὸν ἔστω τὸ ῥῆμα ἐναντίον σου περὶ τοῦ παιδίου καὶ περὶ τῆς παιδίσκης πάντα ὅσα ἐὰν εἴπῃ σοι Σαρρα ἄκουε τῆς φωνῆς αὐτῆς ὅτι ἐν Ισαακ κληθήσεταί σοι σπέρμα | Cui dixit Deus: «Non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua; omnia, quae dixerit tibi Sara, audi vocem eius, quia in Isaac vocabitur tibi semen. | და ჰრქუა ღმერთმან აბრაჰამს: ნუ ფიცხელ გიჩნს წინაშე შენსა ყრმისა მაგისთჳს და მჴევლისა, ყოველივე, რაჲცა გრქუას შენ სარრა. ისმინე ჴმისა მისისაჲ, რამეთუ ისაკისგან გეწოდოს შენ ნათესავად. | უთხრა ღმერთმა აბრაამს: ნუ სწუხარ ყმაწვილზე და შენს ყმა ქალზე; ყველაფერი გაუგონე სარას, რასაც გეტყვის; რადგან ისაკით დაგეწყება შთამომავლობა. | And God said unto Abraham, Let it not be grievous in thy sight because of the lad, and because of thy bondwoman; in all that Sarah hath said unto thee, hearken unto her voice; for in Isaac shall thy seed be called. | Но Бог сказал Аврааму: не огорчайся ради отрока и рабыни твоей; во всем, что скажет тебе Сарра, слушайся голоса ее, ибо в Исааке наречется тебе семя; | И= рече` бг~ъ а=враа'му: да не бу'детъ же'стоко пред\ъ тобо'ю w= _о='троцjь и= w= рабы'ни: вся^ _е=ли^ка а='ще рече'тъ тебjь` са'рра, слу'шай гла'са _е=я`: jа='кw во i=саа'цjь нарече'тся тебjь` сjь'мя: | וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים אֶל־אַבְרָהָם, אַל־יֵרַע בְּעֵינֶיךָ עַל־הַנַּעַר וְעַל־אֲמָתֶךָ, כֹּל אֲשֶׁר תֹּאמַר אֵלֶיךָ שָׂרָה שְׁמַע בְּקֹלָהּ; כִּי בְיִצְחָק, יִקָּרֵא לְךָ זָרַע׃ | فَقَال اللهُ لَهُ: «لاَ يَسُوءُ فِي نَفْسِكَ أَمْرُ الصَّبِيِّ أَوْ أَمْرُ جَارِيَتِكَ، وَاسْمَعْ لِكَلاَمِ سَارَةَ فِي كُلِّ مَا تُشِيرُ بِهِ عَلَيْكَ لأَنَّهُ بِإِسْحاقَ يُدْعَى لَكَ نَسْلٌ. |
| 21:13 | καὶ τὸν υἱὸν δὲ τῆς παιδίσκης ταύτης εἰς ἔθνος μέγα ποιήσω αὐτόν ὅτι σπέρμα σόν ἐστιν | Sed et filium ancillae faciam in gentem magnam, quia semen tuum est». | ხოლო ძე-ცა ეგე მჴევლისა მაგის ვყო ნათესავად დიდად, რამეთუ თესლი შენი არს. | ყმაქალის ძესაც ხალხად ვაქცევ, რადგან შენი თესლია იგი. | And also of the son of the bondwoman will I make a nation, because he is thy seed. | и от сына рабыни Я произведу [великий] народ, потому что он семя твое. | сы'на же рабы'ни сея` въ jа=зы'къ вели'къ сотворю` _е=го`, jа='кw сjь'мя твое` _е='сть. | וְגַם אֶת־בֶּן־הָאָמָה לְגוֹי אֲשִׂימֶנּוּ; כִּי זַרְעֲךָ הוּא׃ | وَسَأُقِيمُ مِنِ ابْنِ الْجَارِيَةِ أُمَّةً أَيْضاً لأَنَّهُ مِنْ ذُرِّيَّتِكَ». |
| 21:14 | ἀνέστη δὲ Αβρααμ τὸ πρωὶ καὶ ἔλαβεν ἄρτους καὶ ἀσκὸν ὕδατος καὶ ἔδωκεν Αγαρ καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τὸν ὦμον καὶ τὸ παιδίον καὶ ἀπέστειλεν αὐτήν ἀπελθοῦσα δὲ ἐπλανᾶτο τὴν ἔρημον κατὰ τὸ φρέαρ τοῦ ὅρκου | Surrexit itaque Abraham mane et tollens panem et utrem aquae imposuit scapulae eius tradiditque puerum et dimisit eam. Quae cum abisset, errabat in deserto Bersabee. | ხოლო აღდგა აბრაჰამ განთიად და მოიღო პური და თხიერითა წყალი და მისცა აგარს. და აღიკიდა იგი მჴართა თჳსთა და ყრმაჲ. და განვიდა იგი და შესცთა უდაბნოსა ჯურღმულსა მას ზედა ფიცისასა. | ადგა დილაადრიანად აბრაამი, აიღო პური, ერთი მათარა წყალი და მისცა აგარს, ზურგზე შეუსვა ბავშვი და გაუშვა. წავიდა ქალი და ხეტიალობდა ბერშებას უდაბნოში. | And Abraham rose up early in the morning, and took bread, and a bottle of water, and gave it unto Hagar, putting it on her shoulder, and the child, and sent her away: and she departed, and wandered in the wilderness of Beersheba. | Авраам встал рано утром, и взял хлеба и мех воды, и дал Агари, положив ей на плечи, и отрока, и отпустил ее. Она пошла, и заблудилась в пустыне Вирсавии; | Воста' же а=враа'мъ зау'тра и= взя` хлjь'бы и= мjь'хъ воды`, и= даде` а='гари: и= возложи` на плещы` _е=я` _о=троча` и= w\тпусти` ю=`. W\тше'дши же заблужда'ше въ пусты'ни, о_у= кла'дязя кля'твеннагw: | וַיַּשְׁכֵּם אַבְרָהָם בַּבֹּקֶר וַיִּקַּח־לֶחֶם וְחֵמַת מַיִם וַיִּתֵּן אֶל־הָגָר שָׂם עַל־שִׁכְמָהּ וְאֶת־הַיֶּלֶד וַיְשַׁלְּחֶהָ; וַתֵּלֶךְ וַתֵּתַע, בְּמִדְבַּר בְּאֵר שָׁבַע׃ | فَنَهَضَ إِبْرَاهِيمُ فِي الصَّبَاحِ الْبَاكِرِ وَأَخَذَ خُبْزاً وَقِرْبَةَ مَاءٍ وَدَفَعَهُمَا إِلَى هَاجَرَ، وَوَضَعَهُمَا عَلَى كَتِفَيْهَا، ثُمَّ صَرَفَهَا مَعَ الصَّبِيِّ. فَهَامَتْ عَلَى وَجْهِهَا فِي بَرِّيَّةِ بِئْرِ سَبْعٍ. |
| 21:15 | ἐξέλιπεν δὲ τὸ ὕδωρ ἐκ τοῦ ἀσκοῦ καὶ ἔρριψεν τὸ παιδίον ὑποκάτω μιᾶς ἐλάτης | Cumque consumpta esset aqua in utre, abiecit puerum subter unum arbustum | მოაკლდა წყალი იგი თხიერისაჲ მისგან და დააგდო ყრმაჲ იგი ქუეშე ნერგსა ერთსა. | გაუთავდა მათარაში წყალი და დასვა ბავშვი ერთი ბუჩქის ძირას. | And the water was spent in the bottle, and she cast the child under one of the shrubs. | и не стало воды в мехе, и она оставила отрока под одним кустом | w=скудjь' же вода` и=з\ъ мjь'ха: и= пове'рже _о=троча` под\ъ _е='лiю _е=ди'ною. | וַיִּכְלוּ הַמַּיִם מִן־הַחֵמֶת; וַתַּשְׁלֵךְ אֶת־הַיֶּלֶד, תַּחַת אַחַד הַשִּׂיחִם׃ | وَعِنْدَمَا فَرَغَ الْمَاءُ مِنَ الْقِرْبَةِ طَرَحَتِ الصَّبِيَّ تَحْتَ إِحْدَى الأَشْجَارِ، |
| 21:16 | ἀπελθοῦσα δὲ ἐκάθητο ἀπέναντι αὐτοῦ μακρόθεν ὡσεὶ τόξου βολήν εἶπεν γάρ οὐ μὴ ἴδω τὸν θάνατον τοῦ παιδίου μου καὶ ἐκάθισεν ἀπέναντι αὐτοῦ ἀναβοῆσαν δὲ τὸ παιδίον ἔκλαυσεν | et abiit; seditque e regione procul, quantum potest arcus iacere. Dixit enim: «Non videbo morientem puerum». Et sedens contra levavit vocem suam et flevit. | და წარვიდა ღა დაჯდა წინაშე მისსა შორს, ვითარ ისრის სატყორცებელ, რამეთუ თქუა: არა ვიხილო სიკუდილი ძისა ჩემისა, და ვითარ ჯდა წინაშე მისსა, ღაღად-ყო ყრმამან მან და ტიროდა. | წავიდა და დაჯდა თავისთვის მოშორებით, საისრეზე, რადგან იფიქრა, ბავშვის სიკვდილს ვერ ვუყურებო. იჯდა მოშორებით და ხმამაღლა ტიროდა. | And she went, and sat her down over against him a good way off, as it were a bowshot: for she said, Let me not see the death of the child. And she sat over against him, and lift up her voice, and wept. | и пошла, села вдали, в расстоянии на один выстрел из лука. Ибо она сказала: не хочу видеть смерти отрока. И она села [поодаль] против [него], и подняла вопль, и плакала; | W\тше'дши же сjьдя'ше пря'мw _е=му` и=здале'че, jа='коже дострjьли'ти и=з\ъ лу'ка: рече' бо: да не ви'жду сме'рти дjь'тища моегw`. И= сjь'де пря'мw _е=му` и=здале'че. Воскрича'въ же _о=троча`, воспла'кася: | וַתֵּלֶךְ וַתֵּשֶׁב לָהּ מִנֶּגֶד, הַרְחֵק כִּמְטַחֲוֵי קֶשֶׁת, כִּי אָמְרָה, אַל־אֶרְאֶה בְּמוֹת הַיָּלֶד; וַתֵּשֶׁב מִנֶּגֶד, וַתִּשָּׂא אֶת־קֹלָהּ וַתֵּבְךְּ׃ | وَمَضَتْ وَجَلَسَتْ مُقَابِلَهُ، عَلَى بُعْدِ نَحْوِ مِئَةِ مِتْرٍ، لأَنَّهَا قَالَتْ: «لاَ أَشْهَدُ مَوْتَ الصَّبِيِّ». فَجَلَسَتْ مُقَابِلَهُ وَرَفَعَتْ صَوْتَهَا وَبَكَتْ. |
| 21:17 | εἰσήκουσεν δὲ ὁ θεὸς τῆς φωνῆς τοῦ παιδίου ἐκ τοῦ τόπου οὗ ἦν καὶ ἐκάλεσεν ἄγγελος τοῦ θεοῦ τὴν Αγαρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ εἶπεν αὐτῇ τί ἐστιν Αγαρ μὴ φοβοῦ ἐπακήκοεν γὰρ ὁ θεὸς τῆς φωνῆς τοῦ παιδίου σου ἐκ τοῦ τόπου οὗ ἐστιν | Exaudivit autem Deus vocem pueri; vocavitque angelus Dei Agar de caelo dicens: «Quid tibi, Agar? Noli timere; exaudivit enim Deus vocem pueri de loco, in quo est. | შეისმინა ღმერთმან ჴმაჲ ყრმისაჲ მის ადგილით, სადა-იგი იყო, და უწოდა ანგელოზი უფლისა აგარს ზეცით და ჰრქუა: რაჲ არს, აგარ? ნუ გეშინინ, რამეთუ შეისმინა ღმერთმან ჴმაჲ ვედრებისა ყრმისა მაგის შენისა მიერ ადგილით, სადა-იგი არს. | მოესმა ღმერთს ყმაწვილის ხმა; დაუძახა აგარს ღვთის ანგელოზმა ციდან და უთხრა: რა იყო, აგარ? ნუ გეშინია, რადგან მოესმა ღმერთს შენი ყმაწვილის ხმა იმ ადგილიდან, სადაც არის. | And God heard the voice of the lad; and the angel of God called to Hagar out of heaven, and said unto her, What aileth thee, Hagar? fear not; for God hath heard the voice of the lad where he is. | и услышал Бог голос отрока [оттуда, где он был]; и Ангел Божий с неба воззвал к Агари и сказал ей: что с тобою, Агарь? не бойся; Бог услышал голос отрока оттуда, где он находится; | о_у=слы'ша же бг~ъ гла'съ _о=троча'те w\т мjь'ста, и=дjь'же бя'ше: и= воззва` а='гг~лъ бж~iй а='гарь съ нб~се` и= рече` _е='й: что' _е=сть, а='гарь; не бо'йся: о_у=слы'ша бо бг~ъ гла'съ _о='трочища w\т мjь'ста, и=дjь'же _е='сть: | וַיִּשְׁמַע אֱלֹהִים אֶת־קוֹל הַנַּעַר, וַיִּקְרָא מַלְאַךְ אֱלֹהִים אֶל־הָגָר מִן־הַשָּׁמַיִם, וַיֹּאמֶר לָהּ מַה־לָּךְ הָגָר; אַל־תִּירְאִי, כִּי־שָׁמַע אֱלֹהִים אֶל־קוֹל הַנַּעַר בַּאֲשֶׁר הוּא־שָׁם׃ | وَسَمِعَ اللهُ بُكَاءَ الصَّبِيِّ، فَنَادَى مَلاَكُ اللهِ هَاجَرَ مِنَ السَّمَاءِ وَقَالَ لَهَا: «مَا الَّذِي يُزْعِجُكِ يَا هَاجَرُ؟ لَا تَخَافِي، لأَنَّ اللهَ قَدْ سَمِعَ بُكَاءَ الصَّبِيِّ مِنْ حَيْثُ هُوَ مُلْقىً. |
| 21:18 | ἀνάστηθι λαβὲ τὸ παιδίον καὶ κράτησον τῇ χειρί σου αὐτό εἰς γὰρ ἔθνος μέγα ποιήσω αὐτόν | Surge, tolle puerum et tene illum manu tua, quia in gentem magnam faciam eum». | აღდეგ უკუე და შეიყუარე ყრმაჲ შენი და უპყრა მას ჴელითა შენითა, რამეთუ ნათესავად დიდად ვყო ესე. | ადექი, აიყვანე ყმაწვილი ხელში, რადგან დიდ ხალხად ვაქცევ მას. | Arise, lift up the lad, and hold him in thine hand; for I will make him a great nation. | встань, подними отрока и возьми его за руку, ибо Я произведу от него великий народ. | воста'ни и= поими` _о=троча`, и= и=ми` руко'ю твое'ю _е=го`: въ jа=зы'къ бо вели'къ сотворю` _е=го`. | קוּמִי שְׂאִי אֶת־הַנַּעַר, וְהַחֲזִיקִי אֶת־יָדֵךְ בּוֹ; כִּי־לְגוֹי גָּדוֹל אֲשִׂימֶנּוּ׃ | قُومِي وَاحْمِلِي الصَّبِيَّ، وَتَشَبَّثِي بِهِ لأَنَّنِي سَأَجْعَلُهُ أُمَّةً عَظِيمَةً». |
| 21:19 | καὶ ἀνέῳξεν ὁ θεὸς τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῆς καὶ εἶδεν φρέαρ ὕδατος ζῶντος καὶ ἐπορεύθη καὶ ἔπλησεν τὸν ἀσκὸν ὕδατος καὶ ἐπότισεν τὸ παιδίον | Aperuitque Deus oculos eius; quae videns puteum aquae abiit et implevit utrem deditque puero bibere. | და აღუხილნა ღმერთმან თუალნი მისნი და იხილა ჯურღმული წყლისა ცხოველისა და მივიდა და აღავსო თხიერი იგი წყლითა და ასუა ყრმასა მას, და იყო ღმერთი ყრმისა მის თანა. | აუხილა მას თვალი ღმერთმა და დაინახა ქალმა წყლიანი ჭა; წავიდა, წყლით აავსო მათარა და ყმაწვილს დაალევინა. | And God opened her eyes, and she saw a well of water; and she went, and filled the bottle with water, and gave the lad drink. | И Бог открыл глаза ее, и она увидела колодезь с водою [живою], и пошла, наполнила мех водою и напоила отрока. | И= w\тве'рзе бг~ъ _о='чи _е=я`, и= о_у=зрjь` кла'дязь воды` жи'вы: и= и='де, и= налiя` мjь'хъ воды`, и= напои` _о=троча`. | וַיִּפְקַח אֱלֹהִים אֶת־עֵינֶיהָ, וַתֵּרֶא בְּאֵר מָיִם; וַתֵּלֶךְ וַתְּמַלֵּא אֶת־הַחֵמֶת מַיִם, וַתַּשְׁקְ אֶת־הַנָּעַר׃ | ثُمَّ فَتَحَ عَيْنَيْهَا فَأَبْصَرَتْ بِئْرَ مَاءٍ، فَذَهَبَتْ وَمَلأَتِ الْقِرْبَةَ وَسَقَتِ الصَّبِيَّ. |
| 21:20 | καὶ ἦν ὁ θεὸς μετὰ τοῦ παιδίου καὶ ηὐξήθη καὶ κατῴκησεν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐγένετο δὲ τοξότης | Et fuit Deus cum eo; qui crevit et moratus est in solitudine factusque est iuvenis sagittarius. | და აღორძნდა და დაეშენა უდაბნოსა და იყო იგი მეისარ. | ღმერთი იყო ყმაწვილთან; გაიზარდა და უდაბნოში დამკვიდრდა, და მშვილდოსანი შეიქნა. | And God was with the lad; and he grew, and dwelt in the wilderness, and became an archer. | И Бог был с отроком; и он вырос, и стал жить в пустыне, и сделался стрелком из лука. | И= бя'ше бг~ъ со _о=троча'темъ, и= возрасте`, и= всели'ся въ пусты'ни, и= бы'сть стрjьле'цъ. | וַיְהִי אֱלֹהִים אֶת־הַנַּעַר וַיִּגְדָּל; וַיֵּשֶׁב בַּמִּדְבָּר, וַיְהִי רֹבֶה קַשָּׁת׃ | وَكَانَ اللهُ مَعَ الصَّبِيِّ فَكَبُرَ، وَسَكَنَ فِي صَحْرَ اءِ فَارَانَ، وَبَرَعَ فِي رَمْيِ الْقَوْسِ. |
| 21:21 | καὶ κατῴκησεν ἐν τῇ ἐρήμῳ τῇ Φαραν καὶ ἔλαβεν αὐτῷ ἡ μήτηρ γυναῖκα ἐκ γῆς Αἰγύπτου | Habitavitque in deserto Pharan; et accepit illi mater sua uxorem de terra Aegypti. | და დაემკჳდრა უდაბნოსა მას ფარანისა, და მოჰგუარა მას დედამან მისმან ცოლი ქუეყანით ეგჳპტით. | დასახლდა ფარანის უდაბნოში და მიუყვანა მას დედამისმა ცოლი ეგვიპტელთა ქვეყნიდან. | And he dwelt in the wilderness of Paran: and his mother took him a wife out of the land of Egypt. | Он жил в пустыне Фаран; и мать его взяла ему жену из земли Египетской. | И= посели'ся въ пусты'ни фара'нъ: и= поя'тъ _е=му` ма'ти _е=гw` жену` w\т земли` _е=гv'петскiя. | וַיֵּשֶׁב בְּמִדְבַּר פָּארָן; וַתִּקַּח־לוֹ אִמּוֹ אִשָּׁה מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם׃ פ | وَاتَّخَذَتْ لَهُ أُمُّهُ زَوْجَةً مِنْ مِصْرَ. |
| 21:22 | ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ εἶπεν Αβιμελεχ καὶ Οχοζαθ ὁ νυμφαγωγὸς αὐτοῦ καὶ Φικολ ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ πρὸς Αβρααμ λέγων ὁ θεὸς μετὰ σοῦ ἐν πᾶσιν οἷς ἐὰν ποιῇς | Eodem tempore dixit Abimelech et Phicol princeps exercitus eius ad Abraham: «Deus tecum est in universis, quae agis. | მას ჟამსა ოდენ მიუგო აბიმელექ და ოქოზათ, ეზოჲსმოძღუარმან და ფიქოლ, ერისთავმან ერისა მისისამან, აბრაჰამს და ჰრქუა: ღმერთი შენ თანა არს ყოველსავე, რასაცა იქმ. | იმ ხანებში იყო, რომ უთხრეს აბრაამს აბიმელექმა და ფიქოლმა, მისმა მხედართმთავარმა: ღმერთია შენთან ყველა საქმეში, რასაც აკეთებ. | And it came to pass at that time, that Abimelech and Phichol the chief captain of his host spake unto Abraham, saying, God is with thee in all that thou doest: | И было в то время, Авимелех с [Ахузафом невестоводителем и] Фихолом, военачальником своим, сказал Аврааму: с тобою Бог во всем, что ты ни делаешь; | Бы'сть же въ то` вре'мя, и= рече` а=вiмеле'хъ, и= _о=хоза'fъ невjьстоводи'тель _е=гw`, и= фiхо'лъ воево'да си'лы _е=гw`, ко а=враа'му, глаго'ля: бг~ъ съ тобо'ю во всjь'хъ, jа=`же твори'ши: | וַיְהִי בָּעֵת הַהִוא, וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ, וּפִיכֹל שַׂר־צְבָאוֹ, אֶל־אַבְרָהָם לֵאמֹר; אֱלֹהִים עִמְּךָ, בְּכֹל אֲשֶׁר־אַתָּה עֹשֶׂה׃ | وَفِي ذَلِكَ الزَّمَانِ خَاطَبَ أَبِيمَالِكُ وَفِيكُولُ قَائِدُ جَيْشِهِ إِبْرَاهِيمَ قَائِلَيْنِ: «إِنَّ اللهَ مَعَكَ فِي كُلِّ مَا تَقُومُ بِهِ، |
| 21:23 | νῦν οὖν ὄμοσόν μοι τὸν θεὸν μὴ ἀδικήσειν με μηδὲ τὸ σπέρμα μου μηδὲ τὸ ὄνομά μου ἀλλὰ κατὰ τὴν δικαιοσύνην ἣν ἐποίησα μετὰ σοῦ ποιήσεις μετ᾿ ἐμοῦ καὶ τῇ γῇ ᾗ σὺ παρῴκησας ἐν αὐτῇ | Iura ergo per Deum, ne noceas mihi et posteris meis stirpique meae; sed iuxta fidem, quam feci tibi, facies mihi et terrae, in qua versatus es advena». | აწ უკუე მეფუცე მე, ღმერთსა, რათა არა მავნო, არცა ნათესავსა ჩემსა, ნუცა სახლსა ჩემსა, არამედ სიმართლისაებრ ჩემისა, რომელი ვყავ შენ თანა და ქუეყანასა მას. რომელსა დამკჳდრებულ ხარ შენ მას ზედა. | ახლა, შემომფიცე ღვთის სახელით, რომ არ მიმტყუნებ არც მე და არც ჩემს მონაგარს და მოდგმას; როგორც მე გექცეოდი კეთილად, ისე შენც მოგვექეცი კეთილად მე და ამ ქვეყანას, სადაც მდგმურადა ხარ. | Now therefore swear unto me here by God that thou wilt not deal falsely with me, nor with my son, nor with my son's son: but according to the kindness that I have done unto thee, thou shalt do unto me, and to the land wherein thou hast sojourned. | и теперь поклянись мне здесь Богом, что ты не обидишь ни меня, ни сына моего, ни внука моего; и как я хорошо поступал с тобою, так и ты будешь поступать со мною и землею, в которой ты гостишь. | нн~jь о_у=`бо клени'ся ми` бг~омъ, не w=би'дjьти мене`, ниже` сjь'мене моегw`, ниже` и='мене моегw`: но по пра'вдjь, ю='же сотвори'хъ съ тобо'ю, сотвори'ши со мно'ю и= земли`, и=дjь'же ты` всели'лся _е=си` на не'й. | וְעַתָּה, הִשָּׁבְעָה לִּי בֵאלֹהִים הֵנָּה, אִם־תִּשְׁקֹר לִי, וּלְנִינִי וּלְנֶכְדִּי; כַּחֶסֶד אֲשֶׁר־עָשִׂיתִי עִמְּךָ תַּעֲשֶׂה עִמָּדִי, וְעִם־הָאָרֶץ אֲשֶׁר־גַּרְתָּה בָּהּ׃ | فَاحْلِفْ لِي الآنَ بِاللهِ أَنْ لَا تَغْدُرَ بِي وَلاَ بِنَسْلِي وَذُرِّيَّتِي، بَلْ تُحْسِنَ إِلَيَّ وَإِلَى شَعْبِي الَّذِي تَغَرَّبْتَ بَيْنَهُ، كَمَا أَحْسَنْتُ إِلَيْكَ». |
| 21:24 | καὶ εἶπεν Αβρααμ ἐγὼ ὀμοῦμαι | Dixitque Abraham: «Ego iurabo». | და ჰრქუა მას აბრაჰამ: მე უკუე გეფუცო შენ. | უთხრა აბრაამმა: გეფიცები. | And Abraham said, I will swear. | И сказал Авраам: я клянусь. | И= рече` а=враа'мъ: а='зъ клену'ся. | וַיֹּאמֶר אַבְרָהָם, אָנֹכִי אִשָּׁבֵעַ׃ | فَقَالَ إِبْرَاهِيمُ: «أَحْلِفُ». |
| 21:25 | καὶ ἤλεγξεν Αβρααμ τὸν Αβιμελεχ περὶ τῶν φρεάτων τοῦ ὕδατος ὧν ἀφείλαντο οἱ παῖδες τοῦ Αβιμελεχ | Et increpavit Abraham Abimelech propter puteum aquae, quem vi abstulerant servi eius. | და ამხილა აბრაჰამ აბიმელექს ჯურღმულთა მათთჳს წყლისათა, რომელ-იგი მოუღიეს მწყემსთა მათ აბიმელექისთა. | საყვედურობდა აბრაამი აბიმელექს წყლის ჭის გამო, რომელიც მიტაცებული ჰქონდა აბიმელექის მორჩილთ. | And Abraham reproved Abimelech because of a well of water, which Abimelech's servants had violently taken away. | И Авраам упрекал Авимелеха за колодезь с водою, который отняли рабы Авимелеховы. | И= w=бличи` а=враа'мъ а=вiмеле'ха w= кла'дязехъ во'дныхъ, jа=`же w\тя'ша _о='троцы а=вiмеле'хwвы. | וְהוֹכִחַ אַבְרָהָם אֶת־אֲבִימֶלֶךְ; עַל־אֹדוֹת בְּאֵר הַמַּיִם, אֲשֶׁר גָּזְלוּ עַבְדֵי אֲבִימֶלֶךְ׃ | وَعَاتَبَ إِبْرَاهِيمُ أَبِيمَالِكَ مِنْ أَجْلِ الْبِئْرِ الَّتِي اغْتَصَبَهَا عَبِيدُ أَبِيمَالِكَ، |
| 21:26 | καὶ εἶπεν αὐτῷ Αβιμελεχ οὐκ ἔγνων τίς ἐποίησεν τὸ πρᾶγμα τοῦτο οὐδὲ σύ μοι ἀπήγγειλας οὐδὲ ἐγὼ ἤκουσα ἀλλ᾿ ἢ σήμερον | Responditque Abimelech: «Nescivi quis fecerit hanc rem; sed et tu non indicasti mihi, et ego non audivi praeter hodie». | ჰრქუა აბიმელექ აბრაჰამს: არა ვიცი, ვინ ყო საქმე ეგე. არცა შენ მითხარ, არცა მე მესმა, არამედ დღეს ხოლო. | უთხრა აბიმელექმა: არ ვიცი, ვინ ქნა ეს საქმე; შენ არაფერი გითქვამს ჩემთვის; მეც არაფერი მსმენია დღემდე. | And Abimelech said, I wot not who hath done this thing: neither didst thou tell me, neither yet heard I of it, but to day. | Авимелех же сказал [ему]: не знаю, кто это сделал, и ты не сказал мне; я даже и не слыхал о том доныне. | И= рече` _е=му` а=вiмеле'хъ: не вjь'дjьхъ, кто` сотвори` тебjь` ве'щь сiю`: ниже` ты' ми повjь'далъ _е=си`, ниже` а='зъ слы'шахъ, то'кмw дне'сь. | וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ, לֹא יָדַעְתִּי, מִי עָשָׂה אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה; וְגַם־אַתָּה לֹא־הִגַּדְתָּ לִּי, וְגַם אָנֹכִי לֹא שָׁמַעְתִּי בִּלְתִּי הַיּוֹם׃ | فَقَالَ أَبِيمَالِكُ: «لَسْتُ أَعْلَمُ مَنِ ارْتَكَبَ هَذَا الأَمْرَ، وَأَنْتَ لَمْ تُخْبِرْنِي بِهِ، وَلَمْ أَسْمَعْ عَنْهُ سِوَى الْيَوْمِ». |
| 21:27 | καὶ ἔλαβεν Αβρααμ πρόβατα καὶ μόσχους καὶ ἔδωκεν τῷ Αβιμελεχ καὶ διέθεντο ἀμφότεροι διαθήκην | Tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech; percusseruntque ambo foedus. | მოასხა აბრაჰამ ცხოვარი და ზროხაჲ და მისცა აბიმელექს და აღითქუეს ორთავე აღთქუმა. | აიღო და მისცა აბრაამმა ცხვარ-ძროხა აბიმელექს; და შეკრეს კავშირი. | And Abraham took sheep and oxen, and gave them unto Abimelech; and both of them made a covenant. | И взял Авраам мелкого и крупного скота и дал Авимелеху, и они оба заключили союз. | И= взя` а=враа'мъ _о='вцы и= ю=нцы` и= даде` а=вiмеле'ху: и= завjьща'ста _о='ба завjь'тъ. | וַיִּקַּח אַבְרָהָם צֹאן וּבָקָר, וַיִּתֵּן לַאֲבִימֶלֶךְ; וַיִּכְרְתוּ שְׁנֵיהֶם בְּרִית׃ | ثُمَّ أَعْطَى إِبْرَاهِيمُ أَبِيمَالِكَ غَنَماً وَبَقَراً وَقَطَعَ كِلاَهُمَا عَهْداً. |
| 21:28 | καὶ ἔστησεν Αβρααμ ἑπτὰ ἀμνάδας προβάτων μόνας | Et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum. | დაადგინა აბრაჰამ შჳდნი ტარიგნი თჳსაგან. | ცალკე გამოასხა აბრაამმა ფარიდან შვიდი ბატკანი. | And Abraham set seven ewe lambs of the flock by themselves. | И поставил Авраам семь агниц из стада мелкого скота особо. | И= поста'ви а=враа'мъ се'дмь а='гницъ _о='вчихъ _е=ди'ныхъ. | וַיַּצֵּב אַבְרָהָם, אֶת־שֶׁבַע כִּבְשֹׂת הַצֹּאן לְבַדְּהֶן׃ | وَفَرَزَ إِبْرَاهِيمُ سَبْعَ نِعَاجٍ مِنَ الْغَنَمِ وَحْدَهَا. |
| 21:29 | καὶ εἶπεν Αβιμελεχ τῷ Αβρααμ τί εἰσιν αἱ ἑπτὰ ἀμνάδες τῶν προβάτων τούτων ἃς ἔστησας μόνας | Cui dixit Abimelech: «Quid sibi volunt septem agnae istae, quas stare fecisti seorsum?». | და ჰრქუა აბრაჰამს აბიმელექ: რაჲ არიან შჳდნი ესე ტარიგნი ცხოვართანი, რომელ-ესე დაადგინენ თჳსაგან? | უთხრა აბიმელექმა აბრაამს: რა არის ეს შვიდი ბატკანი, ცალკე რომ გამოასხი? | And Abimelech said unto Abraham, What mean these seven ewe lambs which thou hast set by themselves? | Авимелех же сказал Аврааму: на что здесь сии семь агниц [из стада овец], которых ты поставил особо? | И= рече` а=вiмеле'хъ а=враа'му: что` су'ть се'дмь а='гницы _о=ве'цъ си'хъ, jа=`же поста'вилъ _е=си` _е=ди^ны; | וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ אֶל־אַבְרָהָם; מָה הֵנָּה, שֶׁבַע כְּבָשֹׂת הָאֵלֶּה, אֲשֶׁר הִצַּבְתָּ לְבַדָּנָה׃ | فَقَالَ أَبِيمَالِكُ لإِبْرَاهِيمَ: «مَاذَا تَقْصِدُ بِهَذِهِ النِّعَاجِ السَّبْعِ الَّتِي فَرَزْتَهَا جَانِباً؟» |
| 21:30 | καὶ εἶπεν Αβρααμ ὅτι τὰς ἑπτὰ ἀμνάδας ταύτας λήμψῃ παρ᾿ ἐμοῦ ἵνα ὦσίν μοι εἰς μαρτύριον ὅτι ἐγὼ ὤρυξα τὸ φρέαρ τοῦτο | At ille: «Septem, inquit, agnas accipies de manu mea, ut sint in testimonium mihi, quoniam ego fodi puteum istum». | მიუგო აბრაჰამ და ჰრქუა: რამეთუ შჳდნი ესე ტარიგნი მიიბნე ჩემგან. რათა იყვნენ ჩემდა საწამებელად, რამეთუ მე ვთხარე ჯურღმული ესე. | უთხრა აბრაამმა: მიიღე ჩემგან ეს შვიდი ბატკანი იმის დასტურად, რომ ჩემი ამოთხრილია ეს ჭა. | And he said, For these seven ewe lambs shalt thou take of my hand, that they may be a witness unto me, that I have digged this well. | [Авраам] сказал: семь агниц сих возьми от руки моей, чтобы они были мне свидетельством, что я выкопал этот колодезь. | И= рече` а=враа'мъ: jа='кw се'дмь си'хъ а='гницъ во'змеши о_у= мен_е`, да бу'дутъ ми` во свидjь'телство, jа='кw а='зъ и=скопа'хъ кла'дязь се'й. | וַיֹּאמֶר כִּי אֶת־שֶׁבַע כְּבָשֹׂת, תִּקַּח מִיָּדִי; בַּעֲבוּר תִּהְיֶה־לִּי לְעֵדָה, כִּי חָפַרְתִּי אֶת־הַבְּאֵר הַזֹּאת׃ | فَأَجَابَ: «هِيَ سَبْعُ نِعَاجٍ أُقَدِّمُهَا لَكَ بِيَدِي شَهَادَةً لِي أَنَّنِي حَفَرْتُ هَذِهِ الْبِئْرَ». |
| 21:31 | διὰ τοῦτο ἐπωνόμασεν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Φρέαρ ὁρκισμοῦ ὅτι ἐκεῖ ὤμοσαν ἀμφότεροι | Idcirco vocatus est locus ille Bersabee, quia ibi uterque iuraverunt. | ამისთჳს უწოდა სახელი ადგილსა მას ჯურღმულ ფიცისა. | ამიტომ უწოდა ამ ადგილს ბერშება, რადგან აქ შეჰფიცეს ერთმანეთს. | Wherefore he called that place Beersheba; because there they sware both of them. | Потому и назвал он сие место: Вирсавия, ибо тут оба они клялись | Сегw` ра'ди наименова` и='мя мjь'сту тому` кла'дязь кля'твенный: jа='кw та'мw кля'стася _о='ба | עַל־כֵּן, קָרָא לַמָּקוֹם הַהוּא בְּאֵר שָׁבַע; כִּי שָׁם נִשְׁבְּעוּ שְׁנֵיהֶם׃ | لِذَلِكَ دَعَا ذَلِكَ الْمَكَانَ بِئْرَ سَبْعٍ (وَمَعْنَاهْ بِئْرُ الْحَلْفِ) لأَنَّ إِبْرَاهِيمَ وَأَبِيمَالِكَ كِلاَهُمَا حَلَفَا هُنَاكَ. |
| 21:32 | καὶ διέθεντο διαθήκην ἐν τῷ φρέατι τοῦ ὅρκου ἀνέστη δὲ Αβιμελεχ καὶ Οχοζαθ ὁ νυμφαγωγὸς αὐτοῦ καὶ Φικολ ὁ ἀρχιστράτηγος τῆς δυνάμεως αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν γῆν τῶν Φυλιστιιμ | Et inierunt foedus in Bersabee. | რამეთუ მუნ იფიცნეს ურთიერთას და აღითქუეს აღთქუმაჲ ჯურღმულსა მას ზედა ფიცისასა. და აღდგა აბიმელექ და ოქოზათ, მზახალი იგი მისი, და ფიქორ, ერისთავი ერისა მისისაჲ, და წარვიდეს ქუეყანად ფილისტიმედ. | შეკრეს კავშირი ბერშებაში; ადგნენ აბიმელექი და ფიქოლი, მისი მხედართმთავარი, და დაბრუნდნენ ფილისტიმელთა ქვეყანაში. | Thus they made a covenant at Beersheba: then Abimelech rose up, and Phichol the chief captain of his host, and they returned into the land of the Philistines. | и заключили союз в Вирсавии. И встал Авимелех, и [Ахузаф, невестоводитель его, и] Фихол, военачальник его, и возвратились в землю Филистимскую. | и= завjьща'ста завjь'тъ о_у= кла'дязя кля'твеннагw. Воста' же а=вiмеле'хъ, и= _о=хоза'fъ невjьстоводи'тель _е=гw`, и= фiхо'лъ воево'да си'лы _е=гw`, и= возврати'шася въ зе'млю фv"лiстi'мску. | וַיִּכְרְתוּ בְרִית בִּבְאֵר שָׁבַע; וַיָּקָם אֲבִימֶלֶךְ, וּפִיכֹל שַׂר־צְבָאוֹ, וַיָּשֻׁבוּ אֶל־אֶרֶץ פְּלִשְׁתִּים׃ | وَهَكَذَا قَطَعَا عَهْداً فِي بِئْرِ سَبْعٍ، ثُمَّ نَهَضَ أَبِيمَالِكُ وَفِيكُولُ رَئِيسُ جَيْشِهِ وَرَجَعَا إِلَى أَرْضِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ. |
| 21:33 | καὶ ἐφύτευσεν Αβρααμ ἄρουραν ἐπὶ τῷ φρέατι τοῦ ὅρκου καὶ ἐπεκαλέσατο ἐκεῖ τὸ ὄνομα κυρίου θεὸς αἰώνιος | Surrexit autem Abimelech et Phicol princeps militiae eius reversique sunt in terram Philisthim. Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini, Dei aeterni. | დაასხა აბრაჰამ ყანაჲ ჯურღმულსა მას ზედა ფიცისასა და ჰხადა მუნ სახელი უფლისა ღმრთისა საუკუნოჲ. | დარგო იალღუნი ბერშებაში აბრაამმა და ახსენა იქ უფლის, საუკუნო ღმერთის სახელი. | And Abraham planted a grove in Beersheba, and called there on the name of the LORD, the everlasting God. | И насадил [Авраам] при Вирсавии рощу и призвал там имя Господа, Бога вечного. | И= насади` а=враа'мъ ни'ву о_у= кла'дязя кля'твеннагw, и= призва` ту` и='мя гд\са, бг~а вjь'чнагw. | וַיִּטַּע אֶשֶׁל בִּבְאֵר שָׁבַע; וַיִּקְרָא־שָׁם, בְּשֵׁם יְהוָה אֵל עוֹלָם׃ | وَغَرَسَ إِبْرَاهِيمُ شَجَرَ أَثْلٍ فِي بِئْرِ سَبْعٍ، وَدَعَا هُنَاكَ بِاسْمِ الرَّبِّ الإِلَهِ السَّرْمَدِيِّ |
| 21:34 | παρῴκησεν δὲ Αβρααμ ἐν τῇ γῇ τῶν Φυλιστιιμ ἡμέρας πολλάς | Et fuit colonus in terra Philisthim diebus multis. | და დაემკჳდრა აბრაჰამ ქუეყანასა მას ფილისტიმისასა დღეთა მრავალთა. | მდგმურობდა აბრაამი ფილისტიმელთა ქვეყანაში მრავალი ხანი. | And Abraham sojourned in the Philistines' land many days. | И жил Авраам в земле Филистимской, как странник, дни многие. | W=бита' же а=враа'мъ въ земли` фv"лiстi'мстjьй дни^ мнw'ги. | וַיָּגָר אַבְרָהָם בְּאֶרֶץ פְּלִשְׁתִּים יָמִים רַבִּים׃ פ | وَمَكَثَ إِبْرَاهِيمُ فِي بِلاَدِ الْفِلِسْطِينِيِّينَ فَتْرَةً طَوِيلَةً. |
თავი: 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | 32 | 33 | 34 | 35 | 36 | 37 | 38 | 39 | 40 | 41 | 42 | 43 | 44 | 45 | 46 | 47 | 48 | 49 | 50 |